سفیر الحب

الدرس الاول هدیه الی القاری

یا هله ابعید الله اجانه یا هلــــــــه

بل سماء او لاحت ارسومه یا هله

الناس مبتشره شیوخ او یاهلـــــــه

فتحت ابواب الفرح بحزانهــــــــه

***

هل الهلال الفرح جانه یـــــزور

باسم رمضان انکتب آخر فطور

الناس مهتمه تعاید فی الســحور

شاع بل عالم زهت دیرانهــــه

***

الیوم عید الفطر جتنه فرحـــته

بل هلاهل کل اهلنه اتلگــــــته

امعزب ابیوت الشباب الجابته

دگت الگهوه او یرن فنجانهه

***

اتهنه یا مسلم ابعید الله الکبیــــــر

ساعد المحتاج والجار الفقـــــــیر

الکسّر اجناحه الزمن لتظن یطیر

ابسکته دبر حاله قبل اعلانهه

***

اتبسّم ابوجه الهدالک خوتــــــــه

الصدقه و الخوه و العمه الجرتـه

عاف کل گومه او جماعه القادته

ارجوک زم العتب من میدانــهه

***

لو تعصّب انته عایل بلزلـــــم

ساعة الشیطان شد بیهه الحزم

قاری بل قرآن لو عدک حلم

جوز من العنتکه او خریانهه

***

الیوم جانه العید حلوه دشّــــــته

هله بنجومه او شمسه الجابــــته

عینی بس المره الجاهه طردتــه

صیر سید الخوه و انطر شانهه

***

یا جماعه هذا کافی الکم عتب

هایه عیدیه اهدیهه ابلا سبــــب

تدری لو تحذف کلامی انسحب

زال طور العفرته او جریانهـه

***

احنه کلنه اخوان لازم نتّــــــحد

ما کو ساری طرفی الحاتم یرد

ابونه اادم و امنا حوا مستعد؟

اترس اگلوب ابرحم ولیانــهه

***

جانه عید الله او لازم نستعد

امن الکراهه و العداوه نبتعد

الله فوق الراس ابحکمه ینتقد

ابوک امک خوتک نیشانهه

***

عیدک امبارک او کل یومک سعید

لا تطوف ایام ربک کلهه عــــــــید

الیکره الدشه امن اخوتک لا تزیــد

مره لو یحتام الک شبعانهــــــــــه

***

انه شایف هل زعل آخر زمــــــان

وین بل دنیه بعد یاجد امـــــــــــان

الاخو ما یدری بخوه ابیا مکــــــان

ایزوره بل صوره او یشل ارکانهه

***

بس بعد عندک عقل طوف الفقر

الفقر مو بل مال حتی فی السـتر

الکثّر ابجهله ابساعه ینکـــــسر

بل حرایب دخلت الزندانـــــهه

***

حیل وسّع لل صبر خاطر تشـوف

الصبر مفتاح الفرج یبنی الرئوف

العیله عدیهه المغزلهه یطــــــوف

خاطر الرب زادک ابعنوانـــــهه

***

جمّع اولادک او علمهــــــم درس

حضر الماجود و انسه صید امس

یجی یوم الجیب یخلا ابلافــــلس

تگعد ابفی السگف ضرعانــــهه

***

البسمه لا تنساها و ارسلهه ابسلام

الادب زینه لل رجل و الاحتـرام

کثّر اشما تگدر اداب الکــــــلام

یجی یوم او تندعیک ارسانــــهه

***

عاید الماعنده او بیته خـــــــراب

لا تطوفه یجی من ربک عذاب

من تجفّی تسمع ابصوته عتاب

هدا طبع المشتری ابمیزانــــهه

***

خاف ربک و افعل ابزی الاحکام

لو علت باحد اذهب له او لا تنام

اعتذر منه یزیدک فی مقــــــــام

احسین گایلهه او ابن عدنانـــــهه

***

یا جماعه هایه اطباع القـــــــــــــــــدر

انصوم و انصلی او کاتلنه الســـــــــهر

الحگ امرایه ایراوی صوره کل بشر

المایطیع الحگ لبد بحضانـــــــــــهه

***

آنه ارجو کل سماحه لو خطیت

مانی متعمد الخاطرکم هذیـــــت

انتم اهلی او بلکرامه الکم بدیت

اتبارک الکم بسم کل حسانـــهه

***

عیدکم مبارک و ایامکم سعیده و کل عام و انتم بخیر

جاسم امحمد الجبیره الحسانی الساری

22/05/1391

چرا بودم ؟پشیمانم ، گلی در باغ و بستانم

چرا هستم در این دنیا ؟ سپاهی زاغ پر خوانم

در این بستان تکراری ، درختش در غمستان است

بروی شاخه ها خواندند ، صدایش در نمستان است

پشیمانم از این دنیا ، و از مردن جوابی نیست

به نرمی روح بسپردن ، و جان کندن ثوابی نیست

پشیمانم زعشقی را ، شب و روزم سپر کردم

به کوهی در سرازیری ، به درد و غم سفر کردم

پشیمانم زمهری را ، به دلبندم صفا دادم

به غاری از غمستانی ، به زیبایی وفا دادم

پشیمانم زبانم لال ، کام از عاشقی برده

پر وبالم سر پرواز ، نام از یاوری کرده

پشیمانم ، پشیمانم ، چرا در عشق سوزانم !

به جز ناله صراطی نیست ، چرا در عشق درمانم !

به جز عاشق همه خندان ، در عشق و صفا زنده

همه جام شراب عیش ، در مستی ندا خوانده

ولی روح و جسد غمگین ، مرا دیوانه زندانم

هزاران آه دل دارم ، گمان جانانه خندانم

پشیمانم زشعرم را ، چرا درمان دردم نیست

پشیمانم زعشقم را ، چرا خوانای بزمم نیست

پشیمانم چرا دلبر ، به عهد خویش باقی نیست

پریشانم چرا یاور ، به جام خویش ساقی نیست

نمی گویم ، نمی بافم ، نمی نالم دگر فریاد

نگو یارا مسیر عشق ، نادیده سفر سر داد

جاسم ثعلبی (حسّانی) 28/12/1390

صکیت باب العشگ و ابگلبی نزف دم حمر

نهران منه جرن و اسگن زهرتی دم حمر

وجهک یبین بدر لاکن بل خفی دم حمر

سکرت الدروب ما فکیت گلبک علی

وینک نزفت الدمع ما داعیت ذکرک علی

چم کذبه منک شفت ما وفیت وعدک علی

لابد یدور الزمن و اتشوف منی الفرح

ما اعود بمحبتک چیه ذلیت عودی الفرح

بس تبگه سکران تتندم ابزی دم حمر

اچم مره انکرتنی او جیت ما اتوب

علی درب العشگ مریت ما اتوب

اخر مره خنت الوعد ما اتوب

دعیته او خانت افکارک علیه

بعد ما ارید اشوفک لا ترانی

ما اریدن غزالک لا ترانی

ابعد منی او خلنی لا ترانی

لحیث اصبحت خاین بل خویه

خنت وعدک بعد لتلوم ویای

سگیت اهموم گلبی اسموم ویای

اتکتر خل اصفی انجوم ویای

بس تبغی الشمس تضوی علیه

معنی:

درب محبت بسته ای ،قلبم به خون آغشته شد

دریای خونین ساقی را ،گلزار من آکنده شد

در چهره ات تک عاشقی،لیکن سنان آماده شد

 درهای عشقم زدی ،قفلی با دل نشکنی

اشکای بی حاصلت ،کندی از گل دیدنی

با مکر وحیله زدی ، دیبای کل در غمی

ای کاش آید رهی ،تا بینی که من صادقم

برگشت دل را نگو ،در یادت که من ناطقم

چون مست مستانه ای ،قهر زبان آزاده شد

چند باری از جدایی خوانده ای

یار و عشق بی پناهی مانده ای

بار آخر با تباهــــــــــی زاده ای

به دل تیری نشاندی این وفا را

دگر از دید من دور شو نبینی

مرا در خلوت بی تو بچینی

اگر دیدی سرابم  رو زمینی

بکن مهر لطافت در نهان را

خیانت وعده ها را عار دانی

به زهر آب اشکان خوار مانی

چو گشتم در  ستاره سار بانی

فقط خورشید می ماند گلم را

قابل توجه شاعران عزیز :

سروده ی زیر(هم عربی و هم فارسی) به سبک شعر

 موال و ابوذیه عربی سروده ام وزن هر دو مثل هم است.

جاسم ثعلبی 07/11/1390

بوی بهار آمده ،عشق , یار آمده

در سرزمین غنچه ها ،با صد سوار آمده

با شاخ و گلدون مهر،مشک وقار آمده

تولد در تولد ،تولدت مبارک

جوشش بوسه ی لب،کام دلت مبارک

ظهور نور مهتاب،طلوع فجر شب تاب

نبوغ نور محراب،شب و روزت مبارک

ستاره ها در آسمان،جشن سرور گرفتند

گل های لاله شادمان ،مهر ظهور گرفتند

دشت و دیار این وطن،شادی زده در آسمان

با عشق سرداری دل،تابش زده رنگین کمان

یادت میاد در کودکی،چون شمع نورانی بودی

با خنده ی زیر لبت،مهر جدایی سرودی

ناز بودی ،شاد بودی،خوشگل وتن ناز بودی

در دل محراب پدر، مهره ی غماز بودی

می پسندم خنده هایت،می کشیدم بوسه هایت

عسل شیرین زبانی،می ستودم گفته هایت

خوش به حال سنگ زارت ، اشک بابا جویبارت

دردی در دل از فراقت، می کشم تا وقت بارت

با تو گویم تا بفهمی ،مانده ام در انتظارت

صد مبارک شادمانی،صد تولد در دیارت

منتظر بابا نمانی ،روح بابا در کنارت

7/11/1386 ایام دهه فجر و تولد دخترم عسل

این سروده ناقابل را تقدیم می نمایم

جاسم ثعلبی 01/11/1390

از اون لحظه که تو رفتی

من از این خونه دلگیـرم

ازم خسته شده قلبــت

نرو تو من خودم میـرم

***

داره بارون میاد امشب

نمای خونه غمگینـــه

چقد سردته و تنهایی

غمِ دوری چه سنگینه

***

قسم به دین و آیینــت

من و رسوا نکن هر شب

شکستی طاقِ قلبــم رو

دلم آتیش گرفت از تب

***

هوس کردی بیام پیشت

تو خیلی دوری از شهرم

تمومِ خنده هام مـــردن

شدن معجون این قهرم

***

تو که رفتی یادت باشه

دلم بد جوری غم دیده

تو اون آبِ سرابِ تــو

یه دنیا عشق روییـده

***

تو رفتی و ندیدی کــه

دلم هر لحظه بیــداره

توی تاریکی شبهــات

یه عمری مونده آواره

***

جاسم ثعلبی ( حسّانی) 15/01/1392