سفیر الحب

منصفانه بر جبینت کاشتم گلخانــــه ای

خیلی مشتاقِ تو هستم ای گلم پروانه ای

ناسزا گفته زمانم بر کمالِ دلبــــــــران

خاک و خاشاک نشانده بر دلم دیوانه ای

دیدی آن مهر و وفا باغِ دلت آباد کرد

یاد دادی به دلم در محفلم مستانه ای

همچو آهو می دوم در سرنوشتت روز و شب

مثلِ سروِ قد بلندی ای صنم بی خانــــه ای

می شمارم لحظه های دیدنت در هر بهـار

باد و بارانت چو سیلی در غمم میحانه ای

دل به تو بستم غریبم در دیار و کوی تــو

حدس زد دیوانه قلبم در رهم در دانه ای

پای دیدارت نشستم با بهانه می خــرم

توی بارت من نهفتم یوسفم پیمانه ای

رنگ و روی زندگی را پوچ و سر گشته نمود

تو همانی شکلِ دیگر دلبرم یارانـــــــه ای

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/11/1391

رقص و شیدایی دل پر کنده شد از این دیار

شادی و عشق و تماشا باد برده بر کنــــار

همه جا تاریک و ابری آسمان نم نم گشـود

چهره های گرم و شبنم جملگی در غم نمود

ساحلِ دریای سنگی موج ها دیوانــــه وار

همه در غربت نشسته طفل و پیرِ این مزار

خوشه ها خشکیده شد در لابه لای سنگ ها

ریشه ها باریک گشته از فشارِ چنگ هــــا

آسمان  خبرندارد بادها سرد و خمـــار

زیر دریا برف بسته خانه ویران و دمار

کوچ کرده هر پرستو به دیارِ آشنایــــی

لانه ها متروک مانده از طنینِ بی وفایی

سبزه ها بر چیده شد از لوحِ زیبای زمیــــن

در دلم جایی نداری درد و غم هایت نچین

با تظاهر دل خوشم من خسته شد روح از دو رنگ

سالها عذابِ قلبم سخت مالیدم به سنــــــــگ

درد و غم بی داد و نم باران تب دار آمده

نزدِ کوی زندگانی مارِ سم دار آمــــــده

دلِ من محبوسِ غاری هر طرف دیواره بــــاز

مدخلش یک مارِ سمی مخرجش گرگ و گراز

چشم می چرخد به هر دو ردِ پای عابرانــــه

گزش و گاز و دریدن شرطِ برگشتن به خانه

ای الهی چشم بنما پاک کن غم های یــاران

نعمت و شادی و عشقی نم ببار بر بی بهاران

گلِ حسّانی که چیده مرگ بر تختش نشستـه

دل فدای غصه ای شد از نحیبش خیلی خسته

الوداع ای روزِ روشن کو طبیبِ دردِ مــن

پای کوبیده به یاری دل برید از مرد و زن

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1391

شدم معجونِ هر دردی مرا در فتنه ها خوردنــد

دل آزرده شدم از جان و همیاران من مُردنـــد

زده ناقوسِ مرگم را زمان باریده در هجـــرش

گلم روییده در بستان و بی حاصل شده مهرش

تو هستی بحر جوشانی سقا کن تشنه کامــم را

چنان عطشانِ دل کندن ز گورستانِ نامـــم ر ا

خدا روحم تو این برهه غریبانه جـــــلا داده

 چرا آن عشقِ دیروزم دل و جانم صـــفا داده

غریبم من تو دشتی سبز همه در رقص و آوازند

دلم بر سنگ خوابیده و دلها شاد و پروازنـــــد

جفا باریده بر رودم  طمع هرگز ندارد جـــــان

حسد کوچیده از قلبم به جایش ریشه زد ایمان

چنان در غرقِ همیاری دلم با آسمــــان دارد

ستاره ها شدند مهمان و قلبم مهرگـــان دارد

دو بوسه بر لبِ آتش سنانِ آشنایی شـــــــــد

همین ترکه سواری را عنانِ دلربایی شـــــــــد

دلم نزدِ گنهکاران چه بیهوده سفر کــــــــرده

صدایِ ریزشِ باران به کوهستان نظر کـــــرده

خدایم خالق الکونین دلم با چنگ پاشیــــــــده

گلِ بی مهریم آنگارتو کوه و سنگ روییـــــــده

هزاران زلزله آمد تنم زیرِ پلی مدفــــــــــون

همین ذکرِ نمازم را جلا داده دلی مجنــــــون

بپرس از تخته و نجّار و میخ و درزِ هر خــــانه

به دلپاکی مثل ها شد شرابِ جامِ مستانــــــه

شب وروز این دلِ دلگیر و نورِ ماه خاموش است

اذانِ مهربانی را صدای نابی در گوش اســــت

جاسم ثعلبی (حسّانــــــی) 30/10/1391

حافانی البین موّتته او گعد و استعـــد ( ضل حی)

مدّدنی امدود او ضل یضرب علی و استعد (تمکن)

داعیته بطلابتی واعدنی ابغدر و استعـــد (رجع)

***

ما کفنی ابساع ضل یثلم کسر همّتـــــی (قوّتی)

گاعدلی اگعود او ضربانی او فشخ همّتــی (هامتی)

شبّگنی اشباگ حفرالی او دفن همّتــی (مستقبلی )

استوحدنی یا ناس ما کفنی ظلم و استعد (تعود)

***

نسیت اسنین وسط الگلب ربّیــــــت (ربا)

ابطّن روحی سکنت اویای ربّیــــت (ربیت)

کبرت او ما دریت اباک ربّیت (رب البیت)

گمت تعصی کلامی ابلا شچـــــــــــیه

***

ما حسّبت گلبک علی شد غیــــــــض (مختاض)

ولا یوم انتظرت اویاک شد غیــــض (تغتاض معی)

اذا روحی جفت و الجسد شد غیض (تغتاض مع ای)

شعلت النار احرگت الثنیــــــــــــــــــــــه

***

لا تنطر علی روحی تعبنی الزمن من عـــدکم

لا تتضمّد اجروحی انکسر گلبی ابســــاعدکم

لا تنشد علی الفرگه الدهر هدد مشاعـــرکم

اسئل متی هل تابوت یرحّل گلبی من شرکم

***

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینـــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

حسبت احساب کبری آمّر اعلیک

ولا لحظه مضت والگلب ناسیـک

 انظرگلبی تعبان ، ابدربک عینی نیشان ، تربیلک یزعلان

ترکت ادیارنه او عفت الخویه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

بعد ما بیه احن واشتاق طرواک ، بعد ما بیه اتحمّل و اجی احذاک

انت الّی ردتهه ، والفرگه عدتهه ، و ابعمری سمتهــــــــــــه

نکرت اربای چا  آنه اشبدیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

چنت اصغیر او روحی حنّت اعلیک ، رسمتک بلگلب لا مانی ناسیک

او هسّه اشّفت منّی ، من کثّرت همّی ، منّک فار دمـــــــــــی

لا تامر علی مشدوده ادیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

بچیت اعلیک ایامی او نهاری ، ما نامت العین او ظلمــــه داری

ادری بیک خوّان ، او گلبی اویاک خسران ، علی الّی فات ندمان

ابوکت کبری اسافر یا نویه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

بزق نورک ابگلبی و آنه فرحان ، احب اسهر معاک او گلبی سکران

تحّیل گلبک اویای ، اتحمّل خطایای ، خنتنی لیش یهــــــــوای

روح او داعت الله آنه فدیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

اچّم مره خنتنی او عاتبیتک ، چنت نازل ابگلبی او صعّدیتـــــــک

لیش اتعذب الروح ، ابجفاک الگلب مجروح ، تضرب راسی بلصوح

غریب اطلعت تایه بلثبیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینـــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/10/1391

من و تو جای خوش و شیک نداریـــم

من و تو در این فلک تاریک غاریـــم

بوس کن هر آرزو در جای خلـــــوت

سعی کن در این جهان نیک بکاریــم

***

لذّتِ هر دانشی نشرش بـــــود

زکاتِ هر گنجی را بذلش بـــود

این همه ثروت و جـــاه و آرزو

خود پسندی درعمل زهرش بود

***

جمع کن دار و ندارت یا امیــــــن

بی طمع باش و نخر جانا زمیــــــن

سانحه می آید و آبش چو ســــیل

خشک و تر می سوزد ای داناببین

***

جای تو در آن جهانش ماندگار

حرف تو در استانش یادگـــار

بهترین راهش درِ غیبت ببند

شادی دلها نشانش در بهــار

***

کاشتم صبر دلم برگی نـــــــداد

خیس کردم حرفِ  بد رنگی نداد

سوختم در آتش و دردِ زمــــان

آواره در کوهش ولی سنگی نداد

***

داد و فریادم رسیده پیشِ توسـت

سوختم اززخم های نیشِ توسـت

کاش دردِ دلم رازی مانده اســت

در کنارِ قلب و جان و کیش توست

***

دل سفر رفته به گردش سویِ یار

چشم بسته می دود دیـــوانه وار

استراحتگاهِ دل پیدا نشـــــــــد

روی دوشِ غصه زد سنگ و مزار

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/10/1391

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

بلبدایه ابلا نهایه   ، وابتدینـه، اویاک ســــرنه

العین تسچب قطره من دم و ابتدینه ، و انتظرنه

او حبنه اصبح زاید الهم و ابتدینه ، قل صبـرنه

النه ، اسمح النه یا زمن خل نهب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب یا ناس

***

ابدون عزکم دنیتی ظلمه او مهانه ، یا عزانا

 گمر انتم بلگلب داوی حنانه، یا عـــــزانا

و النکرکم زاد بفکاره الخیانه ، یا عــــزانا

تربی ، روحی مشتاقه الک تــربی

تربی ، نسمتک بدیارنه خل تهب

 یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب یا ناس

***

اسمع الونه الخفیه یا حسافــــه

 زینب التشکی اباذیه ، یا حسافه

من یواسی هل رضیه  یا حسافـه

یا لیل، تبچی او تجری الدمع یا لیل، یا ویل، تنحب ابفگد الاخوه یا لیل

  یا لیل سیف ابن سفیان لوح بلحرب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه وافراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

امقید السجاد او یبرا للضعــــن، ویلاه

 سایر اویه الحرم تقبل یا زمـن، ویلاه

المرض والهم والفتن گلبه انسجن، ویلاه ،

الهمه، الهمه یشیعی زید بلهمه ، الهمه، اطلب دیار احسین ابو الیمه

 الهمه، زید  ابونینک ما اظن تنسحب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و الفارگ صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

استمع صوت البکاء بلطف یدیر ، ویلی

واستمع نوح الارامل والهذیر، ویلـــی

استمع زینب تون وین المصیر، ویلــی

نادت ،صولت الخیاله والنار التشب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

هلجرح غمّگ ابجسمی ،من ترکنی، انکسر ظهـــری

الدرب طال او یجری دمی، من ترکنی، انکسر ظهری

اتعذبت من الشماته ، من ترکنی، اوکثر همّـــــــی

دمعه، سالت العین ابجفاهم ، دمعه، غسلت الوادی ابهواهم

دمعه، جر معانه یا محب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه وافراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

معنی:

یا ناس(ای مردم)

دل به او بستم و محرابش زدم ، یـا ناس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نــاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

عشق نابِ دیدگان آغاز کردیـــــــــم

با چشم اشک آلود و جان دل باز کردیم

 در انتظارِ

پر شده قلب از محبّت راز کردیـــــم

صبر کم شد

برای ما ،باغِ زیبای در بهشتــــــــــی

برای ما ، تو نباشی دل می کشتـــــــی

برای ما ، باور کن قلبم همیشه در تماس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

دنیای من بی تو که تار و غم خریده ، با عزایم

ماه شب تابید و در دل شب کشیده ، با عزایم

منکرِ مهر امامت شر چشیده ، با عزایـــــم

نگهبانم ، دیده بانی کرد و مشتاقی چشیـــده

نگهبانم، آن نسیمِ پاکِ قلبت شد اســــاس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـــاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا نـاس

***

بشنو آهِ خسته در دل ، با ندامت

زینبی کوچیده محفل با شهامت

مهر دل داده به منزل با کرامت

ای شب ، گریه بی برادرش در شـــــــــــــب

ای شب ، سربازِ بن سفیان گردن ها زده با داس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نــاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

سجاد بستند پایـــــــش ویلاه

روزگار پرسیدی رایــــش ویلاه

تنِ بیمار وصدایش ویــــــلاه

کو تلاشت ، به دیارِ عاشقان بشـــــــتاب

کو تلاشت ، جستجو کن دو کفِ عبّـــاس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

گوش کن گریه و دردِ کــــربلا ، ای وای

گوش کن صوت حرم ای با خدا ، ای وای

گوش کن زینب بناگه شد فدا ، ای وای

فریاد زد ، فریاد زد دلم دو نصفه شد از زار را

فریاد زد ، خیمه ها آتش زدن طفل و اساس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

زخم در جسمم عمیقی ، ای حسینم

دل بریدم

زهر زد با تیغ تیزی ، ای امینم

غم کشیدم

از شماتت و ستیزی ، در کمینم

سم چشیدم

اشکم ، در نبودت گریه ها کـــردم

اشکم ، شست آن شن ها دلِ سردم

اشکم ، اشک کو یاورِ بی احساس

دل به او بستم و محرابش زدم ، یـا ناس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/10/1391

یقولون المحبه ابنظرة العیـــــــن

وانه عینی طفت و اشلون حبیتــــه

او یقولون المحبه اتیبس الـــراس

تحت رش المطر مجنونه تانیتــه

***

یقولون العشق دانه ابوســـط نار

و انه حبی برد یرجف بلگلــوب

صاح اشاه حبیبی و اکتم الصوت

حنینه الحرر اگلیبی ولا اتــوب

***

یقولون الدهر ما صاحب ارجــــال

ولا فتّح ابوابه للمحبـــــــــــین

سبحنه اصغار بلشط صافی شفـناه

لعبنه اویه الدهر لعب المجانین

***

او یقولون العشگ حی قادر ایمـوت

اذا مات المحبه اتشیل ویـــــــاه

ما شفنه شجر مگصوص الرگـــاب

لو تبغی سبّاحه اتورد احــــــذاه

***

او یقولون الشمس مطلوبه للگــاع

او یقولون الگمر ناکر حچیـــــهه

سمعنه اهوای عن الغیبه و الگـال

ابصدگ و ابکذب بالک تبتلیهـه

***

یقولون الجفن لو رف یجی اهواک

او یقولون الندم گاعد یتانـــــی

وانه رفّن اجفونی اثنینهــن دوم

لا شفت الولف لا فرح جانــی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/10/1391

جمع کردم کوله بارم ، میرم از پیشت همیشـه

ارزشی نداره موندن ، تیغِ دردت زد به ریشه

***

بارها گفتم شنیدی ، جامِ دل ازت شکســــــته

قلبم و آتیش زی تو ، از فریبت خیلی خسته

***

من میرم به شهرِ غربت ، دیگه اینجا نمی مونــــم

نمی خوام شهرت ببینم ، حرف زشتت سر زبونم

***

نگو رفته بر می گرده ، نگو کم لطفی شنیده

تو نگو میشه پشیمون ، نگو دلبندی خریده

***

دلم از ناله و زارت ، راهِ پر پیچ و خمـــــی رو

پا برهنه در سفر رفت ، چشم بسته مبهمی رو

***

می میرم تو شهرِ غربت ، اینجا جایِ قلبِ من نیســت

نمی خوام رویت ببینم ، آسمونم خیلی ابری است

***

بای بای برا همیشه ، التماسِ بی دعایــــــــی

آخرش اواره گشتم ، تویِ شهرِ غصه هایی

***

از دلت هیچی نبردم ، سوختم با یادگـــــــاری

همره من حرف دل هست ، یاد مونده افتخاری

***

وقتِ رفتنم می دونی ، شعر و قصه هام می میرن

مثل عشقِ سردِ قلبت ، توی قهرِ من اسیـــــرن

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/10/1391

خواب دیدم اومدی تو ، توی کوی من نشستی

با هزار درد و مریضی ، سدِ اشکامُ شکستی

***

خیلی ژولیده و لاغر ، روی رختی آرمیـدی

ناله و غصه تو قلبت ، از تبِ عشقت چشیدی

***

همه مشغولِ طبابت ، در کنارِ تختِ خوابـــــت

ولی مایوس از نجاتت ، غرقی تو درنهرِ آبــت

***

اومدم خسته وقلبت ، رو متکا تکیه کــــــــرده

عکسِ خیسیده تو قابی ، در اتاقی دنج و سرده

***

قطره ی اشکم سرازیر ، وقتی بدحالی رو دیدم

صورتت مالیدی در نم ، اشکبارت رو کشیــدم

***

داشتی می گفتی از غم ، در حضورت اخم کردم

نشده پیشت بمونم ، سوز داره زخـــــــــمِ دردم

***

برگه دادی به دلم رو ، وقت برگشتن بخونم

جمع کردی خاطراتت ، آتشت زدی به جونـم

***

گفتی بخشیدی همیشه ، می تونی بیای دوباره

عاشقم بودی و لی من ، دل بریدم ای ســــتاره

***

ای زبون دراز مرگم ، مورچه خوار بی مروّت

نمیشه پیشم بیایی ، برام درسی شد و عبرت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/10/1391

توی این سرمای سوزان ، خیلی خسته تو کلاسم

کودکی هستم یتیمم ، پا برهنه بی لباســـــــــــم

***

سال ها دربه درم من ، روزگار شکسته بالم

نه پدر دارم نه مادر ، دارم از دنیا می نالم

***

چشم من شبِ زمستون ، خوابِ سنگینی نداره

خونمون حلب و سنگه ، بادِ سرد راحت میاره

***

نه پتو رو تن نشسته ، نه بخاری دود کـرده

به خدا تنم می لرزه ، توی خونه خیلی سرده

***

من هم انسانم نگاه کن ، دور نشو از این نداری

کمکم کن تا بجنبم ، از این اشکِ غم نگــــاری

***

کاش یک شب از زمانت ، تو به جای من می شینی

با لباسِ پاره پوره ، دردِ بی کَسَم می بینـــــــی

***

باز کن صندوقِ پولت ، جور کن آینده دیــــــــرم

بی کمک ارزش نداره ، پول داری و من می میرم

***

پاشو وقتِ امتحانت ، که خدا راهش گشوده

گنج داری کمکم کن ، حق من دلت  ربوده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/10/1391

من غریبم توی شهرت ، از غمِ دل شب ندیـدم

همه جا سرما و برفِ ، از این سرمایی بریدم

***

چشمِ خواب آلود روزم ، با سلامت ناز کرده

عشقِ تازه و جدیدی ، دفترش آغاز کــــرده

***

نم نم صدایِ خوبت ، مثلِ بارونِ بهــــــــاره

باز تابِ صد سلامت ، دل گشوده ای ستاره

***

می شنیدم حرفِ قلبت ، داد می زد در درونم

عاشق و مستِ نگاهت ، درد دارم بی زبونـــم

***

از هزار سلام گذشتم ، توی صندوقِ ثوابم

با علیک گفتن همونه ، نوری بر دریا بتابم

***

می خونم ترانه ی دل ، شبا در تاریکی مستــــــم

هر که دیده قهر کرده ، دلم در مهرت شکستم

***

خوش به حالِ تیکه سنگی ، توی ساحل آرمیده

نه دلی داره نه  عاشق ، شب نشینی ها ندیـــده

***

من یه سنگم توی ساحل ، در کنارِ مرغِ دریا

مستِ تنهایی و شب رو ، دلبرم هستـــی خدایا

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/10/1391

یا رسول الله اسیرم ، دل به دامان تو بستم

وقتِ کوچِ آخرینم ، سرِ راهِ تو نشستـــم

***

شهر ها تاریک و خاموش ، فقط شهرِ تو چراغان

دلِ من شادی ندیــده ، توی قلبم  درد  و ایمــــــــان

***

ای پیامِ زندگانی ، ای نویدِ عاشقانــــــــــه

با تو دل پیمان بسته ، عشق نابِ صادقانـه

***

مرگ بر سلمانِ رشدی ، داد زد قلب و وجــــودم

عاقبت در جایی گیر است ، لعنتش در دل سرودم

***

ای امیدِ آخرینــــــــــــــم ، ماهِ تابانم تو هستــــی

شرک و بت و بت پرستی ، با کلامِ حق شکستی

***

 عالمی در ظلمتِ غم ، دعوتت پاکیزه کرده

علم و بیداری امت ، در بشر آویزه کرده

***

یا نبی جانم فدایت ، دشمنت دیوانه گشتــــــــــه

قصر های حاسدان را ، در جهان ویرانه گشته

***

می پسندم مهرِ حق را ، قسم به قلب و ردایت

رمزِ ایمان و حیاتم ، به خدا جان ها فدایـــت

***

ای نوید آسمانی ، ای ستاره ی امامــــــــــت

ای کلید راستگویی ، ای ترازوی شهامت

***

تو شکستی بت پرستان ، جلب کردی قلبِ سلمان

با اذان بلال سروده ، عزت و ایمان به انســـــان

***

ای اللهی پاک گردان ، دلِ من از هر گناهــــــــی

قلب و جانم رهنما کن، آنچه را که تو بخواهی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/10/1391

شال الولف من گلبی و لا عــــــــــــــاد

ولا کمّل لیال الحب ولا عـــــــــــــــاد

حرگ زرع الوفاء ابهجره ولا عاد

نحیل اصبحت بس اصفگ بدیــــــــه

***

غدرنی ابشیلته حبّی و جنّیــــت

کتمت اهمومی بشعاری و جنّیت

اضکر نظرت اعیونه و جنّیــت

ترکنی ابزعل ما یرجع علیـــه

***

الدهر سن ابسچاچینه و مدنـی

یرید ایگص شرایینی و مدنـی

خجل من نظر شیباتی و مدنـــــی

ترکنی ابناره انطر حرگه الیه

***

دلّانی الدهر صیتـــــــــــه و داره

عزمنی او شرح سالفتــــه و داره

خایرنی ابملایینــــــــــه و داره

رفضت ادخل ابحبه او عم علیه

***

الدهر نیبانه سلّاهن و اجانــــــــــی

همشنی او جر دمع عینی و اجانی

الهموم الچنت ناسیهن و اجانـــــــی

غرگ بلمی ابشماله او عم علیه

***

الدهر سیطر علی روحی وقلبای

الناس اتعلی اباسمی و قلبــــــــــای

دعیته اتصافح الصلحه و قلبــای

ترکنی او اشّر ابضربه علیـــه

***

معنی:

زبیخوابی دل یارم جفا کـــــــرد

رهش را از گلِ عشقم جدا کرد

وفا سوزاند با هجرش همیشه

پریشان مانده ام دردم نما کرد

***

به بی مهری شبی کوچیده یارم

غم خود را به دل چسبیده بارم

به یادِ چشمِ زیبایش چو افتــــــــــم

می دونم رفته بی برگشت و زارم

***

زمانه دل به مویش بسته بــــوده

درِ جنگ و مصیبت را گشـــوده

دلم در کفِ دستش خوب پیچید

خوش و شادی من از دل ربوده

***

زمانه تیز کرده تیغِ بـــــــــــرّان

دلم آتش زده با آهِ ســـــــــوزان

نگاهی کرد بر موی سفیـــــــدم

مرا زندانی کرد با رویِ خندان

***

زمانه یاد داده دل بـــــــــــــه دردش

دلم دعوت نمود با آهِ ســــــــــــردش

نظر خواهی کشید با رشوه خواری

دلم رد کرده جشنِ سالگـــــــردش

***

زمانه نیش هایش تیز کـــــــــرده

دل وقلبم به زهرش ریز کـــرده

غم و غصّه به روی تنم برگشــت

چو قایق سوی ساحل خیز کرده

***

زمانه با دل و جانم پلی ساخــــــــــت

زگفتارم  دو شهرِ خوشگلی ساخــت

به صلحِ جاودانه دل فراخوانــــــــــد

به نامردی تو قلبم مشعلی ساخـــــت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 22/10/1391

گفتمت دلم گرفته ، مدّتی باید بشینــــــــــم

خیلی تنهایم و خستم ، غم نشسته بر جبینم

***

حالا زوده با تو رفتن ، به تماشای خیالـــت

دلِ من آتیش گرفته ، بمونه پیشت سئوالت

***

با همین فکر و گلایه ، درک نکردی غصه هایم

چشم بستی از نگاهم ، حدس زدی که بی خدایــم

***

رفتی پیشِ فال خوانی ، داد زدی با مهربونـی

گفتی دلبندم جدا شد ، دردِ او رو نمی دونــی

***

یادته معبودی هستی ، خالقت خدای دانــا

دلفریبِ فالگیری ، تو خریدی با تماشــا

***

خودت گفتی دلش گیره ، بگو با کسی اسیــــــره؟

یا به فکرِ عشق فردا ، یا که جون باخته می میره

***

عشق او مبهم می بینم ، من و دوست داره همیشه

فالگیرِ باورم رو ، رفتنم بی او نمیشـــــــــــــــه

***

کاسه اش پر کرده آبی ، قهوه و فکر و خیالی

با نگاهش جذب کرده ، دلبرِ عشقی تو خالـــی

***

با دروغش جمع کرده ، زر و دینار و یه نیشی

با عقیده رفتی پیشش ، نمیشه شکسته میشـی

***

ازرفتنت بی اطلاعم ، به دلم چیزی نگفتـــــــی

کسب کردی حرف باطل ، دلم از غم ها نَشُستی

***

فال و فال گیری حرامِ ، در دلم مردود می بینم

اعتمادم از خدایم ، پیشِ درگاهش می شینـــــم

***

توی این سرما به گرمی، امتحانت کرده بـــــــودم

صبر تو مایه ی دردم  ، عشقِ تو در دل ســــــرودم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 20/10/1391

از این  ژرفای دلگیری به سختی دل گذر کرده

غریو صلة الرحمی به نیکان خوش گذرکرده

***

خدا دانسته عشقی را به مرغان صبـــر دل داده

کنار تیغِ برّانی به رقصی جان و سر کـــرده

***

طریقِ جامِ مستانه بهارم سبز و روشنـــــــــدل

زِ غمّازان ِ درد افشان همیشه گوشِ کر کرده

***

صبا در انزلاقِ عشق وزیده  کویِ دلــــــــدارم

زگرمای دلش جوشان به سرما در خطر کرده

***

چو اشکی ریخت از چشمش زبان آزرده میدان شد

پیام از دیده ها بارید به دریابان هدر کـــــــــرده

***

به دنبالِ شقایق ها و کوکب های دُردانــــــــــه

به دور از خاطراتِ دلبه تنگستان سفر کرده

***

پناهِ آخرینم سوخت خدایا راهِ دل ویــــــــــــــران

به چشمی خالی از عشوه به داغستان نظر کرده

***

کلاغانِ  سیاه اندوه جمعی حمله در دشت

به نامِ آشنایِ دوست بر دشمن ظفر کــرده

***

صلاة و روزه و دیدار و وعده های مختاری

تو دریا نیلگون چشمی اطاعت را مقر کرده

***

چو گوهر های تابیده درونِ سنگ خوابیده

کتابت در رخ اقلام به زیبایی بشر کـــرده

***

دل و کلیه به بیمار دوست   دادم تا دلش جویـــــــم

ولیکن سرد و بی حاصل در این بازار ضرر کرده

***

به منزلگاهِ تاریکی شده چون باد جویایــــــــــــش

ولی افسوس که با آه است در خود را مگر کرده

***

 شبانگاهان که دیوانش کنارِ رود می خوابیــــــــــــــد

زبس در بحری جوشان است شبش را تا سحر کرده

***

نمی ارزد یه دف چنگی بکوبد روی رخ تابـــش

چو ارزن می خرد صحرا به نمناکی قدر کرده

***

سراسیمه هجومی کرد زمانه بر جمالِ کــــوه

مسلح گشته سنگ و خار درختانش تبر کــرده

***

اسیرِ مژدگانش شد کمــــــــر بندِ مطلّایــش

گلش با زور خشکیده دل و سایه نفر کرده

***

عبا برداشت از چهره پشیمانی نمایان شــــــــــــــــــد

از آن چشمانِ خورشیدش به هر سحری قمر کرده

***

تمامِ عمر در سکته به زیرِ چرخِ غربالی

چه زیبا سالها رفته به تنهایی هدر کرده

***

بکش ای عندلیبِ دل فضایت ابر و باران است

دلش در درد پوسیده و شریانش فنر کرده

***

مزن بر سر تبش بالا کلاهِ آهنـــــــــی دارد

همین آهنربای تو طلا کاری به زر کرده

***

لا باس از نزولِ اشک در گلهای شب تابی

دلش با اشک ریزانش نمازِ شب خبر کرده

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/10/1391

در درونِ غارِ ظلمت حمله ای کرده خدایــــا

***

لحظه های زخم بستن بهتر از دنیا خریـــــــــــدن

***

خسته شد دل از جدایی با فروغِ بی نشانــــــــــــه

***

***

آزی آزی آزی ، دلِ من و می بـــــــــــازی

مگه خودت نگفتی ، با درد و غم می سازی

***

این گلِ پرپرِ من ، اسیر دلبرِ مــــــــن

قرار نبود بمیره ، تو قلبِ سرور من

***

دلت یه جایی گیره ، این و می دونــم

تو چشمت این جدایی دارم می خونــم

مگه قلبت نوشته آوارگی هــــــــــام

با خاطراتِ گرمت بیدار می مونـــم

***

می سازم مرقدِ پاکم ، بمیرم زیر تل خاکــــــم

بمون با دلفریبی هات ، از این تنهایی بی باکم

***

برو دلبر ربایی کن ، برو قلبی جدایی کـــــــــــن

زدی بر هم یه عشقی رو ، به قولت بی وفایی کن

***

دلت یه جایی گیره ، این و می دونــــم

تو چشمت این جدایی دارم می خونــــم

مگه قلبت نخونده دردِ دلــــــــــــم  رو

با خاطراتِ گرمت غمخوار می مونم

***

دلم آزرده و غمگین ، شکستی دلبری شیریـــن

چه زود آواره شد قلبم ، نبودِ تو براش سنگین

***

همه جا وحشتی دیده ، تو جنگلها نخوابیـــــده

دلم بد جوری می میره ، بی تو با درد خشکیده

***

آزی آزی آزی ، دلِ من و می بـــــــــــازی

مگه خودت نگفتی ، با درد و غم می سازی

***

دلت یه جایی گیره ، این و می دونم

تو چشمت این جدایی دارم می خونم

مگه قلبی نداری عشقت فرامــــوش

با خاطراتِ گرمت بیدار می مونــم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/10/1391

به دلم بر چسب مارمولک زدی تو

ای غریبه جونِ مامانت کی هستی

نکنه شاخ درازِ بی صداقـــــــــت

با خسیسی درِ نیکی ها تو بستی

***

بارها دلم با تو شکسته گردیــــــــد

تو ربودی نصف دل بازور بــــــــازو

توی این دنیا برام یه یاوری نیست

آخرت می کَشمـــــت کـــفِ ترازو

***

یادته تو زندگیم آتش زدی تـــــــو

سوختی خشک و ترم نامهربونــــی

جون گرفتم با غروبت ای ستاره

توی تنهایی بمون قدرم می دونی

***

زردک خواب ربا بیچاره موندی

هر بدی تو جسمِ تو خدا دمیــــده

دل شکسته آمدی با اشک و نالـه

قدرت و جاه و مقامت  نکشیـده

***

برو صد ساله نیا دوست نــــــــــدارم

قایقت صد وصله ساحلم نگـــــــردی

سیر شد رنگین کمانم از تماشــــات

خسته شد آه دل از جنگ و نبـردی

***

با دعا و حیله و نذر ونــــــــــیازت

تو را ازچله گرفتم شب نخوابـــی

ماه  شد مکر و فریبت ای پـــرنده

توی آسمون دل شبا نتابــــــــــــی

***

می دونی محتاجِ نور و نفسِ تـــــــو

اما از زجری که دیدم دور گشتم

با همین تنهایی موندن جنّتی شـــد

دلم آزاده  شده پای بهشــــــــــتم

***

نیا در دشت و کویرم تشنه کامی

گلِ شب تابِ دلم خوابیده کم کم

تازه بوسیده لبم گلِ شقایـــــــق

در دیارِ بوستان با عشقِ شبنــــم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/10/1391

عشق دلم تو دریا ، شاد و غمم تو دریــا

نبودنت یه لحظه ای ، جان به لبم خدایا

***

می گردم بی نشونـــه ، می خوامت عاشقونــــه

مثل یه ماه در آسمون ، پیر و جوون می دونه

***

تو یارِ نازنینی ، بهشتی در زمینـــــــی

اگه یروز نبینمت ، مرگِ دلم می بینی

***

عزیز دلم تو دریا ، یار خوشگلم تودریا

نبودنت یه لحظه ای ، جان به لبم خدایا

***

با دردِ تو می سازم ، با مهرِ تو می نــــازم

با تو یکی شدم ولی ، بی عشق تو می بازم

***

خدایِ ما می بینـــــه ، دنیای ما همینـــــــــه

بی من اگر سفر بری ، اشک تو چشم کمینه

***

عشق دلم تو دریا ، شاد و غمم تو دریا

نبودنت یه لحظه ای ، جان به لبم خدایا

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/10/1391

هله یهلال من هلّیت و الفــــــــــیت

انتظرتک من صغر للشیب والفیت

علیک اشعار عده اکتبت و الفیت

تزیل العار من اهل البریـــــــــه

***

هله ابعبّاس من اگبل او هله ابریح الهوا الجابــــه

او هله للنشر بیت العز او هله بلفرح  واحبابـــه

او هله ابجیتک یروح الروح ابطن الگلب یایابه

العمر ویاک سلّیته اباسم حسّان و انسابــــــــــه

***

داعیتک ضخر للضیج الزمان الحشد اجیوشـــــه

علیه او گام یزمخ حیل بحلگ عینه و ارموشـــــه

اریدک دوا الیوم الکون تداوی گلبی و اطروشه

الک یوم ابعلم و اداب تساعد جدک ابنوشــــــه

***

هله ابعبّاس جیتک فرّحت گلبــــــــــــی

سکنت ابطن گلبک من کثر حبـــــــــی

اریدک عصّتی الشیبی او مجر دربی

من اسنین  عینی بس الک تربـــــــــی

***

یوم اربعطعش عاشر الخمیس الجاب البشـــاره

ابسنة واحد مع التسعین گلبی ضاف خطــــاره

نص اللیل زفیناه او زهت افراحنه ابـــــداره

حفید المهدی بارکناه او فتحنه الباب للزاره

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/10/1391

تصویر عبّاس مهدی 

باز باران با ترانه

با نم نم های فراوان

باز هم شعر و نشانه

باز با واژه ی زیبا

می نوازد زیرکانه

رش رش صدای نازت

حرفِ آرامشی دارد می کشاند عاشقانه

باز می آید چو چتری

ابرِ عشق دلبرانه

زرگرِ زیبا نگاری

این طلا از آن خزانه شادمانه

چه فرح بخش است و زیبا

سبزه پوشیدی کرانه

ای هلالِ آسمانی

نور تابیدی به لانه

باز هم سرمه ی چشمی

رنگ کرده ماهرانه

باز ها دارم زدریا

عشق می بارد  به خانه

قلب تو همچون نزولِ

ذره هایِ شاه دانه

ای خطیر باریده قلبت

بر کویرم شاعرانه

باورم شد حسِ دردت

توی کوههایت و دشتت

با زلالِ آب سردت

آفریدی قصه ای را

در درونم ثبت گشته

نصفِ دیوانِ جهانه

جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/10/1391

وقتی رفتی روزگارم تیره گشته ، این همه دوری تو از سر نوشته

لحظه می شمارم برای دیدنِ تو ،  باز برگرد در فضایم ای فرشتـــه

***

اومدی امّا دیدم عشق تو سرده ، دل کشیدن واسه قلبم خیلی درده

منتظر بودم کلامِ آخرینت ، گفتی اون خاطره ها بر نمی گــرده

***

آتیشم زدی چرا با نورِ چشمات ، دل من عاشقِ اون صدایِ زیبات

نکنه آخرِ دیدارت همینه ، گم شده شبم درونِ  چینِ  زلفـــــات

***

دویدم تا بخونم برات ترانه ، دور شدی چرا ازم با این بهانـــــــــــــه

دلِ من بده برو هر جا که رفتی ، نمی خوام عشقی که مرده بی نشانه

***

آخه تو نه اولی نه آخرینی ، نمیشه بگم که تو عشق آفرینــــــــــــــی

تا همین دیروزی ها ساده نشستی ، پیش دل و قلبِ من تو بهترینــــــی

***

چی شده یه دفعه از قلبم پریدی ، مگه اون حجب و وفایم رو ندیدی

با دو روزه رفتنت به شهرِ دیگه ، با مدل برگشتنت قلبم دریــــدی

***

برو هر جا دوست داری  تو بی وفایی، دل من شکسته شد از این جدایی

طفلکی قلبم تو کشتی زنده زنده ،  خون دل شده واسه دستات حنایــــی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/10/1391

اگه یه روزی دوست داری ، من و تو در به در بشیم

با همین خاطرات دل ، تو دریا همسفر بشـــــــــــیم

***

جای دوتای ما که هست ، با قایقای صیّــــادی

دوست دارم ماهی گیری ، توی فضای آزادی

***