سفیر الحب

چرا بی تو دلم غمگین ، چرا بی تو گرفتارم

چرا هر شب عزادارم ، چرا بی تو یه غم دارم

چرا از من نپرسیدی ، یه کشتی قصه بر دوشِ

کشیدم قهرهای تو ، به مستی پرسه پر جوشِ

نمی دانی دوست دارم ، همش در ذکر تو بودم

شب و روزم در آهنگی ، غریو مهر تو سودم

دلم تنهای تنهایی ، درونِ عشق و زیبایی

کشیده اشکِ سوزانت ، درونِ درد و شیدایی

بیا یک لحظه در عشقم ، بچش مزه ی همراهی

بیا ماه عسل رفته ، دلم  در خواب و بیداری

تو خورشیدی و ماهم را ، به دورت روشنی بخشید

جمالت در جهان پیدا ، صفای دیگری بخشید

تو یک موجی زدی بر دل ، خروشان و زلالی را

به دریای نگاهت چون ، خرامان و کمالی را

مرا یک مهره در دل بند ، بیاویزی ز گردن را

اگر روزی رسد در هجر ، پاییدی ز برزن را

چرا آشفته گردیدی ، از این زیبا سخن گفتن

چرا از درد جوشیدی ، از این معنا سمن جستن

چرا نالیدی از اشکم ، چو جاری گشت بر دشتت

چرا غرقِ چشای من ، به خاری بست برگشتت

نگو هرگز نمی خوامت ، نگو دل در حسد خشکید

نگو دیوار سر بامت ، درون آتشم جوشید

برو یک ساعتی در فکر ، بیاد آن وفاداری

ز بهر این عبادت ها ، جهانی شاد و بیداری

جاسم ثعلبی 19/12/1390