سفیر الحب

دلم لبریزِ قهرِ دوستانــــــــــی

به تن پوشیده عشقِ مهربانـــــی

گلِ خندان شدم در خشک رودی

چو کشتی مانده ام بی بادبانـــی

***

دلم بی تابِ دردِ روزگـــــاری

زمانی آرزو کردم ســــــواری

مرا با اسبِ لنگان حجله بردنـد

گل وسنگ و مزارم در کناری

***

دلم پوسیده از ناله ی مرغان

کنارِ ساحلِ دریایِ جوشـــان

هوا ابری و قایق آب بـــرده

شناور شد تنم با قهرِ طوفان

***

دلم محتاجِ خوابِ مردگانی

نمی کاهد تنی از این جهانی

خدایا ماندنم سودی ندارد

اگر از دست دادم دیدگانی

***

دلم با رعد هم پیمان گشـــــته

شکست آن قایقم در گل نشسته

هزار نجار اگر صد میخ کوبــند

سر سوراخ یک سوزن نبســـته

***

دلم مانندِ آتش جوش کـــرده

هزار غصه و غم را نوش کرده

نمی ارزد بماند لحظه ای شـاد

تنم خاکِ لحد آغوش کــرده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 13/11/1391

میلاد النبی ابهل یوم ابمکّه انبنه بنیانـــــــه

فی الکعبه الخبر موجود اذهب شوف عنوانه

صفا باریده عدل و داد بر عاقل و دیوانـــه

صراعِ بی خدایی را چنان گم گشته مستانــــه

به ناگه قصر شاهان را شکاف بر داشت در خانه

رسالت آشنا نامی نشسته سقفِ هر لانــه

همه در روزِ میلادت خوشی جوشیده میحانـه

در ودیوارِ مسجد را طلا باریده دُر دانـــــــــــــــــــه

دلم با تو رسول الله فدای دین  و قـــــــــــرآنِ

سلام اطروش گلبک ما وصلـــنه

بعدنه الدرب عنک ما وصلـــــــنه

انگطع حبل الموده ما وصـــــلنه

انتظر یومک تجی و اتشده الـیه

***

لوانی الولف برموشه و اردنـــی

چنت عطشان بفراگه و اردنـــی

شلف بعیونه خاچیتی و اردنــی

سبانی ابعرفه یتدلل علـــــــــیه

***

الگلب بیدک حبیبی سالمیـــــته

الیحبک لو غدرنی سالمیـــــته

انه ابخیرک لو اسمع سالمـیته

غیرک ما تحس روحی اباذیه

***

الصبر لجلک جرعته او مرمرانــــی

انتظرته ابوسط هجره او مرمرانی

المصایب سودننی او مرمرانـــــی

ابذکرک انسه کلشی الصار بیـــــه

***

حملته اسنین گلبک ما حملنـــــــی

مریض او بعد دربی او ما حملنی

فرد خطوه خطیته او ما حملنـی

رکبنی ارکوب او ظل ایدوس بیه

***

ابوجودک کل مصایب ما تهمنی

الزمن گبلک خطفنی ما تهمنـی

حبک ضل عجایب ما تهمنـــی

رمز باقی یضل یشرف علــیه

***

خدمت الزمن عمری او ما رحمنی

حبسنی ابدار ظلمه او مارحمنـــی

دعیته امن المصائب مارحمنـــــی

نکرنی او بگه یتطمش علـــــــیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/11/1391

ابمیلادک ینور النور انطر قصر الظلم وانعـــــــــــــاب

طفت شمعة عباد النار او بحر ساوه نشف من تاب

تهلهل رایة التوحید بگلوب البشر نیشـــــان

ابمیلادک فروع الدین ابکل دیره انفجر برکان

اهتز عرش الظلم والجور من بزغت شمس عیدک

یا خاتم رسل هل کون عقیدتنه انبنت بیـــــــدک

من القران سیرتنه و لا توگف مسیرتنــــه

ابدربک سایره الشبان ما تنوصف فرحتنه

طیور الجو تقرد فوگ او بستان الگلـــــب ورّد

هله ابجیتک گمر واینور او بگلوب العده سدد

یا صیوان گعدتنه او یا زمزیر سادتنـــــه

حبک بلگلب مکتوب بامرک و امر قادتنه

جاسم ثعلبی (حسّانی) 10/11/1391

باز کن درهای قلبت ، حرف زیبایم ببـین

سال ها فکر تو بودم ، و تو خوابی اینچنین

***

وعده ها دادی به قلبم ، با دلِ سنگت چه دوری

فکر کردم با خیالم ، واقعا دل مرده شــــوری

***

آمدی بازی عشقم ، قرعه بی نامت نشســـته

سایه تو در روزِ روشن، شهرتِ عشقی شکسته

***

وقتِ دیدارت رسیده ، بیا با قلبِ سفیــدی

عاشقم می دونی دریا ، دلِ پاکم رو ندیدی

***

تو کویر سادگی ها ، سبز و پر رنگی  نبـــودی

آبراهت بستی با غم ، سخت باریدن چه سودی

***

پاشو پاشو بی تمنّا ، قلبِ پر مهری خریـــــدم

در درونش نقشی از تو ، اشکِ چشمِ تو کشیدم

***

دوست شو با من دوباره ، عشقِ سنگینم می بینی

وقتی خسته شده قلبت ، روی موج من می شینی

***

وقت باریدن رسیده ، پاک کن قلب و وجـودم

عاشقم می دونی دریا ، بی تو من هر گز نبودم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 09/11/1391

ای نفس پرواز کن در آسمانِ ســردِ آه

ای دلم فریاد کن در صحنه های دادگاه

***

مار و کژدم نیش باران کرد دیوارِ دلـــم

بی گناهی بر جبینم نقش بسته همچو ماه

***

درد جوشیده تو قلبم حاصلش پیری نشست

ساحلِ غم ها نشستم تک و تنها ای خـــدا

***

یاد واره گشت با سوز و گدازش این زمان

در کنارِ سنگِ قبرم می شمارم لحظه هــا

***

همدمم یک قلم و یک برگ چسبیده به نقـش

ترسِ آن دارم که شعرم می کشد دل در تباه

***

این همه آزردگیها در دلم رسوا شـــــده

قلبِ پاک و با قناعت در مصائب بی گناه

***

وای بر تو ای نصیبم گرز صبرم در یمین

با همین شعر و کنایه بردمت در پرتگاه

***

عهد بستم با خدایم با رسولش با امام

تا نهایت عشق بارم زنده یادم بی پناه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 08/11/1391

الا یا ایّها الانسان صن نفسک و حررّها

من الاهات و الالام و الافکار بـــررّها

صفا ده قلب و جانت را شبانگاهان و سیّرها

کلامِ بی مثالی را ببند از بیخ و مـــــــــررّها

همه مشتاقِ دلبندی و این آوازه کــــــررّها

تو را مستانه می نازد به دل جامی و کسّرها

کمر بشکسته از فرمان سحر گاهان و سهّرها

به درگاه خدا بنشین واین نفست فَوقّرهــا

من القاوین محسوبین یا قلبی تدبّرهــــــا

جاسم ثعلبی (حسّانی) 07/11/1391

صدایِ پایم شنیدی رهگـــذر

گریه ی قلبم ندیدی رهگــذر

پا زدی رو برگِ دلم تو چـرا

سفر نکن دلم خریدی رهگذر

***

با رفتنت دلم به داری کشیدی

تو رفتی واشکِ چشم رو ندیدی

خدا می دونه کشتی صدها نفر

عاطفه ها با قهرِ قلبت بریدی

***

نرو نرو عذابِ وجدان می گیری

یادت باشه تو مهرِ قلبم اسیـری

چترِ دلت رخنه گرفته بی دلـم

مثل یه غنچه بینوا می میــری

***

یادت باشه گفتم بمون وقتِ سحــر

تو جنگلها می گردی دنبالِ خطـــر

دلم شکستی رو دوشم بارِ تــــــو

بی من نرو تنها می مونی دربه در

***

از بچگی همسایه روبرو بودیـــــم

تو کوچه ها آوازِ زیبا سرودیـــــم

بگو چی شد یه دفعه گم شدی ازم

درِ جدایی بر دل و جان گشودیـم

***

باشه برو خداحافظ بر نگـــــرد

هوا برفی توی دلت خیلی ســرد

منم می مونم عاشقِ عکسِ تـــو

غرق شدم تو موجی از سیلی درد

***

می بخشمت به خاطر اون خدا

توی دلم نشستی درد و جــفا

از یاد تو قلبم و جـــارو زدم

درونِ قلبت بنویس بی وفــا

***

جاسم ثعلبی (حسّانی)06/11/1391

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، باریدنت مبــارک

***

بابا دعوت نکردی ، دخترِ ناز و ســــردی

چه روزی بر می گردی ، ای نو گلِ بهارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، روزوشبت مبـارک

***

بابا برات می خونه ، سرودِ عاشقونــــه

دردِ دلت می دونه ، زیبایی چون ستارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، تولدت مبارک

***

نگو کرده فراموش ، نگو پر شده آغــوش

نگو بریده دلپوش ، بابا شیرین چو خارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، بوسیدنت مبــارک

***

بشین با عشق و ذلت ، ببین دو رنگ و عزلت

یه روز می نازه رحلت ، تو برگردی کنــارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، خنده لبت مبـارک

***

بیا رو کن به چشمم ، نبین جوشیده خشمم

دلی ساده تو پشمم ، قشنگه چون منــارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، خندیدنت مبـارک

***

دلم پیشت همشه ، از تو دور هم نمیشـــه

خیانت زد به ریشه ، تو شب های هوارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، بویِ گلت مبـارک

***

می دونم زنده هستی ، تو روز گرمِ مستی

زمانه درد و پستی ، زده دورم نـــوارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبــــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، گل چیدنت مبـارک

***

بخند و دلربا کن ، یه فوتی تو هوا کــــن

شده خاموشِ شمعت ، برو شادی سوارک

***

مبارک ، مبارک ، تولدت مبـــــــارک

تو شهرِ دور و غربت ، پریدنت مبـارک

***

مبارک ، مبارک ، دل و خونم مبـارک

مبارک ، مبارک ، عسل جونم مبارک

***

دخترم تولدت مبارکککککککککککککککککککککککک

جاسم ثعلبی (حسّانی) 05/11/1391

الحسد طشش دیار الحب یساری

او بگه مدفون بگلیبی یســـاری

لا تکسر یمینی من یســــاری

کلنه اخوان ننطر بلثنـــــــیه

***

السواری نصر واعواجه و ناهـــی

او خمسه ابیوت تبع الهم وناهـی

ابجمعهم ما بطل شعری و ناهی

اذا مسهم خطر یثّر علـــــیه

***

نبع خیگان ورّد من تبعکــــــم

عدو الکم ولاکن من تبعکـــــم

ترک عشرته او بشّر من تبعکم

اکرموه ابلطف وادوا التحیـــه

***

الکباره تخدم اخوانک و عمّــاک

تزیل اهموم من گلبک و عمّـاک

لا تزعل اذا جاهل و عمـــّاک

السکته من ذهب کف الخطـیه

***

اکرم وانطرح واسلک وجــرباک

الزمن لو خان بگلیبک و جرباک

ممکن تهدم ابسورک و جرباک

انطرح للساعة الرحمه ابخـویه

***

کثیر اسئل علی اخوانک و لمهم

ابطن بیت الگلب حطهم ولمهم

کثیره احباب نصحتهم و لمهم

احضرهم بلفرح والموزمیـــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 04/11/1391

همه جا آتش و دود ، همه جا خون و غبــار

همه جا جنگ و ستیز ، درد و غم در کارزار

***

شهرها ویران شده ، مرد و زن آواره انـد

توی این سرما و برف ، عاقلان دیوانه اند

***

بچّه و پیر و فقیر ، طعمه ی مرگی شدند

طمعکارانِ زمان ، سخت دلسنگی شدنـد

***

همه جا آتش و دود ، همه جا خون و دمار

همه جا جنگ و ستیز ، جملگی در کارزار

***

مهدیا مهرت کجاست ، یا علی جودت کجاست

مادران غم دیده اند ، تشنه ی عشق و وفاسـت

***

دین یک بازی شده ، بخشش آوازی شده

چشم ها در انتظار ، جوشش آغازی شده

***

همه جا آتش و دود ، همه جا خون و دمار

همه جا جنگ و ستیز ، جملگی در کارزار

***

اسلام شاخه شاخه شد ، دربار جنگش آفرید

توحید رقصیده به دل ، ذلتِ غربی ها چشـید

***

الاتّحاد از آسمان ، باریده شد در دین ما

از آدم و حوا شنید ، تا مرسلِ شیرین ما

***

از سیاست دل گذر کن ، وقتِ باریدنِ بــــاران

سیراب کن کویرِ خشکم ،  باز کن درهای زندان

***

زندگی دنیای ما نیست ، آخرت محصولِ کشتم

چشم بستم از عداوت ، با صفا پندی نوشتـم

***

همه جا آتش و دود ، همه جا خون و دمار

همه جا جنگ و ستیز ، جملگی در کارزار

***

دل نما کن در دلستان ، باغِ زیبای وجــــودت

زاده ی محرابِ عشقی ، گل فنا شد در نبودت

***

این جهان تشنه ی مهری، جود در قلبت نشسته

دل تکانی کن به یاری ، راه تو در دل نبســـته

***

این جهان مشتاق فریاد ، با کلام زیبنده جان ده

دور کن دسبند قهرت ، عاطفه در دل نشـان ده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 05/11/1391

پاره کردی بارِ دیگر رمزِ زیبای کلامــم

کاش نادیده گرفتی نبضِ معنای سلامم

آن ادیبِ نامور را در جهانی زنده بـــوده

همه عالم فکرو عقلِ این ثعالب می ستوده

دل از آن تفسیر هایش آب خورده ناگهانی

وصله شد قلب از تبارش با نبوغِ زندگـانی

فتح کرده انقلابی ذهن ها بیدار کــرد

رمزِ تاریخِ حقایق درجهان احضار کرد

جمع کرده در مجلد قصّه ی بیت و عتــــاب

شعر و غالب های شعری ذکر کرده در کتاب

برو در قلبِ درونش سیقلِ دلها ببــــین

از باغِ زیبای کتابش غنچه ی گلها بچین

بار ها گفتم چنین است ثعلبی نام گلــــــی است

مصرفش در بستنی ها شکلِ آن چون سنبلی است

روبه مرقوم ذکرت روز ماوا می شــــــود

شب اگر تاریک گردد شیرِ صحرا می شود

افتخارم از کسی بود قرنها استاد بـــــوده

شاعر و معروفِ عصرش منجی فریاد بوده

یاد باد آن روحِ پاکش با صلات و صد ســلام

آباد باد آن فکر و ذهنش در کلام و در مقام

جاسم ثعلبی (حسّانی) 03/11/1391

گلبی اویاک بعده ما تغــــــیّر

سبانی الوکت لجلک ما تغیـــّر

احلمت گلبک الهاجر ماتغّـــیر

کذب حلمی علی وانت الهویه

***

یبو امحمد زمانک تیّــــهانه

اببحر شوگک حبیبی تیّــهانه

غرگنه او مد سفیفه او تیّـهانه

کرهنه ابحوبته او ذبنه اببلیه

***

شارط شرط علروح ما تنسه طرواک

لو تشرد البغداد زحفا تجی اویـاک

***

اضحک کذب للناس بس گلبی مجروح

سهرانه عینی اعلیک یلماخذ الـــروح

***

گمر صرت ابسمانه و انت نایــم

ابرساله ارسلت گلبی و انت نایم

قریت الروح طبعا و انت نایـــم

جمعت اکتابهه او دزیته الیــــه

***

داوی الشمع ماماع چیه انت یـمه

نورک عماه بلیل من هو الیسلمه

***

عشگت الگاع من خضّرت بلصیف

او عشگت السماء چیه یمطر علیهه

کتلانی زراگ البحر والروج

یجر غناوته و ایحنی بیهــه

او عشگت النار واشتاء اتغرب احذای

او نسیم البارد الصیف آنه اریــــده

ابوکت الضیج احب وحدی اجر طور

اشد اعضای واتحدّه ابقصــــیده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/11/1391

تو دلم نیستی زلیخا ، یوسفم من رستگـــارم

شرع و احکامِ خدا رو ، نقش بسته در نگارم

***

دل فروشی کردی مهرت ، از پشیمونی جدا شو

همین راهِ تو صلاحه ، از سوزِ دلبندی رها شـو

***

بسِ دیگه بسِ بسِ ، دلِ من رفته ســــفر

قلبِ تو عادت نداره ، عشقِ دیگه پر خطر

***

سر به زیرم توی باغت ، دیدی با سیبت همیشه

بارها دستت بریدی ، رنگ و رو دارم نمیـــشه

***

می نوازم عاشقونه ، در تماشای خدایــــــم

در دعای صبحگاهی ، اشک ریزم در صدایم

***

بسِ دیگه بسِ بسِ ، دلِ من رفته ســــفر

قلبِ تو عادت نداره ، عشقِ دیگه پر خطر

***

جمع کن لبخندِ قلبت ، جای دیگه پخش کن

درِ قلبِ من که قفلِ ، در خیالت نقش کــن

***

یارم اون تعبیرِ خوابی ، که خدا حکمت سپرده

با همین گره گشایی ، دل به گورستان نبــرده

***

بسِ دیگه بسِ بسِ ، دلِ من رفته ســــفر

قلبِ تو عادت نداره ، عشقِ دیگه پر خطر

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/11/1391

منصفانه بر جبینت کاشتم گلخانــــه ای

خیلی مشتاقِ تو هستم ای گلم پروانه ای

ناسزا گفته زمانم بر کمالِ دلبــــــــران

خاک و خاشاک نشانده بر دلم دیوانه ای

دیدی آن مهر و وفا باغِ دلت آباد کرد

یاد دادی به دلم در محفلم مستانه ای

همچو آهو می دوم در سرنوشتت روز و شب

مثلِ سروِ قد بلندی ای صنم بی خانــــه ای

می شمارم لحظه های دیدنت در هر بهـار

باد و بارانت چو سیلی در غمم میحانه ای

دل به تو بستم غریبم در دیار و کوی تــو

حدس زد دیوانه قلبم در رهم در دانه ای

پای دیدارت نشستم با بهانه می خــرم

توی بارت من نهفتم یوسفم پیمانه ای

رنگ و روی زندگی را پوچ و سر گشته نمود

تو همانی شکلِ دیگر دلبرم یارانـــــــه ای

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/11/1391

رقص و شیدایی دل پر کنده شد از این دیار

شادی و عشق و تماشا باد برده بر کنــــار

همه جا تاریک و ابری آسمان نم نم گشـود

چهره های گرم و شبنم جملگی در غم نمود

ساحلِ دریای سنگی موج ها دیوانــــه وار

همه در غربت نشسته طفل و پیرِ این مزار

خوشه ها خشکیده شد در لابه لای سنگ ها

ریشه ها باریک گشته از فشارِ چنگ هــــا

آسمان  خبرندارد بادها سرد و خمـــار

زیر دریا برف بسته خانه ویران و دمار

کوچ کرده هر پرستو به دیارِ آشنایــــی

لانه ها متروک مانده از طنینِ بی وفایی

سبزه ها بر چیده شد از لوحِ زیبای زمیــــن

در دلم جایی نداری درد و غم هایت نچین

با تظاهر دل خوشم من خسته شد روح از دو رنگ

سالها عذابِ قلبم سخت مالیدم به سنــــــــگ

درد و غم بی داد و نم باران تب دار آمده

نزدِ کوی زندگانی مارِ سم دار آمــــــده

دلِ من محبوسِ غاری هر طرف دیواره بــــاز

مدخلش یک مارِ سمی مخرجش گرگ و گراز

چشم می چرخد به هر دو ردِ پای عابرانــــه

گزش و گاز و دریدن شرطِ برگشتن به خانه

ای الهی چشم بنما پاک کن غم های یــاران

نعمت و شادی و عشقی نم ببار بر بی بهاران

گلِ حسّانی که چیده مرگ بر تختش نشستـه

دل فدای غصه ای شد از نحیبش خیلی خسته

الوداع ای روزِ روشن کو طبیبِ دردِ مــن

پای کوبیده به یاری دل برید از مرد و زن

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1391

شدم معجونِ هر دردی مرا در فتنه ها خوردنــد

دل آزرده شدم از جان و همیاران من مُردنـــد

زده ناقوسِ مرگم را زمان باریده در هجـــرش

گلم روییده در بستان و بی حاصل شده مهرش

تو هستی بحر جوشانی سقا کن تشنه کامــم را

چنان عطشانِ دل کندن ز گورستانِ نامـــم ر ا

خدا روحم تو این برهه غریبانه جـــــلا داده

 چرا آن عشقِ دیروزم دل و جانم صـــفا داده

غریبم من تو دشتی سبز همه در رقص و آوازند

دلم بر سنگ خوابیده و دلها شاد و پروازنـــــد

جفا باریده بر رودم  طمع هرگز ندارد جـــــان

حسد کوچیده از قلبم به جایش ریشه زد ایمان

چنان در غرقِ همیاری دلم با آسمــــان دارد

ستاره ها شدند مهمان و قلبم مهرگـــان دارد

دو بوسه بر لبِ آتش سنانِ آشنایی شـــــــــد

همین ترکه سواری را عنانِ دلربایی شـــــــــد

دلم نزدِ گنهکاران چه بیهوده سفر کــــــــرده

صدایِ ریزشِ باران به کوهستان نظر کـــــرده

خدایم خالق الکونین دلم با چنگ پاشیــــــــده

گلِ بی مهریم آنگارتو کوه و سنگ روییـــــــده

هزاران زلزله آمد تنم زیرِ پلی مدفــــــــــون

همین ذکرِ نمازم را جلا داده دلی مجنــــــون

بپرس از تخته و نجّار و میخ و درزِ هر خــــانه

به دلپاکی مثل ها شد شرابِ جامِ مستانــــــه

شب وروز این دلِ دلگیر و نورِ ماه خاموش است

اذانِ مهربانی را صدای نابی در گوش اســــت

جاسم ثعلبی (حسّانــــــی) 30/10/1391

حافانی البین موّتته او گعد و استعـــد ( ضل حی)

مدّدنی امدود او ضل یضرب علی و استعد (تمکن)

داعیته بطلابتی واعدنی ابغدر و استعـــد (رجع)

***

ما کفنی ابساع ضل یثلم کسر همّتـــــی (قوّتی)

گاعدلی اگعود او ضربانی او فشخ همّتــی (هامتی)

شبّگنی اشباگ حفرالی او دفن همّتــی (مستقبلی )

استوحدنی یا ناس ما کفنی ظلم و استعد (تعود)

***

نسیت اسنین وسط الگلب ربّیــــــت (ربا)

ابطّن روحی سکنت اویای ربّیــــت (ربیت)

کبرت او ما دریت اباک ربّیت (رب البیت)

گمت تعصی کلامی ابلا شچـــــــــــیه

***

ما حسّبت گلبک علی شد غیــــــــض (مختاض)

ولا یوم انتظرت اویاک شد غیــــض (تغتاض معی)

اذا روحی جفت و الجسد شد غیض (تغتاض مع ای)

شعلت النار احرگت الثنیــــــــــــــــــــــه

***

لا تنطر علی روحی تعبنی الزمن من عـــدکم

لا تتضمّد اجروحی انکسر گلبی ابســــاعدکم

لا تنشد علی الفرگه الدهر هدد مشاعـــرکم

اسئل متی هل تابوت یرحّل گلبی من شرکم

***

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینـــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

حسبت احساب کبری آمّر اعلیک

ولا لحظه مضت والگلب ناسیـک

 انظرگلبی تعبان ، ابدربک عینی نیشان ، تربیلک یزعلان

ترکت ادیارنه او عفت الخویه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

بعد ما بیه احن واشتاق طرواک ، بعد ما بیه اتحمّل و اجی احذاک

انت الّی ردتهه ، والفرگه عدتهه ، و ابعمری سمتهــــــــــــه

نکرت اربای چا  آنه اشبدیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

چنت اصغیر او روحی حنّت اعلیک ، رسمتک بلگلب لا مانی ناسیک

او هسّه اشّفت منّی ، من کثّرت همّی ، منّک فار دمـــــــــــی

لا تامر علی مشدوده ادیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

بچیت اعلیک ایامی او نهاری ، ما نامت العین او ظلمــــه داری

ادری بیک خوّان ، او گلبی اویاک خسران ، علی الّی فات ندمان

ابوکت کبری اسافر یا نویه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

بزق نورک ابگلبی و آنه فرحان ، احب اسهر معاک او گلبی سکران

تحّیل گلبک اویای ، اتحمّل خطایای ، خنتنی لیش یهــــــــوای

روح او داعت الله آنه فدیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینــــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

اچّم مره خنتنی او عاتبیتک ، چنت نازل ابگلبی او صعّدیتـــــــک

لیش اتعذب الروح ، ابجفاک الگلب مجروح ، تضرب راسی بلصوح

غریب اطلعت تایه بلثبیه

روح او عوفنی ابمرمی المنیه ، حطنی ابگبر و اتدلل علیه

وین اربای وینه ، ما حصّلت زینه ، فضحانی ابونینـــه

تعبت اسنین ویاک اباذیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/10/1391

من و تو جای خوش و شیک نداریـــم

من و تو در این فلک تاریک غاریـــم

بوس کن هر آرزو در جای خلـــــوت

سعی کن در این جهان نیک بکاریــم

***

لذّتِ هر دانشی نشرش بـــــود

زکاتِ هر گنجی را بذلش بـــود

این همه ثروت و جـــاه و آرزو

خود پسندی درعمل زهرش بود

***

جمع کن دار و ندارت یا امیــــــن

بی طمع باش و نخر جانا زمیــــــن

سانحه می آید و آبش چو ســــیل

خشک و تر می سوزد ای داناببین

***

جای تو در آن جهانش ماندگار

حرف تو در استانش یادگـــار

بهترین راهش درِ غیبت ببند

شادی دلها نشانش در بهــار

***

کاشتم صبر دلم برگی نـــــــداد

خیس کردم حرفِ  بد رنگی نداد

سوختم در آتش و دردِ زمــــان

آواره در کوهش ولی سنگی نداد

***

داد و فریادم رسیده پیشِ توسـت

سوختم اززخم های نیشِ توسـت

کاش دردِ دلم رازی مانده اســت

در کنارِ قلب و جان و کیش توست

***

دل سفر رفته به گردش سویِ یار

چشم بسته می دود دیـــوانه وار

استراحتگاهِ دل پیدا نشـــــــــد

روی دوشِ غصه زد سنگ و مزار

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/10/1391

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

بلبدایه ابلا نهایه   ، وابتدینـه، اویاک ســــرنه

العین تسچب قطره من دم و ابتدینه ، و انتظرنه

او حبنه اصبح زاید الهم و ابتدینه ، قل صبـرنه

النه ، اسمح النه یا زمن خل نهب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب یا ناس

***

ابدون عزکم دنیتی ظلمه او مهانه ، یا عزانا

 گمر انتم بلگلب داوی حنانه، یا عـــــزانا

و النکرکم زاد بفکاره الخیانه ، یا عــــزانا

تربی ، روحی مشتاقه الک تــربی

تربی ، نسمتک بدیارنه خل تهب

 یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب یا ناس

***

اسمع الونه الخفیه یا حسافــــه

 زینب التشکی اباذیه ، یا حسافه

من یواسی هل رضیه  یا حسافـه

یا لیل، تبچی او تجری الدمع یا لیل، یا ویل، تنحب ابفگد الاخوه یا لیل

  یا لیل سیف ابن سفیان لوح بلحرب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه وافراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

امقید السجاد او یبرا للضعــــن، ویلاه

 سایر اویه الحرم تقبل یا زمـن، ویلاه

المرض والهم والفتن گلبه انسجن، ویلاه ،

الهمه، الهمه یشیعی زید بلهمه ، الهمه، اطلب دیار احسین ابو الیمه

 الهمه، زید  ابونینک ما اظن تنسحب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و الفارگ صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

استمع صوت البکاء بلطف یدیر ، ویلی

واستمع نوح الارامل والهذیر، ویلـــی

استمع زینب تون وین المصیر، ویلــی

نادت ،صولت الخیاله والنار التشب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه و افراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

هلجرح غمّگ ابجسمی ،من ترکنی، انکسر ظهـــری

الدرب طال او یجری دمی، من ترکنی، انکسر ظهری

اتعذبت من الشماته ، من ترکنی، اوکثر همّـــــــی

دمعه، سالت العین ابجفاهم ، دمعه، غسلت الوادی ابهواهم

دمعه، جر معانه یا محب

یا ناس، حبتک روحی او تیهت الدرب، یا ناس  ، طالت الفرگه وافراگک صعب،  یا ناس

هاجرت مظلوم لدیار الغرب  ، یا ناس

***

معنی:

یا ناس(ای مردم)

دل به او بستم و محرابش زدم ، یـا ناس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نــاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

عشق نابِ دیدگان آغاز کردیـــــــــم

با چشم اشک آلود و جان دل باز کردیم

 در انتظارِ

پر شده قلب از محبّت راز کردیـــــم

صبر کم شد

برای ما ،باغِ زیبای در بهشتــــــــــی

برای ما ، تو نباشی دل می کشتـــــــی

برای ما ، باور کن قلبم همیشه در تماس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

دنیای من بی تو که تار و غم خریده ، با عزایم

ماه شب تابید و در دل شب کشیده ، با عزایم

منکرِ مهر امامت شر چشیده ، با عزایـــــم

نگهبانم ، دیده بانی کرد و مشتاقی چشیـــده

نگهبانم، آن نسیمِ پاکِ قلبت شد اســــاس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـــاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا نـاس

***

بشنو آهِ خسته در دل ، با ندامت

زینبی کوچیده محفل با شهامت

مهر دل داده به منزل با کرامت

ای شب ، گریه بی برادرش در شـــــــــــــب

ای شب ، سربازِ بن سفیان گردن ها زده با داس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نــاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

سجاد بستند پایـــــــش ویلاه

روزگار پرسیدی رایــــش ویلاه

تنِ بیمار وصدایش ویــــــلاه

کو تلاشت ، به دیارِ عاشقان بشـــــــتاب

کو تلاشت ، جستجو کن دو کفِ عبّـــاس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

گوش کن گریه و دردِ کــــربلا ، ای وای

گوش کن صوت حرم ای با خدا ، ای وای

گوش کن زینب بناگه شد فدا ، ای وای

فریاد زد ، فریاد زد دلم دو نصفه شد از زار را

فریاد زد ، خیمه ها آتش زدن طفل و اساس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

زخم در جسمم عمیقی ، ای حسینم

دل بریدم

زهر زد با تیغ تیزی ، ای امینم

غم کشیدم

از شماتت و ستیزی ، در کمینم

سم چشیدم

اشکم ، در نبودت گریه ها کـــردم

اشکم ، شست آن شن ها دلِ سردم

اشکم ، اشک کو یاورِ بی احساس

دل به او بستم و محرابش زدم ، یـا ناس

در مسیرِ سخت دنبالش بودم ، یا نـاس

خادمِ و تشنه ی دربارش شدم ، یا ناس

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/10/1391

یقولون المحبه ابنظرة العیـــــــن

وانه عینی طفت و اشلون حبیتــــه

او یقولون المحبه اتیبس الـــراس

تحت رش المطر مجنونه تانیتــه

***

یقولون العشق دانه ابوســـط نار

و انه حبی برد یرجف بلگلــوب

صاح اشاه حبیبی و اکتم الصوت

حنینه الحرر اگلیبی ولا اتــوب

***

یقولون الدهر ما صاحب ارجــــال

ولا فتّح ابوابه للمحبـــــــــــین

سبحنه اصغار بلشط صافی شفـناه

لعبنه اویه الدهر لعب المجانین

***

او یقولون العشگ حی قادر ایمـوت

اذا مات المحبه اتشیل ویـــــــاه

ما شفنه شجر مگصوص الرگـــاب

لو تبغی سبّاحه اتورد احــــــذاه

***

او یقولون الشمس مطلوبه للگــاع

او یقولون الگمر ناکر حچیـــــهه

سمعنه اهوای عن الغیبه و الگـال

ابصدگ و ابکذب بالک تبتلیهـه

***

یقولون الجفن لو رف یجی اهواک

او یقولون الندم گاعد یتانـــــی

وانه رفّن اجفونی اثنینهــن دوم

لا شفت الولف لا فرح جانــی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/10/1391

جمع کردم کوله بارم ، میرم از پیشت همیشـه

ارزشی نداره موندن ، تیغِ دردت زد به ریشه

***

بارها گفتم شنیدی ، جامِ دل ازت شکســــــته

قلبم و آتیش زی تو ، از فریبت خیلی خسته

***

من میرم به شهرِ غربت ، دیگه اینجا نمی مونــــم

نمی خوام شهرت ببینم ، حرف زشتت سر زبونم

***

نگو رفته بر می گرده ، نگو کم لطفی شنیده

تو نگو میشه پشیمون ، نگو دلبندی خریده

***

دلم از ناله و زارت ، راهِ پر پیچ و خمـــــی رو

پا برهنه در سفر رفت ، چشم بسته مبهمی رو

***

می میرم تو شهرِ غربت ، اینجا جایِ قلبِ من نیســت

نمی خوام رویت ببینم ، آسمونم خیلی ابری است

***

بای بای برا همیشه ، التماسِ بی دعایــــــــی

آخرش اواره گشتم ، تویِ شهرِ غصه هایی

***

از دلت هیچی نبردم ، سوختم با یادگـــــــاری

همره من حرف دل هست ، یاد مونده افتخاری

***

وقتِ رفتنم می دونی ، شعر و قصه هام می میرن

مثل عشقِ سردِ قلبت ، توی قهرِ من اسیـــــرن

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/10/1391

خواب دیدم اومدی تو ، توی کوی من نشستی

با هزار درد و مریضی ، سدِ اشکامُ شکستی

***

خیلی ژولیده و لاغر ، روی رختی آرمیـدی

ناله و غصه تو قلبت ، از تبِ عشقت چشیدی

***

همه مشغولِ طبابت ، در کنارِ تختِ خوابـــــت

ولی مایوس از نجاتت ، غرقی تو درنهرِ آبــت

***

اومدم خسته وقلبت ، رو متکا تکیه کــــــــرده

عکسِ خیسیده تو قابی ، در اتاقی دنج و سرده

***

قطره ی اشکم سرازیر ، وقتی بدحالی رو دیدم

صورتت مالیدی در نم ، اشکبارت رو کشیــدم