سفیر الحب

 بابا جون

دین و دنیایم تو هستی بابا جــون

عهد و پیمانت شکستی بابا جـون

نکنه ازم جدا میشه دلـــــــــت

نمیگم تو پول پرستی بابا جـون

***

دست من بالا سرت چترت میشم

توی جشن شای هات عطرت میشم

بی گناهم از خروشِ روزگـــــــار

توی سختی های تو نذرت میشم

***

تو ترانه ی بهارم تو زلـــــــــــال

وقتی غم داری از غمهایت ننــــال

دلِ من طاقتِ آهت نـــــــــداره

بی خیال از درد و زارت بی خیال

***

دلمو کیسه ی دردت می مونه

نامِ تو روز وشبم سر زبــــــونه

نمیتونم بی تو زندگی کنـــم

قلبمُ همیشه پیشت مهمونــه

***

تو نباشی زندگیم سیاه و تــــار

جون من درد و غمت بر من ببار

تو امیدم از همین دنیای کــور

قلعه ی عشقی تو یی فصلِ بهار

***

می مونم به انتظارت نازنیـن

مهمونم شبا کنارت نازنـــین

قلبمُ تو آسمون تاب می خوره

فدای چشم و نگارت نازنیـــن

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 09/03/1392

 ناقوس

میرم از خاطراتت دور ، دیگه هم بر نمی گردم

فضای قلبِ تو برفِ  ، دلم یخ بسته و ســـــردم

***

شنیدی بیصدا خوندم ، تو دل ناقوسِ تنهایــــــی

رو عرشِ کشتیت بی حال ، از این گردشِ هر جایی

***

دلم جا مونده تو دریا ، تو موندی با جهانــــی درد

من و خط بزن از قلبت ، تو این فصلای خیلی سرد

***

بمون در کنجِ بیماری ، بخور غصّه از ایـن دوری

تصوّر کن که من رفتم ، از این دردایِ اینجوری

***

کشیدی نقشه ی موندن ، از این رنگت دلم سیره

به اصرارت هواسی نیست ، دلم آروم نمی گیــره

***

برو تو جنگلای سرد ، ببین راهِ جدایـــی رو

تمنّا می کنم ول کن ، دلم در بی وفایی رو

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/03/1392

 آه یبنی

ربّیت او سهرت اویاک

او ما نامن اعیونی ابلوعتک یبنی

کصرت النوم نص اللیل

ختلانی او ضربنی ابغفوتک سبنی

لچن ما طخّن اعیونی

جلبت العود بین اجفونهن حبنی

او کبرت او صرت شاطی او روج

اسهام اشراع موجک بلکبر ذبنی

اظن ما ینکر الصیّاد

یو الشاف شمسیتی اعلی راسک حاط چذّبنی

شتلت الطیب بعروگ النخل والگاع

خلی المای بسماته تعاتبنی

او خل شمس الضحی تتعلی عین ابعین

تربی اعلی الشماته ما تصاحبنی

او خلی السماء السابع ینظر الممشای

او خل انجومه تزهی او ما تشاهدنی

انه الکتبیت حبّی ابکل گلب بالنور

الذهب فرحان بسمه من یباوسنی

تعال او شوف فستان القصیده اشباچ

و ابشط الندامه سمچ حاسبنی

صرت ماکول مذموم او لذید اهوای

زین او شین گلبک لا تفارگنی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 08/03/1392

 جن و پری

می مونم رو خطِ تندِ التهــــاب

توی ناله هام همش دل می کنی

با توام یه لحظه از خودت بپرس

شده یه بار دلمُ نمی شکنــــی

***

ای ستاره تو سحر نورت نبـود

کوچ کردی ناگهانی از دیــــار

تو خودت پیمودی این راهِ دراز

اشکِ بارونت تو صحرایم نبـار

***

کوچه ات تاریکه هر مشب می بینم

اشکِ فانوست چرا رنگی نداشت

تو فضای شادیها پایت نبــــــود

گل عشقم رو زبونه هاش نکاشت

***

من و دیونه نکن با خندهــات

دلُ لرزوندی شدی جن و پری

ازت نیکی رو ندیدم ای غریب

تو چرا واسه دلم دردِ ســری

***

منو جشن زندگیت دعوت نکن

خودتُ خسته نکن من نمیام

دلمُ بیخود شکستی در حضور

نمیخوام تو رو ببینم نمیخوام

***

یادته دستمُ گرفتی توی بـــاغ

دلم مجنونت شده یادت میــاد

عیبه والله قلبِ تو بی راهه رفت

زندگی با عشقِ نازم نمی خواد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 08/03/1392

 ساس البیت

وین الگال چلمه الما تکرهه الـــروح

او وینه الدگ مضیفه ابدار عدوانـــــه

او وینه الصاح حی اعلی الصلاه یا گوم

او وینه الیوم خل تتبرا جیرانــــــه

***

الهوا هب من شمال او فرّح الاشجـــار

المطرغسّل اورود او زهه البرّیـــــــه

الشمس زعلانه اجت و اتحرر البردان

لاذت بلفرار الضحی الشرجیـــــــه

***

اندگت ثایت الحگ و الغدر طردوه

ثعلب تلتجی للحیله والشــــرده

بعد میفید کذبات الضلام اهوای

بغی مطروح بالازمات من درده

***

ساس البیت مدگوگ ابرمل وابطین

ماتثبت یبن زیدان شبّاتــــــــه

بعد لتلوط بسّک و اذهب ابتفکیر

انسد  باب الستر و اتشلّع اثباته

***

ترکض ما تحسّب رخصت التعبان

شاب الراس و الذمّه اصبحت دینار

ما تلتم عمام امجرّحه و اخــباث

المشاخت فرّخن و السمچ صایر نار

***

اچندوب آنه اعلمک و استمع لی زین

العنید ایرید عصّا او خیزران او خـوف

لجل الخوه ما طخت زلم نســـــوان

هذول احفاد عگرب مندحس بلصوف

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 09/03/1392

 باغِ غم

نمی دونم چی شدم وقتِ ســحر

دلِ من می پیچه و شور می زنه

خواب وحشت قلبمُ  دیونه کرد

روی اعصابِ سرم زور می زنــــه

***

پا شدم تو باغِ غم قـــــــدم زدم

روی شاخه هاش هزار خاری دیدم

قسمتم می چرخه با دورِ زمــان

لبُ بستم روز و شب زاری دیدم

***

شب که میشه تار می بینه چشام

باز مهمونه دلم تو چاهِ فــــــــکر

خسته میشه دستم از مهر و نماز

می شمارم دانه با تسبیح و ذکر

***

دور نشو ازم همش به یادتــــم

می بینم سرابِ تو پشتِ ســرم

تو سکوتِ سردِ دردِ الــــتهاب

عاشقونه با دلت حرف می زنم

***

جسم من سالم و هیچ دردی نداشت

درد و زارم از جفایِ عهد توســـــت

بی خیالی از فریبِ روزگـــــــــار

اونی که دلم شکسته رعد توسـت

***

گرد و بادت اومده فصلِ بهــــار

وقتی من تو باغِ گلها مهمونــم

دودِ تو هر دو چشام رو کور کرد

وسطِ آتیش قهرت زندونــــم

***

دور نشو ازم همش به یادتـــم

می بینم سرابِ تو پشتِ ســرم

تو سکوتِ سردِ دردِ التــــهاب

عاشقونه با دلت حرف می زنم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 07/03/1392

 طریق النجاح

گعدت اگعود وی طرت الفجر ملچوم

تراوالی حلم گصصّ شرایینــــــــی

الناس امعیده فرحانه ابطیب او خیـر

عجب یا روح وآنه الفکر ماذینـــی

***

نسفت اردان حضّی مبتسم للموت

الوداع اویاچ یا دنیه او بعد ما ارید

الرجوع اعلیچ نار او داویه بحشـای

اعاتبمن واگولن والعتب میفیــد

***

صعدت اعلی الگمر واتناشدت ویــاه

شنهی السبب ماذینی او انغدر حالی

قال افلان حضک بالافلاک ایــدور

اعمل خیر ما یتبداء للتالـــــــی

***

الّچم گلبی ابهواک الما ذهب للغـیر

گص زردوم بلعومی او بگه مطروح

یلمالک اراده لا تحشم الـــــناس

ظل ابدار ظلمه او لا تخیب الروح

***

کثیره اسرار عندی والکشف میفید

اضباع اهوای مفتره تبارینـــــــی

شردت امن السبع و اترباء للغزلان

الفرگه هدفتنی او جرحی ماذینی

***

اشوف ادوای ما یاجد ابهاذ الکـون

المحبه طلقه بیدی او مستعد بیهه

رمیت اعدای لاکن آسف التهدیف

اشتعلت نار گلبی من یطفیهــه

***

الامان امن الزعل فردش اجناحه او طار

بعد ما یاجد الّی تعتمد گومــــــــه

علی شاطی الصداقه شاربه مفــــتول

یقاول بلحچی وایکرّس اعلومــــــه

***

بعد ما ضل کلام الینشری بلبیـع

حکمت بیهه نسوان التضد ارجـال

بسم مرته یعاند و الحچی منگاش

یلگط بلفتن و ایطشره ابمحچال

***

یریت المرجله مکتوبه شمعه ابنور

علی الگصّه مهرها ابلوحه رسمیه

تعاتب کل شریف ابعلمه الدرساه

مو کلمن لبس صایته او خاچیه

***

اهوای احلام اشوفن و العجب طروای

علی الباطل یدگ و ایحشّم ازلامـه

شکل انسان لاکن للاسف حیـوان

سامحنی یخی معروف ابو شامــه

***

الهدف انته یدارس کل علوم الدیــــن

القران الدرسته طبّقه ابدنیـــــــــاک

میزان العداله والحکم موجـــــــــود

علی اخیک او عمک جارک او غرباک

***

الدنیا ایّام معدوده افتهم یا حــید

الطمع والشر والمنایط صبح تعبان

اعمل خیر واترس للسفر بمــتاع

لا تبغی فرید الاخره خســــران

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 07/03/1392

 بارِ سفر

ببار ای ابرِ پاییزم  ، بروی گونه هام امـــروز

دلم از یاری می ناله ، نشی از رفتنش دلسوز

***

وفا در خندهاش خوابید ، و رفت از دیدگانــــم زور

نه دل داره نه رحمی هست ، سفر کرده به راهی دور

***

خوشی بار سفر بسته ، غروب آهسته می خونه

دلم شک داره از رفتن ، غمش در دلم مهمونه

***

نه پیغامی از اون دارم ، دلم با رفتنش داغــــــــون

 من و گم کرده است انگار ، شدم  از دوریش مجنون

***

شنیدم بی خبر رفته ، دیارِ دور و تنهایــــــــی

شاید هم بر نمی گرده ، تو خوابِ سرد و رویایی

***

منم با تو سفر میرم ، برو قلبم به همراهـــت

یه عمری با تو می مونم ، گلم سبزِ سرِ راهت

***

بشور اون عشقِ پر رنگت ، از اون دیوارِ نم رفته

همیشه یاد تو هستم ، دلم با تو به غم رفتــه

***

بخواب ای دردِ بی درمون ، دلِ من شده صد تیکـه

مسکّن از تنم دور شد ، شبای من چه تاریکـــــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 05/03/1392

 آمدم

آمدم با صد ترانه آمــــدم

آمدم سالم به خانه آمــدم

آب صافم چاهِ را زیبا نمـود

سیل بارم در شبانه آمـدم

***

شکوه دارم از زمانم از جـــــــــــــفا

گله دارم از جهانم بی وفــــــــــــــا

دست و پا بشکست و سینه را شکافت

حسِّ شعرم از شعارم شد جــــــــدا

***

دل سروده رخصتِّ گفتن نبـــود

این دمارِ روزگار قلبم گشــــــود

صاف کردم رخنه ها با گل و لای

از زبانه شعله زد بوی ســــرود

***

تو بزن سیلی قهرت ای زمـان

مثل کوه آماده بر آتش فشان

سوز های نابرابر خـــورده ام

باز رگبارت بزن مشتی نهـــان

***

پایکوبی کرده صبرم در زمیـــن

دردِ خود افزوده شد پای کمین

سنگ و دیوارش نمای افتخــار

در نهایت عشقِ زیبایم ببــین

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 31/02/1392

 شکوه و حکایه

حسن لاوین هل مده ، شبابی طاف و اتعده

ذکرتک والعمر خلصان ، حفنت مای واتبده

ذکرتک وانت ناسینی ، جاوب یا بعد عینی

اتّصل ما ترفع النقال ، شنهی السبب حاچینی

عمر ویاک گذرته ، النجم بعیونی سهّرته

متی نلتقی آنه او اویاک ، الگلب برجاک دمّرته

صبغت اللحیه واتحنیت ، و علی راسی صبغ حطیت

وین ایامنه الحلوه ، ولک مد الدهر تعبیت

ربّیت او گعدت اگعود ، او حطمنی ابو اعیون السود

شفت یا ما شفت کل ضیم ، بتاتاً للعشگ ما اعود

رکضت ایامی والیالی ، علیک انشلع دلالی

ادور وانشد العربان ، ما ضل حال عن حالی

ما ادری الوکت خوّان ، و ابلانی ابثلث نسوان

اندعیت او حطمانی اهوای ، او کسروا شوکتی الصدقان

کثّرت الاسود اهوای ، احس بلکبر عصی احذای

لمّا فرّوا ابتقرید ، حرگوا مهجتی و احشای

ارید اعتب و اصیحن حیل ، ارید اسهر واغطی اللیل

ارید الموت ارید النوح ، ارید القریه ارید السیل

ارید البلم والبرگه ، ارید السمچه والرگه

ارید العمه المچریه ، اریدن شمره محترگه

ارید اعذف واغنی اهناک ، طبیب او هل یشد بدواک

ارید الهوره و الماطور ، لا تتشرّد آنه اویاک

ارید الطوبه و الطابگ ، اریدن نرکض امسابگ

غرامی البردی والچولان ، اریدن حبّی امشابگ

مشیت او ملّن اجدامی ، علیکم تاهت احلامی

الزمان اتعده و آنه اویاه ، بل نت شاعت اعلامی

علیش الخوه خنتوها ، و الگعده نسیتوها

الربا و الونسه والسهرات ، بالدیره دفنتوها

شنهی ذنبی آنه اویاک ، دنیه گزرتهه احذاک

الدنیا ساس للفرگه ، اعوفنک و اروح ادواک

تعال او شوف دلالی ، علیکم منشده بالی

اذا ما تحضر ابهل حین ، تضل مندوم للتالی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/03/1392

اقدم هذه القصیده الی الاخ و الصدیق الحمیم حسن فیاض مدلول

بمناسبت یوم الاب

 یکی بود یکی نبود (قصّه)

یکی بود یکی نبود تو شهـــــرِ دور

نوجوانی کلبه ای دارد ثمیـــــــن

تو حیاطش یه درختی پیری داشت

از کُنارش دانه می ریزد زمیـــــن

نوجوان با مادرش تو قصه هست

توی خانه بی پدر خوانده  شدنــد

سالها غربت چشیدند از زمـــان

به دیارِ بستگان رانده شدنـد

القضاء مادر شده سنگِ بزرگ

میخ کوبیده به دریا از سفر

در مکانی جسته گرگانی زیاد

بی مروّت چشم بسته از خطر

پسرش می رفت کار و کاسبی

مادرش عاشق شده دور از نظر

وقتی فرزندش دو پا از خانه رفت

دوست دارش می کشد بی دردسر

زیرِ شاخه های سبزِ این درخت

شاخِ سیب آویز کرده روزگــــار

به چه خوشمزه و زیبا و لطیف

باز می گویم از لطفِ زرنگــــار

بچه همسایه چو دُر را دیده اند

از در ودیوار بالا می رونــــــد

حسِ خانه خالی و بی مردِ روز

دانه دانه از کنارش می کشند

ناگهان فکری به ذهنِ زن رسیـــد

دستِ فرزندان را کوتاه کــــــند

گفت فرزندم دلم خیلی خجـــول

ترسم از گنجشک جفتک راه کند

امرِ مادر شد مطاع از پســـــــــرش

این درخت و شاخه هاش را چیده است

روزی آمد وی سرِ کارش نرفـــــت

عشق مادر در کنارش دیده اســـت

گفت ای مادر خدا حافظ که من

با تو دیگر جای ماندن را محال

همسفر شد به دیارِ خیلی دور

گشته آواره تو شهری با زوال

جای خوابش مسجدی دیده پسند

خادمِ خانه شده با روی بــــــــاز

در جوارش سه تا عابد در وجود

با سبیل و ریش جارو زن دراز

ناگهان گنجِ حکومت دزد برد

خادم خانه خدا در حلقه رفت

چونکه در غربت تنی داده به زور

نام وی در لوحه های طلقه رفت

قاضی را در پاک کردن مسجدی

مطلع کرده که ظاهر سازی بود

این همان دزدان گنجِ پادشاه

ریش بازی جارو بازی رازی بود

گفت ای حاکم مرا مهلت بده

سارقانِ گنج را خواهی شناخت

این سه تا خادم به دزدی مهره اند

در محکمه با رای حق زر را نباخت

راز این کار از همان آموختم

که درخت سبز را مکرش برید

یا د داده این دلِ خسته چه زود

باز کردم قفلِ تو با آن کلید

جاسم ثعلبی (حسّانی)03/03/1392

 علی (ع) قسیم الجنه و النار / علی میزان بهشت و دوزخ

علی اسمه یهز الکون ، علی ابسیفه او تفسیره

علی یشهد له المیدان ، ابغزواته او تحریـــره

علی مفتاح للحزنان ، علی زلزل احچایاتــــه

علی مسند علوم الدین ، علی شیمه علی غیره

علی نور الشمس بلیل ، علی دولاب  صولاتـــه

علی نوح ابسفینة لوح ، علی هل دگ مسامیره

علی بلضیج اذا تنخاه ، علی حاضر علی ساتر

علی یا صاحب الشدات ، بلعالم او تکویـــره

علی مدرسه الدرب احسین ، علی العباس و الرایه

علی بلگمر شاهدناه ، علی للحبه حط سیــــره

علی بسمه علی محراب للدیوان ، و العاده علی ما ثبت تعمیـــره

علی کوکب ینوّر خیرت الشبان ، علی فانوس گلبی کتب تقریره

علی هز باب خیبر ما قدم له انسان ، شجاعت علی ما تنظم ابکل سیره

احبک یا علی او بیت الله یترجاک ، ابحسن واحسین والعباس تطهـیره

علی چلمت وصل ما بین هذا او ذاک ، علی سُلّم عبر بلسماء الکل دیره

قسیم الجنه و النار ابعلی میزان ، و الباشر علی بلجنه تفکیـــــــــره

معنی:

علی با جنگ و شمشیرش ، علی در علم و تفسیرش

کلیدِ رستگاری اوست ، علی در خواب و تعبیرش

علی عنوانِ هر حکمی ، علی بر ضدِ هر ظلمی

علی کشتی علی دریا ، علی ساحلِ هر علمی

علی در گرفتاری ها ، علی خاکریزِ دلـــــداری

علی در سختی ها جوشان ، علی داروی بیماری

علی مکتبِ راهِ عشق ، علی عباسِ پرچمـــدار

علی در ماه جویا شد ، علی در خواب و بیداری

علی شادی علی محرابِ هر فردی

ستیزی با علی جویای هر دردی

علی کوکبِ پر نور جوانــــی را

علی فانوسِ تاریکی و دلسردی

علی کوبید دربِ خیبرش بــــا زور

به نهجش شب نما کرده جهانی نور

درونِ دل شدی کعبه نمایت شــد

با فرزندان خوداز بت پرستی دور

علی حرفِ ندای این وآن گشته

تو قعر آسمان او دیدبان گشـته

علی میزانِ خوبیها و بدها شـــد

همرازِ  علی جان مهربان گشته

جاسم ثعلبی (حسّانی) 04/03/1392

روز پدر بر همه ی پدران دنیا مبارک باد

 در غیابت ( تقدیم به روح پدرم)

در غیابت

تگرگ ها باریده بر سرم

از آسمانِ صاف دلتنگی

ابر نبود

تبسم غرق در ماتم

سدِ حرمت ها شکست

عاطفه ها خشکید

پناهگاه ها ویران

درحیاط خلوت

خزه ها روییدند

خوشی ها به تاریکی شب چسبید

التماس نابود شد

راههای فرار قفل بستند

بالونها در هوا پوکید

در مصیبت از دست دادنت

چشم ها تار می بینند

عنکبوت ها خون مکیدند

هلهله کنان

یکدست پریشان

دردِ دل ها را ربودند

از تابوت جسمت

قلب ها نعره کنان غرید

بر فرازِ تپه های قبرت

مشعلی بدست

آتشی در نیزارها

به حصارِ مظلومیت

 آمیختند

مهر و محبّت پاشید

در غروبت ای سفینه ی نوح

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/03/1392

 تقلب

تو سکوتِ روزِ سختِ امتحان

دلمُ شکستی با تقلّبــــــت

با نگاهم تو شدی برگِ خزان

دور شدی ازم با این تقرّبت

***

من و شرمنده نکن با اون چشات

خسته میشم از هوای بندگـیت

با نگاهت مُردم و زنده شــــدم

باختم بازیِ عشق و زندگیــت

***

مثلِ شمعِ نصفِ شب بیخود نسوز

دلمُ آتیش زدی به خاطــــــرت

خاک و خاکستر شدم تـو راه تو

گنبدِ عشقم سپیدِ دفتــــــرت

***

بی طمع بخند تو این فضای بـاز

به دلم بگو چقدر دوســــم داری

هواست باشه عزیـــزم از دروغ

پرِ صندوقِ دلـــم درد و زاری

***

برگه ی عشقت بده برو بمــــیر

تو جوابِ قلبمُ سیاه نکـــــــن

نمره هات سرخِ تو برگِ امتحان

زندگیم با گریه هات تباه نکن

***

می مونه سایه تو قلبم از زمــــان

وقتی از دوری تو دل می ســوزم

شکلِ ماهت نعشه زد وقت غروب

تار و خاکستر میشه شب و روزم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/03/1392

 پادشاه و ماهی گیر

صبح گشتی زد زدریا پادشـــاه

جای صیدِ ماهیان در آبــــراه

دید صیّـادی زده تورش در آب

ماهی را از تور می گیرد شتاب

آشنا در کار خود بوده همـی

سالها در صیّد می نالد کمی

در کنارش ایستاده با عــــــتاب

گفت از سودت بگو خانه خـراب

روزگاری ابروانت خم نشــــــــد

ماهی می گیری و قرضت کم نشد

روز و شب در دلِ دریا خفته ای

بهرِ روزی عاقبت را جستــه ای

دادِ حاکم بر سرش صیّاد دیـــد

علتِ کم رزقی از آهش شنیـــد

گفت مقداری زسودم باختم

بی قسم در آبِ شط انداختم

دوماً در زندگی قرضی بــــود

نزدِ صاحب خانه را فرضی بود

سوماً مقروض بودم از قدیـــــــم

قرضِ خود را می دهد عقلِ سلیم

پادشاه از طنزِ او خوشحال شـد

روی بوسید و دلش بد حال شد

توی خواب ناگهانی رفته است

با زبانِ بی زبانی گفته اســت

بدرود گفته شاه به صیّادِ پیـــر

سخت دردی راشنیده این امیر

***

صیاد علّت کم رزقی را:

1-ماهی گرفته و در آب اندخته

2-ماهی گرفته و قرض داده

3-ماهی گرفته و بدهی خود را پرداخت کرده

معنی این سه تا چیست؟

جاسم ثعلبی (حسّانی)30/02/1392

 مشاعره سایت شعر ناب

خوش گذر کن با خدا ، بگذر زگرگان غریـب

نیش آدم های خسته ، خیلی پر درد و فریب

***

بَه چه آواز و صدایی بهرِ نجوا و نمایی

از بزرگان ادب را دل ندیده بی وفایـی

***

شیشه ی دلت اگر خوب صاف شـــــود

پاک می کرد اشکهای قاب عکسِ دلبران

***

شیشه ی قلبم شکست از روزی که

ترک کردم عاشقی پشت ســـــرم

جور کردن تیکه هاش مشکل نبود

عیب آن از من نبود از دلبـــــرم

***

پاک کردم شیشه ی صاف دلـــــــم

از ثریا تار می دیدم جهــــــــــــان

دلِ خود را پاک کن خواهی شنــید

بوی خوش عطرِ کلامِ دیگــــــران

***

دلِ نامردان نجس من دیــــده ام

مثلِ دم سگ پاکی را نادیده است

صد هزاران بار اگر شستی به آب

با نجاست سالها گندیده اســت

***

بی وفایی رسمِ زنبیلِ زنـــــــــان

می برد دسته اگر سنگین شـــود

با وفا آن قلمِ دست زبـــــــــان

با صدایش حرفِ دل رنگین شود

***

درد دارد لوحِ شلاقِ خسیــــــــس

بر کمر خوردم و دل مهمان نـــــواز

سفره پهن است و درِ خانه چو سنگ

قلب در رفته و دل گفته بســـــــاز

***

حرفِ ما از بی وفایی بوده اســــت

مهرِ طومارِ جدایی آفریــــــــــد

ساختم دیواری از عشق و وفــــا

دشمن آمد حبلِ وصلش را برید

***

وقتی دیدی راهِ تو باریک و باز

دست بردار از سفر وقتِ نیـاز

***

تو خدا دیدی و گفتی آشکــــــار

دلت فهمیده که شب ها بــی قرار

کاشتی گلهای رحمت در زمیـن

یک بهشتی ساختی در کوی یار

***

کنده شد دندان تیزم دل نبنــــد

نیشِ گرگان خوب ساییدم نخنــد

پشت هر صاحب دلی شیری شدم

با خیانت آمد و در خانه کنــــد

***

خسته شدم از زندگی از بی وفایی های یــار

دردم نبود از این زمان ازدرد وزارش در بهار

دور شدم از مجلسش میخ زده راهِ دلــــم

راهِ فرارم بسته و فریاد گندش آشکــــــار

***

دل چنان خندید از این داروی تو

سوختم خاکسترم در باد رفــت

مرده شور آن دکترم رفته سفـر

در کتابِ قلبِ من از یاد رفـت

***

بی وفایی سهمِ آدم های پســـت

با دروغ آویز کردند سر و دســـت

ساختند کوهی پر از مکر و فریب

عقل و منطق با نفوذِ خود شکست

***

شیرِ آدمخوار گفتم ای عزیـــــز

شیر آب از نم دستم در گریــــز

وای از این دلسوزی و دردِ دلم

درد و بارت روی هر پر غم نریز

***

وقتی افتادم خدا دستم بگیر

مانده ام مابین سرباز و امیر

***

دست من کوه است و دل آتشفشان

سوختم در آتشِ قهرِ جهـــــــان

***

درک من از دل همان دل مهربـــــان

آدم بی دل ندیدم در جهــــــــــان

تو بگو دیدی سمایی بی چـــــراغ

اگر دیدی توی خوش خوابت بمان

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/02/1392

 سرای دل

بیمارم و دل مجروح ، بی تاب و سحر خیزم

از درد و جفای یار ، تا صبح غم انگیــــزم

***

در چاله ی دلدردی ، لغزیده دل و جانـم

قلبم آشنا با درد ، در ژرفش گل آویزم

***

بشکسته سرای دل ، می نالد زهر فریـــــاد

خونبار شده چشمم ، مرتب اشک می ریزم

***

دیدارش شبی در خواب ، آهسته و بی درمان

یک لحظه نفس با یار ، از القاب پرهیــــزم

***

آواره تو شهرِ غم ، بی چون و چرای دوست

با چشم اشاره کرد ، بر بن بست دهلیــزم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/02/1392

 جنگ و جدل با یار (غزل)

صد حرف و حدیثی شد ، با دلبرِ جانانه

از پیکرِ دلبندی ، کوچیده زمیخانـــه

***

گفتم که چرا بارید ، اشکِ گونه هات امروز

گفتا که دلیلی نیست ، رسمِ دلِ دیوانـــه

***

گفتم که چنین پندار ، از قسمت دربـارت

گفتا که میسّر نیست ، ببریدم از این خانه

***

سرمست و غمگین است ، در کنجِ شبح رفته

(بی دل) که مجالی نیست ، گنجایش پیمانه

***

گفتم رهِ برگشتت ، هموار و امان بوسید

گفتا که نگو برگرد ، پیچیده تنم شانـه

***

در غمکده اش ماندم ، بی رای و جوابی نیست

خشکیده لبم از حرف ، از عاشق دردانـــــه

***

گفتم تو بیا با من ، میخانه صلاحی نیست

مستی زشرابِ ترش ، درمحضرِ بیگانــــه

***

گفتا تو دلت شیرین ، در ترشی من نشکن

با درد و جفا یارم ، دربستِ صمیمانــــــه

***

این جنگ و جدل تابید ، تا نصفِ شبی افروز

هی میگم و هی می گفت ، از دردِ غریبانــه

***

دل خسته شده از قیل ، با قالِ تبه ســـــوزی

سر بر خاک مالیده ، جان کنده چو مستانــه

***

گفتم که انا لله ، ببریده  چوحسّانـــــــــی

گفتا که نترس ای دوست ، دیدار در آن لانه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/02/1392

 سیلِ درد

ای خدا چرا من و یادت میــــــره

همیشه دست به دعام سر نمـــــاز

آخرِ عمرم کمر خم شد ببیـــــن

تو برام سعادت و خوشی بســــاز

***

شبِ تنهایی کنارِ پشتِ بــــــــوم

سرِ سجاده خدا با تو بــــــــودم

رازِ ناگفته ندارم توی قلــــــــب

باز کردم بسته هاش فاش نمـودم

***

دیدی مظلومم و کلی سیــلِ درد

روی قلبم خواب رفته اینچنیـــن

پاک کردم قطره های سیل اشک

آب رفته شادی هام توی زمین

***

دست کم شستم دلم سالی یه بار

با تلاوت ختم کردم دادتـــــــو

روزه و حکم تو در راز و نیــــاز

نوجوان و کار کردم یــــــاد تو

***

دلم مشتاقِ لقایت ای حبیــــــــب

بی تو من خاکستر م بر روی خـاک

وقت دیدارت خدا کی می رســــد

در انتظارت می مونم با دل پـــاک

***

ای خدا ای مهربان ای سرورم

خالق هستی تویی در بعد جان

بی پناهم بی تو در راهِ صراط

عشق توشعله ی فانوس جهان

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/02/1392

کرکس ها در پروازند

زیرِ نم نم باران

چتر طعمه ها

چه زیبا سایه وار

بی رحمانه

همسفر تگرگ ها و شبنم ها

در راز و نیاز

بر پشت هلال رنگین کمان

جایی که دزدان دریایی

در آن دست به ماشه اند

و سکوت آنها شکارگاه دلشکسته ها

در آب های بدون مرز

جایی که ماهی ها دسته دسته در حرکتند

در بین هزارن صیّاد

بدون ترس و وحشت

به دنبال مرگ یا زندگی

و این قانون طبیعت است

جاسم ثعلبی (حسّانی) 23/02/1392

کور و کرها را گم کرده اند

هواداران آشنا

به روایت تصویر

بر کشتی بی بخار

و آتش سوار

آب دریاها

خشک شد از ستم باد

و زمین دایره نیست

مکعب درها

و سختی ها

روز به روز اوج گرفت

راه فرار

پناهگاهِ گور کن های روزگار

راحت بمان

در صفِ انتظار

فاصله طولانی

رنج ببر تا وقتِ مردن

در تاریکی های بی انتها

لحظه شمارِ

کوچ این افسانه ها

ترسی از سکرات مرگ نداشته باش

هر دو وعده گاه یکی است

برای شاعر

منظره ای بیش نیست

جاسم ثعلبی (حسّانی) 22/02/1392

گورم کندی به دستت ، نمی خوام پیشم بمونی

حواست باشه عزیزم ، به کسی نده نشونـــــی

***

خیلی سختِ دل شکستن ، عادتت شده همیشه

داغ کردی قلبِ نازم ، نمیام پیشت نمیشـــــه

***

اون خدا پشت و پناهت ، برو هر گز بر نگرد

خاطره بد از تو دارم ، آسمونت خیلی ســرد

***

تو نگو آواره موندم ، توی شــــهرِ دود و آه

بس کن از گریه و زاری ، پشتِ تو ابرِ سیاه

***

تو خودت راهِ جدایی ، با طلاق افسانــــــه کردی

خواب رفت اون عشقِ زیبات ، رازِ دل دیوانه کردی

***

التماست کردم امّا ، تو خودت گلها رو کشتــــی

رو قابِ اون کبودی مونده ، همش آثارِ یه مشتی

***

قطع شد راهِ وصالت ، فصلِ دیدارت قیامــت

زندگیت با من تمومه ، برو هر جا به سلامت

***

بسّه لبخندت یه حیله ، کشف کردم توی بارت

از دیارت خیلی دورم ، نمی بینم اشــکِ زارت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 21/02/1392

توی دامِ سرنوشت ، من و با حیله کشیـــــــدی

حمله هات باطل و زشت ، تیغی در دستم ندیدی

***

دست بر دار از حیاتم ، دلمُ غارت نمــــودی

با سلاحت با کلامت ، به سویم آتش گشودی

***

زندگی غارتگری نیست ، زورِ بازو کم میــــاره

می کشی قلبم چرا تو ، قهر و جنجالت دوباره

***

آدما با عقل و منطق ، کشف کردن قله ها رو

بی تفاهمی همیشه ، سرخ کردی دیدها رو

***

با طمع قاپیدی قلبم ، می دونی ارزی نداره

توی دنیای وسیعی ، نیکی ها مرزی نداره

***

قانع و آسوده تر باش ، رزق و روزت با خـــدایت

دست درازی کردی بازم ، قطع شد نای صدایت

جاسم ثعلبی (حسّانی) 20/02/1392

ارید احچی و ارید اتصده بلمیـــــــدان

عندی احساب مکتوب ابرمش عینـی

السکوت احبابی مشروح النظر بعتاب

طبعت احگوگ جاری من یداعینــــی

***

سند منشور بکتاب الاله الکـــــــون

لا ینفع ولد لا مال لا بنیـــــــــــــــان

الدنیا اوکات معدوده او سفرها ایّام

صفّی النیه وی ربک بعد ینســان

***

ملف موجود الک و اتحشّد ابتفسیر

زید اصحاب گلبک لا تفردشهـــــــم

خلیلک بنیه ابدارک او دنیـــــــــاک

حط لک بخّت لفروخک یسیّرهـــــم

***

الحگ معلوم من طردت الفجر شفناه

الباطل رایه حمرا او شرها ویاهــــــا

لا تگرب ثنیت اخوانک او عینــــــاک

ساعد کل کریم النار طفاهـــــــــــا

***

ارید اختم کلامی او کل شروطی ابساع

رجاء من کل سمح یتحمّل اعلومــــــی

حاضر مستعد للستر والطیبــــــــــــات

اسموا یا عمامی او اهلی او گومــی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/02/1392

چرا قلبم نحس گردید  ، چرا متروک و بی خانه

زمانه سنگ دردش شد ، چرا دربست ویرانــــه

***

می چینم خاطراتم رو ، و آهم مونــــــــــــسِ دردم

به یادِ عاشقی مستم، ولی حس می کنم سردم

***

شدم دیوارِ تیرِِ غم ، دلم با غصه بیــــــــــــــداره

چقدر بی رحمه این دنیا ، شدم غمگین و آواره

***

دخیل و جان فدا کردم ، نمی فهمه دلش سنگِ

دو دستم برده اون بالا ، به بند حلقه ی تنـــــگِ

***

قسم خوردم گناهم چی؟ ، به حرفم بغضی سر داده

تو فریادم دوایی نیست ، دلم شـــــــــــــلاقِ پر داده

***

کبودی بر تنم خوابید ، و طاول های هر جایــــــــــــــی

سرو پاهام به خون غلطید ، چو مرغی بی سر و پایی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/02/1392

می دونی که من می خوامت ، چرا تو باور نکردی

می مونم به انتظارت ، قاصدک کی بر می گردی

***

مدّتی چشمای عشقت ، با نگاهم خسته میشه

رمزِ درهای صدایت ، با سلامم بسته میشـــه

***

میری و بر نمی گردی ، جایِ خالیتُ می بینم

غصه هات با من تمومه ، خیلی سردی نازنینم

***

با یه آرزوی دل تو ، دردِ  من  آروم می گیـــره

وقتی که تنهایی رفتی ، واسه برگشتن چه دیره

***

تو سحر بیداری امشب ، می دونم آهسته رفتی

با خدایت دردِ دل رو ، با یه آهِ خسته گفتـــی

***

میری و بر نمی گردی ، جای خالیتُ می بینـم

غصه هات با من تمومه ، خیلی سردی نازنینم

جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/02/1392

مراتب الصدق

یا نور الوجه با جود الاجـــــــــــواد

او یا صیوان مدگوگ ابثنیــــــــــــه

یا هاون الگهوه او صیت الامجـــاد

الصدگ ینجی البشر من کل خطیه

***

میثاق الکلام النابع ابطیـــــــــــــب

غسل وجه السلف و اتحده الاجیال

طبع نور السماء بگلوب الاحفـــاد

انکتب بکتاب ملیان امن الامــــال

***

درّه تنوصف ما طخّت البیــــــــــــــــــع

الصدگ یشفی المریض او ما یهینــــــــه

شمس و ایضوی ارض الجهل و الشات

الکذب مدفون بدیار الحزینـــــــــــــــه

***

علامه بلصدر مخزونه بحـــــروف

ابمشاکل تستعد فرحانه الافـکار

یهز ابصیت بصماته بلا ســــــــور

الصدگ ضاوی گمر ینسر بالنظار

***

الصدگ منظار نیشانه بلعیـــــون

الصدگ نور ابضلام ایشع سمانه

الصدگ بکتاب ربنه عنده نیشان

الصدگ خیّال و المرشد عنانــه

***

تحذر یا انس واکسب المطلــــــوب

یوم الکون مکتوب ابتحـــــــــــــیه

الصدگ عطشان مایه ابّین الاجبال

الماعنده صدگ حقه المنیــــــــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 18/02/1392

هدیه الی اخی و صدیقی حاج رسول الکاظم الغانم الساری

مرگ و زندگی

من کجای قلبِ تو جــادارم

روز و شب به یاد تو بیمـارم

سایه ات زیبا نشسته بر دلـم

هار ماندم به دلت ســربارم

این همه دوری و آهی از فراغ

بین مرگ و زندگی مختــارم

نوحه خوانم در دریارت آشنا

بین قله های تـــــو در زارم

عوض کردم بارها جامه ی تن

رنگ کردم دکمه ی شلــوارم

کوچ کردی به بلادِ خیلی دور

در کنارت خفته ای در غــارم

خواستی در بحرِ تو قایق شوم

با جان ودل آماده ام بیــدارم

در شمیمِ هر نسیمِ این صبـــا

تاج و تختِ عشق بر سر دارم

باد تند آمد خیالم را ندیـــد

در ثباتِ قصرِ تو دیـــــوارم

کوله بارم همسفر شد بین راه

در شهر و کوی غربتم آوارم

مثل بلبل قد نمایی کرده دل

گیج شد در قلبِ تو گفتـارم

باز باریدن گرفته فتنــه ها

در زمین شادِ تو غمبــــارم

همچو مجنونی شدم آواره یار

یافتم عطر گل از کـــردارم

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/02/1392

با تو هستم دلبرم ای مهربــــــــان

در عزای مردنم نوحه نخـــــــــوان

حال و روزم خوش بود شادی کجاست

دل که زنده عاشق و بی غم بمــــان

***

دلبرم در زندگی کردن چه سیرم

آرزو دارم در آغوشت بمیـــرم

خسته ام از این طلوعِ بی نهایـت

با عصا هم مونسم بی آنکه پیـرم

***

چشم پوشیدم از این آوارگی هــــا

سوختم در آتشِ دلبندگی هــــــا

مرده ام در این دیارِ بی پناهــــی

با قناعت دوختم پوسیدگی هــــا

***

پاشو پاشو در پی این کـــاروان

گام بر بر قله ی فتحِ جهـــــان

وقت آن امروز و فردا می رسـد

با تلاش و سعی خو زیبنده جان

***

ای زمانه خسته شد دل از سفـر

دست بردار از سرم بی دردِ سر

مدتی ناله و زاری کــــرده دل

سالها آغوش غم شد در بـه در

***

بافتی گیسوی قلبم روز و شــب

همرهم کردی زمان با سوز وتـب

سنگ شد این دلِ آسوده به رحم

از دیوانگان دریافتم علم و ادب

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/02/1392

ارید اطلب کلام او لا تلومونـــــی

بعدهه ایشیل گلبی او لا تداعونی

***

بصمت الخوه ویاکم ابکل معروف

عتاب ابگلبی نایم لا تهیضونـــی

***

ارید اشرح واطبّگ خیری او دنیای

شریت الحق ابعینی لا تداعونـــی

***

ما عندی عدو ظاهر غریب اویای

عدوی ناطر ابذل فتشت اعیونـی

***

من عندی قریب او جالس ابکل صیت

علی درب الرذاله ابکذب جـــــرونی

***

دعیتک یلی فیک اهمومی عمیانات

ارید احقوقی کلهه من الهانونـــی

***

ادری شهم انته او بیک رفعـت راس

لان بخت السواری ابگلبک اضنونی

***

الی الحیـــــــادر (لفته الصالح و من تابعه)

المنایا اگبال شطّک لا تردهـــــا  (لا تشربها)

او روحک علی حقک لا تردها (لا ترجعـــها)

الصدگ چلمه غنیه لا تردها ( لا تتردد فیها)

کلام الناس یستر کل خطیــــــــــــــه

***

نشرت الباطل ابحگ واندعاکم ( طالباکــم)

ختلت او صدت صبره و اندعاکم ( اندعاکم)

یریت الجوره تثّر و اندعاکم (ندعیکــــم)

علی عسر او یسر نصبح خویـــــــــــــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/02/13912