سفیر الحب

یروح الله الگلب بیتک و دارک ( دار الک)

شجاع او تشهد افعالک و دارک ( دورک)

یریت الیوم ازورنّک و دارک ( ودی اراک)

امن اشوفنّک ترد روحی علیه

***

رحیلک یا بطل جارح و مر کان ( مر )

الدهر قدّر جلب روحک و مرکان ( امر)

خذا الما هزته الغربه و مرکان ( و الامریکان)

کسر ها او ما تراوت بالثنیه

***

الک مکتوب وکت الفجر ودیت ( ارسلت)

الگلب ما خسر من فارگک و دیت ( حبیت)

اشمالک یا جرح خزّت و ادیت ( ادیت)

اظن فرگه الحبیب العم علیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/11/1392

وطن گلگون نما کرد شیر شیران

سپاهی ساخت سرداران میدان

ولایت سر بلند چون برج میلاد

احاطه کرده دنیا عشقّ ایران

***

خروشان بی گمان نصفِ جهانم

گلستان ریشه زد در آسمانم

منم دریا منم باران منم عشق

منم در کوه دردت دیدبانم

***

تو می سازی و من می سوزم از درد

تو می نازی و من در کلبه ای سرد

عدالت نیست در قانون قلبت

ستمگر با تو ام بر پا عقب گرد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/11/1392

تو ای دل مهربان با من چه کردی

چه آهی از دلم دیدی چه دردی

چرا شکوه چرا ناله چرا غم

چرا گریه چرا باران چرا نم

مگر از دل خطا دیدی شنیدی؟

چرا یکدفعه از قلبم بریدی

تو تاریکی چراغِ روشنایی

چه دیدی دل پسندیدی جدایی

گناهم چیست ناگه من بسوزم

به نالیدن سپردی شب وروزم

دلت می بیند آن اشکِ بهارم

به چشمانت دلم را می سپارم

نرو تا دل ببیند زخم رازت

بسوزم گرچه دل جوید نیازت

کنارت دردِ من آسوده گشته

طبیبِ دل تویی ای گل فرشته

بدونت آسمان پر ابر و دود است

ملاک عاشقی بود و نبود است

به قابِ عکس تو مستِ نگاهم

نپرسیدی یه لحظه از سراغم

هوای دیدنت در من اثر کرد

به دنبالت دلم قصدِ سفر کرد

دلم می خواست پیشت باشم امروز

خدا می داند این سوزش نه دلسوز

بیا بی غم بشین بر قلبِ خسته

تک و تنها لبِ دریا نشسته

کنارم ساحلِ عشق آفرینی

نمی گم جای دل تا تو ببینی

کلید شادی در دستت عزیزم

نیایی با جهانم در ستیزم

بیا با روی خوش چون ماهِ پریا

بتابان در اتاقم رنگِ دریا

فضای خانه موجی آفریده

گمانم روی تو هر گز ندیده

تو پروانه شدی در باغ و بستان

بگردان شمع روشن در گلستان

ولی آهنگِ عشقت کم صدا داشت

دو تا نیزه تو قلبم بی خبر کاشت

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/11/1392

بچت عینی علیک اهوای ، وانت البدر ناسینی

علیک اعتب و اجر انغام ، جاوب یا  بعد عینی

***

انتظرتک والگلب شب نار ، عطشان اعلی محبوبی

دوت بیه الهموم اهوای ، ما ضل بس رکن ثوبــی

***

غدر بینه الزمان او راح ، و الفرگه سهم چتّال

یا مرود کحل للعین ، باسمک یفرح الـدلال

***

انت البحر وانت اشراع ، و انت الوطن و اجباله

هذوله احنه نبل و ارماح ، خل تحمل الخـیاله

***

فدوه الروح الک تنباع ، بامرک سیدی اهدیهه

اذا شخصک یرید الروح ، چا المن امخلیهـه

***

نهز الکون بالجبهات ، ملک الموت شاهدنـه

نزیف الدان والطلقات ، یمطر من سواعدنه

***

یا دیرت هلی یا سور ، یا محلا السکن بیهه

القیاده و الجهاد اسناد ، مرسوم ابمعانیهه

***

زمان الطاغی دمرناه ، بالمگوار والفالـــــه

انگریز اطوابه شبّت نار  ،  الجهاد التشهد ارجاله

***

رحت وانت الگلب والروح ، زادت ونّت ایامی

ابغیابک و النیابه اسباع ، نالت جودت احلامی

***

وحق جدک علی الکرار ، یقایدنه افتخر بینه

کلنه اعلی العهد باقین ، دربک محنه ناسینه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/11/1392

بکش اون دودِ تریاکت ، بمیر از دستِ تنهایی

تو شهر و کوچه و بازار ، بمون از چهره پیدایی

چراغِ خونه خاموشِ ، بیا دست از سرش بردار

یه شمعی واسه خندیدن ، به دستِ مادرت بسپار

تو خود خواهی تو بدبینی ، تو بد قولی تو بی دینی

چه بی رحمی ازاین کارت ، زغال و لوله می چینی

خودت خسته دلت مرده ،و خویشان زنده پندارند

همش غمخوارن از دنیات ، ازاین بودن چقد زارند

پدر می لرزه از سرما ، و مادر جون خطر کرده

دلش در فکر بدبختی ، به کویت چون سفر کرده

برادر لحظه ی شادی ، فراموش کرده انگاری

نمی خواد نام تو باشد ، به روی قاب دیواری

چشای خواهرت اشکِ ، از اون روزی که تو رفتی

سیاده کردی دل نازش ، به دودِ روغن و نفتی

همه دورند از این ماتم ، از این نام و نشونِ زشت

فنا کردی یه دنیا عشق ، به ویرانی کشیدی خشت

نه همسر داری از دنیا ، نه فرزندی نه دلبندی

تو معتادی تو فریادی ، شدی در زندگی دردی

بخند از سرنوشتت باز ، تو گور لوله تریاکت

کدوم نشعه تو رو بوسید ، بخند از زیور چاکت

اراده کن بیا تو دل ، و صبر آویزه ی گوشت

تمنا می کنم برگرد ، همین فرصت در آغوشت

اگه موندی گدایی رو ،  مسیرت مرگ و بیماری

بکن جامه ی مردی رو ، بپوش اون ذلّت و خواری

جاسم ثعلبی (حسّانی) 12/11/1392

احباب الّی جفونی الیوم ونهم (وینهم)

ابطن دار الگلب محفوظ ونهم ( ونینهم)

لا هم سافروا لبعید ونهم( و انهم فیهم)

ولاکن طومروا تحت الوطیه

***

جفونی او غادروا ساروا بالوداع ( بلا وداع)

هلی معروفه بوستهم بالوداع (وقت الوداع)

عسی کلمن سلب حقهم بالوداع ( بلا و دواعی)

یجی یوم الشمس تضوی الثنیه

***

احبابی بالسماء او بالگاع ظلهم ( فیایهم)

الشجاعه من علی الکرار ظلهم ( ظلّت لهم)

اذا باعک اخوک ابفلس ظلهم ( ظل هم)

الغریب ایجرک او یدی التحیه

***

ابغیابک ما سقط سیفی ولا ذل (  ما ذل)

اعگال الراس عالهامه ولا ذل ( ولا زال)

لا احب راس کل حیه و لا ذل ( ولا ذیل)

الذیول او روسها حبل المنیه

***

جرح گلبی الختل بالضل و ما رد ( تمرد)

و اخذ روحی اوسبه عگلی و مارد ( ما رجع)

الشمس والگمر فادیته و ما رد ( ما راد)

یرید الدار و آنه ابلا ثنیه

***

بعد بسّک زمانی الدهر ما دار

انت اشلع ورد آنه اشتل اشجار

الهواک اشحصلّه ذاک امن الانبار

تسودن والجثث مرمی الثنیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 12/11/1392

اهدا الی احد الاصدقاء بمناسبت یوم میلاده

***

عید الفرح و الخیر ، انجوم السماء والطیر

تتبارک ابتفسیر ، والگذله مفروگه

مبروکه مبروکه ، یا حلوه مبروکه

***

ابمیلادچ اتمنیت ، افرش و ازین البیت

من بابچ اتعدیت ، و احلامی مسبوگه

مبروکه مبروکه ، یا حلوه مبروکه

***

هلهوله حیل ابساع ، و ارمی الفشگ بالگاع

یا ابو العیون اوساع ، الیوم الفرح سوگه

مبروکه مبروکه ، یا حلوه مبروکه

***

شدت ورد ودیت ، من گللچ انسحبیت

من گلبچ انسرقیت ، ابعینی انرسم شوگه

مبروکه مبروکه ، یا حلوه مبروکه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/11/1392

 کنار من بمون امشب ، دلم بی تو پریشــونِ

یه لحظه پیشِ قلبم باش  ، نرو از غصّه داغونِ

***

همش فریادِ بدبختی ، همش بیداد، همش غمگـین

همش در فکر فردایم ، یه دردی واسه من سنگین

***

دلم شور می زنه امّا ، نمای خونه می ریــزه

فنا می شی ولی بازم ، به یادت دل سحر خیزه

***

مسیر بی هدف رفتی ، نشستی مرزِ خود خواهی

پشیمونی از این دوری ، اسیرِ مرگ و گمراهی

***

چرا طبل لبم امروز ، صداش آهسته می خونــه

سه تا بخیه براش کم بود ، تو دل زخمش فراوونه

***

تو دریایت دلم غرقِ ، نمی خوام زنده می مونم

بدونِ تو دلم تنگِ ، تو موجت مست و داغونـم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/11/1392

وطن آتش فشان گردید ، مذابش در جهان جاریست

مطهر کرده کوه و دشت ، به چشم دشمنان خاریست

زمین اغشته در خون شد ، و نور از کهکشان آمد

عصا در دست و تک فریاد ، به کوی مرد و زن در زد

خیابان ها پر از سیل است ، چو دریا شهر ها جوشید

همه فریادشان تکبیر ، صدا از آسمان غرّید

جهان در شوق تغییر است ، شهادت رمزِ پیروزی

شهیدان با کلام حق ، خروشیدند به غم سوزی

امام از راه دور آمد ، هوا داران خود را دید

عدالت با نظام حق ، چو باران در وطن بارید

تمام شهر ها آباد ، ستم گم گشته از میهن

ستمگر مرگ خود را خواند ، شعار گرم مرد و زن

گلستان در فضای تابید ، بهشت آویزه میدانی

فدا کردند وجود خود ، به پای روح قرآنی

ستم از ریشه خشکیده ،  و گل آزادی می خواهد

در این فریاد بی همتا ، و ایران زنده می ماند

ثعالب شاهد زنده ، در این جنگ خیابانی

شعار مرگ استعمار ، به شه کوبید حسّانی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 09/11/1392

الدهر شتت ربع گلبی و مرنی ( مرمرنی)

او علی ترک الاهل سبنی و مرنی (امرنی)

العسل ما ینوکل وحدی و مرنی ( مر وَ نی)

الحنضل عسل من نگعد سویه

***

احس انت ابسبب قتلی و مرمای ( رمیی)

شربتک ما گلت خابط و مر مای ( مای مر)

ابتفگ ترمی نطق گلبی و مر مای (هدفتنی)

الحد من یا دهر تضغط علیه

***

الفرح ما شهر دگ بابی و لا عام ( ولا سنه)

لا ابخاص اشهدنّه و لا عام ( عام)

ابکلامی ما اضّر صاحب ولا عام (ولا عم)

تساهلت الدرب حد المنیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 11/11/1392

بخوان قرآن به احکامش عمل کن

کلامت با نشانی مســــتدل کن

فقط روخوانی کردن بی ثمر هست

تو تنهایی کلام حق بغل کن

***

نگو تنها شدم هیچکس ندارم

احاطه کرده جان پروردگارم

بگو دردت شبانه یا سحر خیز

خدا از خلق تو من بی قرارم

***

دلم پر خون و تو درشادی پرواز

دلم بیدار و تو هم خوابی در ناز

سعادت دور شد از زندگانی

جهان کوبیده دل بی درد و آواز

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 08/11/1392

تورفتی دیگه از شهرم ، شب و روزم پریشونم

هوای خونه دلگیره ، تو این خونه نمی مونم

***

یه صحنه تو دلم مونده ، یه عکست روی دیوارِ

شبا اصلا نمی خوابم ، دلم تا سحر بیدارِ

***

خودت گفتی پشیمونم  ، خوشی بی تو سفر کرده

سعادت دور شد  انگار، به قلبم بر نمی گرده

***

بمون در غصه تنهایی ، با این اشکای بارونی

تگرگ از مشکلت بارید ، خطر پشتت نمی دونی؟

***

بگو جونم دلت تنگِ، غرورت مست و بی رنگِ

اسیرم شد کلام تو ، نمی دونم دلت سنگِ

***

برو آهسته می میری ، تو این سیلابِ دلگیری

منم گفتم وفا دارم ، خودت از زندگی سیری

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 03/11/1392

گلنه مره و الف مره طیع اخوتک یا حنش

اترید تکبر و انت حفنت مای ما تروی العطش

***

تختل ابسد المصایب اتخون احباب او گرایب

ما تجوز اشما ارشدک تفتل احبال الطلایب

انت یا هو و ابن یاهو والحسد بعیونه ذایب

خاف من رب البریه و الگبر بیک انفرش

طیع اخوتک یا حنش

***

تنتفخ بیک العبایه و انت عربید الولایه

یا احچایه الدبرتهه من الاول للنهایه

الفتن تسبیحک یواوی او للغریب اتصیر دایه

ما الومک یبن عنگز حبک ابگلبی انترش

طیع اخوتک یا حنش

***

یا حنش والله ابتلینه اویاک احنه اتمحنینه

ما تفک لک رجل زیطه تختل اتفردش حچینه

من تجیک الخوه تشرد تنکر الطیب او حنینه

لاف شیلتهه اعلی راسک کله شغلک بالنحش

طیع اخوتک یا حنش

***

یا حنش ما دبرتهه ذهب خوتنه او خنتهه

لا علم لا دین تقبل حوبه للعالم بعتهه

تدری ممزوگه خزنتک مهجتی بیدک سمتهه

ما تخاف امن الله چنّک تخلط الثمره ابرهش

طیع اخوتک یا حنش

***

ارد ارشدک ارد اگول الروج ما جره البحر

الروج مفتاحه الونین الساری وی روج الگمر

و السفینه اشما تهرول ما تضر رش المطر

و الانسان ایلوم نفسه بالبضایع و الدغش

طیع اخوتک یا حنش

***

من ابونه اتعلمینه ما تهزنه السافلین

بیه الف مره حلفنه ما نهاب الحاسدین

انت مغزل واحنه نخله والنخل ما اذه طین

محترم گلبی الوصیه حاقد او تنهش نهش

طیع اخوتک یا حنش

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 08/11/1392

 هدیه الی املح بیت حسّان

الف مبروک یا فولاد ، اتهنیک الخفاجیه

بلطوبه انکتب تقریر ،  کتبتها الحمیدیه

***

هجمت عالغدیر اسباع ، لاحت بالعلم لاحـت

یا فولاد املنه الفوز ، کلهه اتناخت او صاحت

***

فولاد انت خیمتــنه ، یا ورده سعادتـــــنه

نرید النصر دوم اویاک ، او ضوی اشموع دیرتنه

***

فرحانه اهلنه الیوم ، ضیف الملعب او بیتــه

مرر للهدف یا حید ، او زید اهوازک ا بصیته

***

صاروخ انظرب لیفوگ ، سدد یا بعد عینی

والمرما  الک  نیشان ، ربع لا تحاچینـی

***

فولاد انت خیمتنــه ، یا ورده سعادتنـــــه

نرید النصر دوم اویاک ، او ضوی اشموع دیرتنه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/11/1392

صدا در آسمان پیچید ، تو ورزشگاه اهوازم

همه فولاد همین فریاد ، بکوب ای مرد گلسازم

***

غدیر امشب نمای تو ، تو دل آهسته می خونه

همین آوای چارتایی ، چه رحمی واسه مهمونه

***

بزن شلیک کن شوتت ، بنام نام خوزستان

تو دروازه نشونی ده ، چو موشک در هدف بنشان

***

همه دلبستگان از دور  ، به یاران بوسه پاشیده

تماشا کن گل و تبریک ، غدیر از شادی جوشیده

***

طرفداران علم در دست ، چه خونگرمند و بیدارند

شکست تیم پیروزی    ، شفای قلب بیمارند

***

 جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/11/1392

انتظرتک ما عجز جدمی ولا مال ( ما مل)

او مثل طیر ابمطر طایر ولا مال ( و لا مال)

غیرک ما احب دنیا و الا مال ( مال)

احب نگعد سوه او طز بالدنیه

معنی:

دلم در انتظارت مانده بی هوش

شبیه مرغ در دامی فراموش

بدون تو جهان ثروت چه سود است

پسندیده دلم ماندن در آغوش

***

الدهر ما یرحم ابحالی و مرنی ( مرمرنی)

او علی ترک المحب ضکنی و مرنی ( امرنی)

یخوی اتدهورت زرنی و مرنی ( مر علی)

اذا متمر اخط اسمک بدیه

معنی:

زمان کاخ ستم در دل بنا کرد

نمای عشق در قلبم فنا کرد

کمک خواهی نمودم قوم و خویشان

برادر مانده آخر هم جفا کرد

***

محبتک یا گمر گلبی بدلهه ( بادی بها)

ذهب طرواک و اعیونی بدلهه (بدل لها)

اذا دارک صخر تمطر بدلهه (بدلهه)

جسمی افیای الک نام ابهنیه

معنی:

مرور عشق ماهم کرده آغاز

بدل در زیور و جان می زند ساز

اگر دنیا ببارد سنگ و آتش

دلم پایه زده نت های آواز

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 07/11/1392

کمر خم کرده قلبم دل نبستی

دلم بیمار و تو بی غم نشستی

تو خورشیدی و من دریا و ساحل

چرا جام غرورم را شکستی

***

دلم می بارد اشک از دیدگانش

به یاد تو اسیر زندگانش

مه از برگ شقایق خسته گشته

عذابی مانده درد از مهرگانش

***

تو می نالی و من دیوانه ای دوست

تو می لرزی و این نازت چه نیکوست

چه زیبا خوش گذشت آن لحظه ای را

جمال گردش تک چشم و ابروست

***

تو بی احسان و من حسّانی زاده

تو بی پیمان و دل پیمانی داده

خدا با بندگانش شاهدم هست

گلو لب تر نکرده اشک باده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 05/11/1392

اعتذر منی یظالم خاطر اعفیک

لان ضربات صوطک بالگفا احزام

خل یخلص شهر وانصفّی الحساب

بلکت تنّنسی لوعات الایتام

***

الحد من تعتذر لوعاتک اهوای

اشکثر عدیت عیلاتک علیه

نزف دم الگلب و احبالک اویاک

ما فادک عتب و اتشد بدیه

***

شنهی البدلک ناسینی للیوم

او رقم سماعتی هم کنسلیته

اضنن غیرت تنظیم الحساب

علی عدوان گلبی بدلیته

***

چنت من الصبح تحرمنی النوم

تسلم و الگلب مرتاح اشوفه

شهر واسبوع ما گصرت و اتحوک

چنت تتحقق ابگلبی او حروفه

***

حبیتک صدگ ردت امشی ویاک

علی جرف البحر نگعد سویه

لاکن مرمرتنی ابحقدک الیوم

واحساب السفر تاه امن ادیه

***

کتبت اشعار الک و اهدیتک اسوار

اغانی الفت باسمک یاملعون

تهت منّی او رکبت اویه الهوا الهاب

او عفت بیت الادب تایه یمجنون

***

اشمالک هم نسیت ابللیل احاچیک

ترن واتگول ارید اسمع کلامک

ما عندی رصید انت اتصل عاد

احب اسمع گلاید من کلامک

***

تکسر خاطری و اتماشه ویاک

او غسلتک من همومک و انت غایب

او من ابعید اطهرک وانه عوان

تگول استغفر الله گلبی تایب

***

تروح اخبز ندم ما اریدک اویای

او لم ابضاعتک و استر عمامک

الجریده امدهنه او ویاهه الحزام

او صطرات الوکت تستر کلامک

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 06/11/1392

سحین الگلب ما هود و لا هاد (ما هداء)

بعد ما ضل یشل ربطه و لا هاد ( و لا حل)

لا هو حایز الصمته و لا هاد ( هاد)

عدل یا ناس یتمنی المنیه

***

دیار اهوای مغموده و لا حس ( بلا صوت)

انشتل غصن الورد بیهه و لا حس ( ما عندی رغبه)

بگیت اتحمّر ابفرنی و لا حس ( فی لحس)

طفت نار الگبل تحکم علیه

***

الشباب اجفه او شعر شیبی و غر لی ( وقار لی)

تکلم گلبی بفراگه و غرلی ( غر الیه)

انکسر بالحب ثلث سنی و غرلی ( و قرنی)

صرت جد و الاطفال اتحن علیه

***

دوت بالنار خوتنه و لمنه (تالمنه)

جنو ما حل مشاکلنه ولمنه ( ما لمنه)

لا عم گصد مکسرنه و لمنه  ( و لامنه)

و لا خال الیود یحیی الثنیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 04/11/1392

تو جبهه بودنت با من ، شدی رزمنده همسنگر

بزن رگباری بر دشمن ، دقیقا در هدف بنگر

***

پدر تو دیدبانم باش ، تو خاکریزای دیواری

یه خیز آهسته بردم من  ، کنار مین خودکاری

***

تکونم باعث مرگم ، درون برکه درگیرم

همه جا بوی آتش بود ، کمک کن تا نمی میرم

***

شهادت افتخارم هست ، ولی بی تو برام  سنگین

تو خنثی می کنی از دور ، به تک تیرت سر هر مین

***

من و با بند پوتینم ، بکش محتاجتم سرور

اگه غفلت کنی بازم ، می بینی دلبرت بی سر

***

تو آغوش پدر بازم ، دلم خوابیده مستانه

از این مین های خون آشام ، رها شد قلب دیونه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/11/1392

قصیده الی روح الشاعر الکبیر ملا فاضل السکرانی رحمه الله

ابچی ابدم حمر لا ترقدی یا عیــــن

او صبّی ادموعچ اعلی الحزن عطشانه

اذا هالیوم ما غسّلتی روحی اویــاچ

بعد یا یوم یسجی الگلب ودیانــه

***

شوفی احفاد امیر الشعر متحزمیـــــــن

تلطم عالصدور اهل الفلاحـــــــــــیه

انشلع باب الشعر و الادب صاح اتخیل

ابوفاة الصانع اسوار الابوذیــــــــــه

***

احب ریح الحزن والبس ملابس ســــود

علی السافر بعید ابغفله ترکانــــــــــه

الفضل مکتوب باسمه مو باسم کل عار

ابرحیله النخل ویه اهواره عازانـــــــه

***

طیور الجو مجنحه او تخبر اهل الدار

من الاهواز طارت للحمیدیــــــه

تتناشد طلوع الفجر و الدفــــان

الشعب کل سیل غادر للفلاحیه

***

فگد بیت العشیره بطل وابن ابطال

عاش اسنین بیده القلم هز الکون

الاف القصاید یشهد التاریخ

فردش بالگلاید والفکر مسجون

***

الگمر شع نوره ما خاف الشمس تحمیه

لان درب الشمس یفتر علی بابه

سطر سجّان اخوه ابمرقد الدیوان

او قال الیوم الچ نخوه یحبابه

***

ما طخ للظلم و الظالم اتحداه

سهر فرض الصلاه واتقدم الحومه

سجد للباری واصیامه ابشهر رمضان

العطش والصوم ما سکّر نبض صومه

***

سید من اسود الما تنام اللیل

اخو نخوه او حمیه و العلم بیده

ما نامن اعیونه والجفن ملثوگ

یطالب بالشعر کل معتدی ایصیده

***

نبال ارماح یرمی او راکب اکحیلان

مثل صوت التفگ ساعد الخیاله

اصیل ابن المضیف او حاظر ابکل عید

یهنی اهل الوطن واسهوله و ارجاله

***

علی راسی رفعتک وانت تاج الراس

معدن للذهب واچفوفک الرایه

صبغت اگلوب اهلنه من صفار البیک

یا مخزن شعرنه او بالکتب آیه

***

شوصفک للخلگ و انت الوصف ناسیک

اگول انت السفینه و البحر والمای

افیض ابروج حبک یا بطل یا حید

عطشان ابضمیرک و انت السگّای

***

ابّطن صندوگ گلبی و الکنز مفتوح

اشعارک  بالکتب ضلن تذاکیری

یفاضل زاد فضلک و الدهر منشار

یفصّل و الانامل تاکل اشعیری

***

روح او داعت الله و الحزن دفّاک

بردان ابرحیلک و الدموع اتسیل

شسوی و الدهر ضربانی ضربة سیف

ما حسبت ترحل یا اسد واتشیل

***

اخدنی اویاک ما ارید العمر و ایطول

بعدنی اصغیر وآنه امدد ابضیمی

ساترنی القلم والدفتر المحجوب

مطر ینزل زلازل من کثر غیمی

***

برکان الموده ما نشف یا گاع

لا تبچین موحان الارض بیها

اهل غیره او کرامه او رافعین الراس

الدار امحدده او محد یداعیها

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/11/1392

باسمی وباسم کل عشیرة السواری نعزی کل ذوی المرحوم

الشهید الادیب ملا فاضل السکرانی  و بیقین وافر معتقدین

بان المرحوم حی ما دام الادب و الشعر العربی حی و انا لله و انا الیه راجعون.

برده ها

در خواب می بینند

تاج و تخت شاهان را

و در بیداری

مترسکی بیش نیستند

که با فریادها

زنده می شوند

قرقی ها

به این خانه تکانی

عادت کردند

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/10/1392

ابیات بمناسبة ارتحال الشاعر الادیب ملا فاضل السکرانی رحمه الله

عدل یرزق السکرانی ولا مات (ما مات)

او نشرالاف ابیاته و لا مات ( ما عجز)

اذا یفرح العادانه ولا مات ( و اذا صح مات)

الف من مله فاضل بالثنیه

***

امیر الشعر غادرنه و ثرنه ( اثر علینه)

ابنهج گلبه استرد حگنه و ثرنه (ثرنا)

ابو ذیات اله زدنا و ثرنه ( ثورنا)

منظومه اصبحت فوگ الثریا

***

الزمان اسنین دهورنی و سرنی ( اسرنی)

او طبیبی ما فصح علتی و سرنی ( او فرحنی)

الزاد ابغیبته ماسخ و سرنی ( صار نی )

لان بیت الحزن اثر علیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 29/10/1392

دو بیتی  آشکار

فغان آتش نشان باریده بر دل

سه نخ بغض زمان پیچیده بر دل

کجایید ای طرفداران قلبم

چو کوهی دیدبان خوابیده بر دل

***

آخرین بیت شاعر عرب زبان اهوازی  ملا فاضل سکرانی رحمه الله

(عسر سیری ابرکب شعری و لا احدای

واحس اگضی ابظهر سبتی و لا احدای

ابات اتحلم ابموتی ولا احدای

الحلم ما هو حلم بل علم لیه)

معنی:

قلم در سیر خو پوسیده امروز

سفر پیش خدا جوییده امروز

دلم در خواب دیده کوچ خود را

حقیقت بر رخم تابیده امروز

***

دلم در آب تاری شد گرفتار

حقیقت در جهان پوسیده انگار

نمی دانم صراط عشق دیرین

نه دل دارم نه وقت دید دلدار

***

فغان دلبستگان را بی وفا کرد

خدا درد زمان بر من رها کرد

منم ماندم و تاج صبر و بخشش

جهان آزادگان را بینوا کرد

***

به هر جا می روم آزردم جانی

دلم گم کرده راه زندگانی

کجایی ای چراغ دلفروزم

زهر شعرم شدی تو دیدبانی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1392

الی روح الشاعر الادیب ملا فاضل السکرانی رحمه الله

من رحیلک یا حبیبی زادت الوان الفکر

و ابغیابک گلبی یشهد دگت انغام الشعر

یا ادب من ملا فاضل زید طلقات السهام

فاحت ابیات الموده او رش ابو ذیتک عطر

***

یا کلام امصفّی ینبع من ارض ذات الجمال

تشهد ابروجک یعبقر البحر و اسوار الرمال

انت شمعه او تضوی حیهه او نورت صیت الرجال

یا حسافه الدهر کدّر شتت اولاد الحلال

***

یا مضیف او دله تفتر و الدهر شد الرحیل

سیف یلمع قاطع الشر طشّر البرد الثجیل

نکهه و ابفنجان ساخن او هیل سکر هالضیوف

انت باگلوب النشامه ننسه کل شی مستحیل

***

صوت ملک الموت غرّد فی بساتین الحنان

و العداله زاد ضیهه او فجر برکان الامان

الشمس ویه الگمر صاحت یا امیر المحسنات

شوف دگ ارسومه یمنه فتنه چیلات الزمان

***

ما نسلّم جمله احنه و الشعر دگ الرچاب

کلنه من حیدر عزمنه امن الخیانه ما نهاب

هاک اخذ روحی رهینه او ردلی دیوان الدلال

الگمر متحمس او یعلی لا خیانت او لا عتاب

***

یا امیری سکّرتنی ابنبع گلبک و التهیت

گلبی بچّته الفرگه من عتابک ما بچیت

نورک ایشع بالسعاده و الکرامه اباقتدار

استاد و اتلمّذ حنانک غیر دربک ما هویت

***

اتصور التابوت شالک شال جسمک لو مثالک

سیدی انت السفینه دنیتی اتنور ابجمالک

یا سلف اکتب وصیه و اثبت ابحگه الکلام

انت شمسیه او هویه او گلبی من اول هوالک

***

فاضل انت او فاض علمک غرّگ ابیوت القصاید

طوب ثایر بیّه حایر اتعلگ ابگلبی الگلاید

یا نبع یا مای صافی البیر ما سکّر دلو لک

قادرتنه اویاک اخذنه حزنک ایوزع جراید

***

السماء والهور واسهوله دکت ابطبل الضبوح

الگصب والبردی ایتمایل صبت ادموعه او ینوح

والجبل محزن علیکم یا اسود الما تهاب

قل صبرنه و انسجنه لیش تهجرنه او تروح

لیش تهجرنه او تروح

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1392

ای اسطوره  :تقدیم به روح شاعر وادیب اهوازی ملا فاضل سکرانی رحمه الله

روزها شب شدند

دیوار شعر ترک برداشت

قلم ها شکستند

محراب ها مهجور

غم ها موج زدند بر وروی ساحل درد

آسمان خون بارید

آتش فشان  هاخاموش

قلب ها دریده شدند

سینه ها تب کشید

در نبودت

سفرت دور و دراز

از قافیه ها گذشتند

پنج هزار بیت

ابوذیات سکرانی

فضل و بخشش اسم تو

در ابیات شعرت

جهان را به سکوت فرا خواند

ای امیر شعر دیار  ما

اهواز در سوگ تو

فرو نشست

در کوچه بازارها

در آبادی ها

ندای عزا

در دل همه

ته نشین شد

ای اسطوره ی شعر وادب اهوازی

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/10/1392

قال

حلوه او تمر گنطار گلبی امتحن بیچ

انتی الهوا و المای کل لوله ما بیچ

قالت

ما حسبت فد یوم تزعل علیه

انت الگلب والروح وانت المنیه

قال

انعیلی طور المات لو ودع اهواه

گلبی انزرف وانعاب ما هود ابچاه

قالت

طر الگلب واتشوف بیتک مچانه

ما توصلک عدوان لو عدله آنه

قال

ما احب ازعلچ یوم بس ردت اراویچ

ورده ابطن بستان ما اگدر اشریچ

قالت

بعت الگلب والروح حتی الچلاوی

ما یملک البستان غیرک یغاوی

قال

عینی ترف هالیوم ریتچ تجینی

لو لحظه افکّر بیچ یکثر سحینی

قالت

حبک گمر واینور ضوه اللیالی

حگی امن اون اعلیک شو هذا حالی

قال

انتی الشمس والغیم ما سیطر اعلیچ

ینقسم گلبی انصاف لو ذکر طاریچ

قالت

اسمع احب طرواک لو شبگونی

افر امن الف ناطور لو زامطونی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 28/10/1392

اگر طالب گشت و صید مرغان

اگر عاشق عیش و نوش شاهان

بیا مهمان کرد و لر عرب باش

شتر ها سر بریده سرخ و بریان

***

عشایر سنگری در این دیارند

هزاران سال و اکنون ماندگارند

چه دردی از سر حاکم کشیدند

ولی اکنون تو میدان یادگارند

***

عشایر تحفه ی عشق خدایی

درون دشت و صحرا دل فدایی

کشاورز و نگهبان وطن شد

از این یاران ندیدم بی وفایی

***

اگر مهمان نوازی یاری ای دوست

چو حاتم باش مهماندار ونیکوست

سر هر ماه دعوت کن دلی را

نگو بالای چشم حاسد ابروست

***

نمان تنها بیا با ما بریم در دشت خوزستان

طلوعش جشن شادیها غروبش عاشق مرجان

عشایر دست دل پاکی به مهمان های ناخوانده

خودت بنگر صفای دل عسل باریده از هر جان

***

سفر  کن از دیار دور به آبادان و خرمشهر

به سوسنگرد و بستان و هویزه شوش و آن شوشتر

از اهواز چون گذر کردی به دزفول و به هفت تپه

از ایذه شادگان دوری و رامز بهبهان خوشتر

***

ای عطر دل آرام به کوی ما خوش آمدی

ای زیبنده ی جان به روی ما خوش آمدی

در سر راه تو دمیده ام مشک و عبیر

ای که  طبیب دل شوی ما خوش آمدی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/10/1392

موعود یا موعود ، یا ابو العیون السود

جبت الفرح لدیارنه ، و اتبارکلنه الزارنه

شمس او گمر خطارنه ، باب العتب مسدود

موعود یا موعود ، یا ابو العیون السود

***

موعود انت الواعدت ، موعود باسمک هلهلت

یا هلا ابجیتک من صرت ، کلشی التحب موجود

موعود یا موعود ، یا ابو العیون السود

جبت الفرح لدیارنه ، و اتبارکلنه الزارنه

شمس او گمر خطارنه ، باب العتب مسدود

***

وین الیکرهک من هلک ، امک و ابیک فدوه الک

و المرشی حشه ابمنجلک ، خل تثبت النه احدود

موعود یا موعود ، یا ابو العیون السود

جبت الفرح لدیارنه ، و اتبارکلنه الزارنه

شمس او گمر خطارنه ، باب العتب مسدود

***

اتقدم علیهم یا ترف ، ازحف علی الواشی زحف

طیر السماء ما ینعرف ، رد بالسعاده اردود

موعود یا موعود ، یا ابو العیون السود

جبت الفرح لدیارنه ، و اتبارکلنه الزارنه

شمس او گمر خطارنه ، باب العتب مسدود

***

موعود من جانی الخبر ، ولفی وصل لی امن السفر

و الحمد لله من ستر ، او بیت النشامه ایعود

موعود یا موعود ، یا ابو العیون السود

جبت الفرح لدیارنه ، و اتبارکلنه الزارنه

شمس او گمر خطارنه ، باب العتب مسدود

***

اخی الفنان استفاد بذکر اسم الشاعر وشکرا

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/10/1392

روی سنگ قبرم بنویس

شاعری که  کلمات را رقصاند

با الفاظ آرام نشست

با احساسات خندید

با نوای قران درمان شد

با اشباح  کائنات اونس گرفت

با حرمان جنگید

با ستمدیدگان فریاد کرد

به تنهایی و همین جا

آهسته و بی صدا خوابید

***

خدایا تن کفن حق زمین است

خدا دار و ندار من همین است

بیامرز آن خطای ریز و سنگین

خدایا الفرج دل در کمین است

***

چرا گریه چرا خسته چه غمگین

بخوان الفاتحه با حمد و یاسین

سر توبه نشستن عذر پایان

چه لذت می چشی با مرگ شیرین

***

تنم می نالد و روح و زبانم

سیه پوشیدگان درد جهانم

برو خوش باش با دلبستگان زود

اگر شادی بکاری شادمانم

***

تلاوت کن به یادم نغمه ای را

سر فرصت بخوان یک سوره ای را

دلم می خواست صوت ناب قرآن

درخت و سبزه و هر  غنچه ای  را

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/10/1392