ابوذیّات حروب الطغات
احباب الگلب ما نشدوا شمرهم
الدهر بجنوده بعّدهم شمرهم
اصیح ابصوت و اندبهم شمرهم
جفونی او لیش ما نشدوا علیّه
...
هلی ما اقیمهم بالذهب بالدار
لفانه الزمن شاعل نار بالدار
اصورهم بگت بس تذکار بالدار
یریت اتعود عشرتنه سویّه
...
تألّمت اویه جرحی او کثر ولمای
والوم الی زهانی او شطر ولمای
وین الچانوا النه الهوی والمای
جفونی لیش و انا النار بیّه
...
یگلبی شالوا او بعدوا هلک وین
القدرهم ما رحم بیهم هلک وین
الذئب امخوّن الثعلب هلک وین
اثنین اخباث فرسوا بالثنیّه
...
الگطع یمنای شل بحشای یسرای
او چانون الغضب برحای یسرای
یرید ایگودنی ابمرثای یسرای
الشاره اتسم امسمم شرب میّه
...
وصلت الی هویته من ندامای
او زرعت الطیب خضّر من ندامای
عشت و العذبونی من ندامای
انام او اگعد ایسبّون بیه
...
تمنّیت الاحبهم من یوزهم
زدت عمری ابعمرهم من یوزهم
احباب الچنت احبهم من یوزهم
یدفعون ابرمح چتّال بیّه
...
ابخیانه او عفرته او متجوز برضاک
عدل و اتدفنه وکت العوز برضاک
تحلفنی و انا مجروح برضاک
او تدوس ابسدری و اتوز بالخویّه
...
الیضدنی اهوای من اثرای ودار
او بگیت انا الگمر بالفکر ودار
الغریب ایسومنی بالذهب وادار
الجریب ابکل وکاحه ایذرّی بیّه
...
الکتم سرّه اهلال او یهل بالدار
الکریم ایوازی وزنه ابذهب والدار
الیهین الناس یشعل نار بالدار
خضر یابس یطحنه ابلا هویّه
...
الیهین الناس دون احساس عقلاه
لان کل الخلگ تنتسب عقلاه
اشما یکبر العاقل کبر عقلاه
الجاهل لو کبر نار البریّه
...
اشلفاک انسان صاحب عگل و اهلاک
تجول ابدرب کلّه اسلاک واهلاک
بیاض الشعر یشهد بیک و اهلاک
الثگل بالشیب میراث الثنیّه
...
یدهری ساذج انا اویاک بالعین
ابتلعنی الما عرف قایتی بالعین
ما غشنی العدوا والعین بالعین
غشّانی الصدیج ابراس حیّه
...
یون طور الحمام احذای منّای
اظن جایب لی ثوب اسلای منّای
اذا ثلثین دمّک جای منّای
ابحرگ دمّی عرفتک تسب بیّه
...
کتبت اعتاب الف مکتوب واکتاب
حسن ضنّک شلعت الباب وکتاب
چنت حاسبلک الف احساب و اکتاب
ابوکت العازه بیک اتشد بدیّه
...
ایتبختر شاعل النیران وانّاس
خوفک للشعلهه او هرب ونّاس
المع اللّه لا یخاف الوحش وانّاس
نبی ابراهیم یشهد بالقضیّه
مثل شمس الضحی اینور الثنیّه
...
ابحلم من ربّی علم الجبر ورثیت
صادق و ابکلامه اشّرت و ارثیت
نکرنی الگال یمی اخطیت و ارثیت
اباذیّه اتسممت من عم علیّه
...
اظنن تاه منّک ذاک ولفاک
او تمرمرنی ابعذابک راک ولفاک
اخذ منّی کلام او جاک ولفاک
ما اکذّب ابد قط بالدنیا
...
ارید اغضب و اسمع الجای والراح
چنت فادیلک الدلال و الراح
الختام الباب یاسع جمل والراح
لان جیتک تسبب جلطه الیّه
...
الصبح و العصر و المغرب علی ناس
جبل تدری او ثبت عزمی علی ناس
ابّناک اوحید و اتحشّم علی ناس
التعربد ما یفید ابکل شچیّه
...
العگل یشتل ورد یزهی و حل بیه
الصبر ینتج ثمر یشفی و حل بیه
احترم للضافک اببیتک و حل بیه
یبنیلک قصر بگلوب الاجواد
تطرده لیش واتسبب اذیّه
...
جاسم ثعلبی (الحسّانی) 23/06/1399
:: برچسبها:
#ابوذیّات حروب الطغات ,
:: بازدید از این مطلب : 1203
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0