قصیده سفرة زعل
کبرت اویه المحن و اتناولیت الموت
الوفه لحبابی دم یجری ابشرایینی
اعیش اویه الصداقه کالجرف و المای
احنن و الدمع ضل یجری من عینی
علی راسی احط تاج الفخر و امتاز
الصدیق افزع فزعته او لو ینادینی
اعرف الغیره عنده و الیحس بالناس
و اعرف البیه مشاکل و الیعادینی
مو سفرة زعل و اتلاشط اویه الغیض
ولا هم صوفرت من کثرة اسنینی
مثل البشر هم عندی عقل و احساس
و اود الضمّد اجروحی او یداوینی
الشعر موگد صفالی او دلّته المنثور
اناسی اویاه و اجناسه التبارینی
اساهی منّه من ضیم الدهر مرعوب
ابحلاة النوم فززنی او یحاچینی
یگلی اکتب قصیدة حب تشب النار
و آنه ابنار گلبی او ما یعازینی
استحیت او قدمت له ابیات للشمّات
او ذکرت اسهام عین الحب ترامینی
احب کلمن حبیب او ینتسب محبوب
ابجماله او صوته الرائع یناقینی
الدنیا الحب و حب الدنیا ما مختوم
اعیونی لو طفن حبّی الیدلینی
الوکت میزان کف بیه بس عذاب او ضیم
او کف الثانی حب و اوصافه تاذینی
ایّام الحب قصیره مثل ورده ابگیض
اذا طالت العشره لا تسمّینی
للشاعر جاسم ثعلبی (الحسّانی) 11/11/1398
:: برچسبها:
# قصیده سفرة زعل ,
:: بازدید از این مطلب : 1265
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0