سفیر الحب

دود کن اسپند و عنبر در هوای عاشقونــــــــه

اشکِ چشمت چکه کرده روی دردم دل می دونه

***

عطر دودی تو مشامم تو همون عطسه و آهی

بار سنگینِ دلم رو پرت کردی در سه راهــی

***

اخه راحت تو نشستی با خیالت آرمیــدی

مثل ماه و مثل حوری مزه ی غمُ ندیدی

***

اومدی خوش اومدی تا بی نهایت در دیارم

اومدی با غمگساری باغ و بستانِ  بهــارم

***

فکر نمی کردم تو بودی با صدایت جان پریده

دل حسودان صد شراره مهرِ  من با تو ندیده

***

جمع کردم غصه هامُ دوختم فتقِ کـــلام

در کنارت بی زبانم چه عجب دادی سلام

***

تو می دونی شهدِ عشقت در دلم قصری بنا کرد

خوشا بر زنبورِ گلهات بوستانی را صفا کـــــرد

***

مک زدی قوتِ قلبم قدرتم کم کم بریدی

رفتی و با رفتنت رو عقلمُ از سر کشیــدی

***

چه کنم دیوونه وارم پشتِ سایه هات دویدم

با تبسّمت یه لحظه لذتِ عشقُ چشیـــدم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 03/12/1391

دلم یک عمری بی تابِ ، چو قایق های سر گردان

هجومِ موج ها رگبار  ، و دلتنگی بدور از جـــان

***

صدای غرّش دریا ، و زاری عادتش گشتـــه

یه شاخه گل درونِ آب ، رنگی زینتش گشته

***

چه دلواپس شده قلبم ، شب وروزم به یادت رفت

کنارِ ساحلِ غمگین ، چو شن ها دل به بادت  رفت

***

تو مهتابی تو شب تابی ، لبِ سرخت کمـانی ده

به صد وصله ی قلبم را یه لحظه جان تکانی ده

***

تو فرزانه تو دیوانه تو عشقِ آخرین خانـــه

تو مرجانی تو دیوانی تو اشکِ شمع و پروانه

***

تکون دادی در ودیوار ترک بر دل نشســتی زود

توسیراب گشتی از خونش و شریانش نبستی زود

***

تو محبوبی تو آشوبی دگرگون کردی آینـــــده

تو وابسته تو دل خسته تنم می لرزه جانــــم ده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 04/12/1391

جعلتک بلگلب بیبانک الشریـان

یا تنور حرّر گلبی ابنـــــــارک

جلبتک وفر جلمد بیتک البردان

عفت ادیار حبنه اتواعد ابثارک

***

ما قصّرت عمری اویاک ویل ابویل

بیّضت الوجه و اتنازلتلـــــک دوم

علت من واعدتنی او هاجمتنی ابلیل

ما عندک وفه لا عذر یا میشــوم

***

صبرت اسنین متحّمل وانه الخسـران

ادری فیک تتحایل اویه اضنونــــی

فدیت الروح واگلیبی یجر حسـرات

ملت ودیان ارضک دمعت اعیونی

***

یا ناعور فریت الفکر مگلـــــــــوب

ادور اعلی الرحاء او ما نعّم اطباعـــک

متی ترجع حبیب او تسکن ابهل کوخ

یرش مطرک علی واتچمّل اضباعـک

***

جوز امن العناده وانزل ابتدبیــــــــــر

ولک ملّیت عدیت النجوم ابلیـــــــل

گاعدلک سریر او ترفس اعلی احشـــای

انه حافی ابشوکه او راکب انت اکحــیل

***

غدرنی الما دراء گلبی هدیته ابکـاس

بوسه ابشفته ناولته بلوجنـــــــات

احبه او ما سکر بس سکّرانی الریح

ما اترک سحوره بالفجر هیهـــات

***

الوفه عدنه اصیل او ما نخون الجار

احفاد الفاله و المگوار ترچیــــــّه

اذا مسنه الظلام اندوی یومه ابنـار

او نغنّی ابکوخنه بطوار ابو ذیّـــه

***

هذول احنه ربات الدله والفنجان

استعد صیّادنه للسمچ بلفالـــه

ما ننصاد صادانه الزمان ابویـل

نرجع للبحر وانساند ارمالـــه

***

معنی:

دلم خانه و شریانم درِ تــــــــــو

مرا سرگرم کن با آتـــــش و دود

دلت برفک زده مهمان گریـــــان

کلامت شعله زد در قلبِ مـن زود

***

مقصّر نیست قلبم ناله کــــرده

چقدر ساده نشستم در کــنارت

چه بدبختی کشیدم وقت حملـه

شکارم کردی با طبعِ بهــارت

***

شکستی صبر دل بازنده ام مــــــن

همش با مکر دل بستی به چشمانم

فدای تو شدم با حصــــرت وآهم

چو سیلی گشت اشکِ نهرِ گریانم

***

چون گرداب چرخیدی دلم در جــــا

سنگِ آسیاب پیچیده رفتــــــــارت

کی می گردی در دل کاخ تو چشمام

دلم مدیونِ شبنم هـــــای گلزارت

***

تو سرسختی نکن آهسته بیـــدارم

شبی در آسمانت می نگارم نـــور

دلم تختت شده بر آن ســواری تو

پیاده روی خارت می کشـانی زور

***

فریبت خوردم و دل دادمت در جام

سه بوسه بر لبت جاری شده اشکم

زعطرِ تو دلم مست و تو دل خندان

سپیده در سحورت نم نم مشکــم

***

وفاداری درختِ سبزِ آویـــــــزان

چو گوشواره به گوشِ تیرِ میدانـــم

اگر شب ناله های بی هوس سر داد

به روزش آتشم ناخوانده مهمـانم

***

همانا من اسیر دله و فنـــــجان

ببین صیادِ دل با نیزه آمـــاده

شکارِ زورِ تیر غمگســـارش را

تو بحرِ دوستی آوایی سر داده

***

دله : ظرف قهوه خوری

دله بزرگ : گُم گُم می گویند

در میهان نوازی های بزرگ قوم عرب مثل جشن عروسی و فاتحه خونی

از دله کوچک ، متوسط ، و بزرگ که مجموع آنها دوازده عدد میشود

و برای تصفیه قهوده و دم کردن آن استعمال می گردد

و لیوان آن فنجان می گویند .و هنگام پذیرایی از راست به چپ هست

و همچنین قهوه چی دله را در دست چپ و استکان را  با دست راست

می گیرد و به اندازه ی یه قاشق غذا خوری در فنجان می ریزد و به

میهمان تقدیم می کند. میهمان باید زود بخورد و از یک تا سه بار می تواند

تناول کند ولی اگر در بار اول اکتفا کرد فنجان را دو بار در دست می چرخاند

علامت تشکر و امتناع از خوردن هست.

جاسم ثعلبی (حسّانی) 02/12/1391

صدیق الکنت اباریله ولا تـــــــاب (ما تعب)

ذهب و اتعده بزماطه و لا تاب ( مـا تراجع)

نصحته طوف درب الشر و لا تاب ( ما تاب)

ترکته اینوح متحمّل اذیــــــــــــــــــــــــه

***

ابطن هجرک عمه گلبی و لا شــاف ( ما شاف)

الجرح غمّگ من افراگک ولا شــــاف ( ما شفاء)

بکیت او راحن اعیونی و لا شاف ( شفه العین)

اصبحت مطلوب او یتهدد علیـــــــــــــــــــــــــه

***

خذانه السیل بهمومه و ردنه (رجعانه)

غرگنه ابروجه و اتشلّع وردنه ( وردنه)

خدم الگومه داعانه و ردنـــه ( رادانه)

شلع سبّاح گلبی او عم علیـــــــــه

***

صدیقی الکان بگلیبی کرهته ( ما حبیته)

او عند اصحاب دلالی کرهــــته ( کرّهته)

اذا بفعاله سل سیفه کرهته ( کر حتـه)

بعد ما ارید حتی ایمر علیــــــــــــــــــــه

***

وعد منّی اخذته تایب آنــــــــــه ( تبت)

گلبی اعلن ابحبک تایب آنه ( طیب آنه)

نصحنه الّی یحبنه تایب آنــه ( طیبانه)

اشکرهه اله حد المنــــــــــــــــــــیه

***

القرشه دمّرت گلبی مرضــــــــــــــــها ( مرض)

محب اسکن محاریهه او مرضها( ما ارضا منهه)

حد الموت مبریهه او مرضهه ( ما اراضیــــــهه)

عدوه اصبحت لخوانی و الیــــــــــــــــــــــــــه

***

صدیق الصادقیته اترید وکتـــــــــه ( زمانه)

اذا ما فاد بلصعبات و کتــــــــــــه ( طشره)

الحگ سره النشرته ابساع و کته ( اکتله)

طفی ناره لا تشعلهه بیـــــــــــــــــــــــه

***

ابو موسی تشهد له آلی یعرفونه

ینطر للعمام امشلعه اعیونــــــــه

اولاده او صدقته بلگلب یفدونــــه

خسران الناکر صولاتــــــــــــــــــه

***

موسی ثعلبی (حسّانی) 10/11/1391

سنگی بر قلبم نشستی ، چرا قهری سرنوشت

تبرئه با بی گناهی ، عقدهات بر دل نوشـت

***

دست بر دار از وجودم ، کمرم دو خم شـده

روی خوش هر گز ندیدم ، زندگی ماتم شده

***

صلح و آشتی در کتابت ، نم زده با دیدهــام

چون کدر سیماتُ دیدم ، تار کرده خنده هام

***

تا کجا با بی پناهی ، دل شد آواره بــه دور

همسفر از من بریده ، تو کشیدی سوی گور

***

بس کن از ناز و اذیّت ، بی تو من راحت می شینم

کاش کوهی بین ما بود ، تا تو را هر گز نبینـــــم

***

دلم مصباحِ خوشی شد ، منعکس شد در وجودم

سایه را با نی بریدم ، عشقِ بی حاصل گشـودم

***

ای خدا دنیای دیگر ، واسه دل شکسته ها بنا شد

دردِ این دنیا کشیدم ، رنگِ آن آنجا نما شــــد

***

کاشکی گلِ غریبه ، توی کوهستان دیارم

عمر کوتاهش قبوله ، فقط شادابی بکـارم

***

دل بریدم از جوانی ، شانس بد بر دل نشســــته

در میانسالی تو دردم ، قلبِ من صد بار شکســته

***

اشکِ تو حسّانی دیبا   ، بارِ صد کشتی نمودی

جاسما نالیدنت را ، نزدِ غمخواران چه سـودی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 01/12/1391

کوزه گر بودی و کوزت نیمه بــــــاز

می خوری از جویِ آن درد و الــــم

قطره اشکت چکه می کرد از نفیر

خسّت آوازه شدی سنگ و صنـــم

***

آب و باران خیس کرده این کویـــــر

زمزمت دل خسته صد دربان داشــت

مورچه ها تشنه رهی شد در مسیـر

از عطش مردند و دل مهمان داشت

***

تا کجا با خرقه های وصله پـــــوش

در هزاره ماند ی مادام الابــــــــــد

عمر نوح و کهکشان ها خواندی تو

جمع کرده حرص و آزّت صد سبد

***

بافتی دنیای صد گوهر نشــــــان

از دست دادی آخرت با طعم ناز

جمع کردی حق بی حق در دیار

در تظاهر میخکوبی هر نمـــاز

***

صد رساله خوب خواندی با سئوال

همه دلجوی صلاح تو شـــــــد ند

لیک چپ کردی به امیالِ خطـــــا

باز تابیدن به خورشیدت نشــــــد

***

مست مستی خرج روزت یک شــتر

خیلی ها با آب و سنگ زنده شدند

تو دو قصری ساختی با سر شکار

بیکسان کوخِ حصیری را زدنـــــــد

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 30/11/1391

بیزار و خسته ام

از آدمهای عصر فضا

اما می دانم

که روزی همه ی پرنده ها آزاد خواهند شد

روزی تمام آب ها به دریا خواهند رسید

روزی که می آید

از میان آبشار های سفید پاک

از میان روشنی ستاره ها

از میان لحظه های گم شده ی صداقت ها

از میان پاکی کلام کودکانه

از میان مهربانی باران

کسی می آید

می دانم

دیر نیست

وعشق

وصداقت

و پاکی

و روشنی را

به ما خواهد داد

من می دانم

آمدنش انگشت شمار 

که سایه او پشت ابرها نمایان

او دارد می خواند

من می دانم کسی می آید

10/10/1378

یعلمنی الیحبنی ادروب وانســـه

شال الکان یم الگلب ونســــــه

الحد من هل غدر یا حیف ونسـه

اشلون انساچ وانتی المای الیـــه

***

ذکرچ دمّر اگلیبی و روحـــــای

بعد مالچ سکن سیبی یروحــــای

انطردت اببید مع هجرچ وروحای

تحملت البعد غصبن علـــــیه

***

الگلب چم مره ترکیته و عدلــک

او بدل شین چلماتک و عدلـــک

اخذ بسمت نظر عینی وعدلــک

ما اخونک لو انگص راسی و ادیه

***

احب بسمت هوا حبّی و طبعــه

کلامه اثر ابگلبی و طبعــــــه

ردت انشر کلام الحب واطبعه

واخلیه ذکریاتی بلدنـــــــیه

***

یشاعر صر کلام او شوف درباک

او عرب بلکلام او زید دربـــاک

الزمن خوان لابد یو دربـــــک

یعوفک ساکر ابوسط المنیــــه

***

ارید احلف واسمع الناس بسماک

الجرح بلگلب غمّگ حیل بسماک

خنت العهد روح اهوای بسمـاک

او خلینی وحید ابلا شچــــــیه

***

موسی ثعلبی (حسّانی) 13/11/1391

می شنوم صدای باد را

در لابه لای یکایک برگها

به آرامی می گذرد

و چیزی زمزمه می کند

می بینم پیچش برگ ها هنگام سقوط

که به زردی می زند

آوایی به گوش می رسد

باز پاییز دیگری آمد

فصل ریزش برگ ها

فصل وداع با باران

فصل گریه باشبنم ها

و لخت شدن تنه ی درختان

و فصل تنهایی من تنها

نه تنهایی ملموس

که مشهودی است در قلبم

فضا خالی است

که با لمس پاییز و ریزش برگ درختان

با ریزش اشکم همراه است

20/11/1377

سفر به خیر عزیز من ، به شهرِ خود خوش اومدی

تو دست تو نقل و نبات ، اژیرِ  بی خطـــــــــــر زدی

***

ای مهربون دلم با تو ، رفته دیارِ مهمونــــــــــی

با سورتمه همسفرت ، ولی خودت نمی دونی

***

عجب شبی با شعرِ تو ، دل بستم و شاد شدم

خونه ی تو دلم شده ، از غصه آزاد شـــــــــــدم

***

نرو نرو پیشم بمون ، سرما نشسته بر دیار

گرما زده شده دلت ، تو قلبِ من لاله بکـــار

***

عکس و صدایت ریزشش ، بارون شب بر لانه ها

چه خوش نوای بلبلی ، برام بخون ترانه هـــــــــا

***

غریب اون شکل و نگار ، همدردِ نزدیکم شدی

با اون نواهای دلت ، از راه دور پیکم شــــدی

***

بازم بیا به شهرِ من ، پارکِ شقایق خوانده تــــــو

دل پیچم از زود رفتنت ، شانس بدم زود رانده تو

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/11/1391

تقدیم به دوست عزیزم علی رحمانی از ارومیه

بی وفا دلمُ شکستی ، تپشِ قلب و ببیــن

سر قولت تو نموندی ، عاقبت شد اینچنین

***

حیف از اون دایه ی عشقی، که دلتُ پناهی داد

وقتی از پل رد شدی تو ، عزتُ دادی به بـــــــاد

***

قاب کردم خاطراتت ، نمی خوام یادِ تو باشم

سوختی گلِ قشنگم ، بسِ دلشادِ تو باشـم

***

برو دیگه از کنارم ، سایه تو دردی شــــده

نمی خوام روتو ببینم ، دلت نامردی شده

***

تو کتابِ سرنوشتت ، برو امضامُ ببیــــــــــــن

مثل خوشه روی تاقچه ، شانه می زد بر زمین

***

دفن کردی آرزومُ ، با هوس های خیالــت

سوتِ اون نامردمانی ، تیره کرد آبِ زلالت

***

برو از قلبم همیشه ، برگه ی عشقم تو قــوری

گرم کردم غصه هاشُ ، یادم اومد تو شروری

***

ببین آسمون چه زیبا ، با ستاره های نازش

همه در چرخِ فلک رو ، به فکرِ راز و نیــازش

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 28/11/1391

تقدیم به بابا فردوس ها

انتمنی انشوف گعداتک وصلنه

الزمن ویاک ما گطّع وصلــــنه

من اسنین تعنینه او وصلـــــنه

و انت هل سنه ادّی التحــــیه

***

خطفنی البین من دارک واردنی

چنت عطشان او بسهامه وردنی

ابخیانت گلبک اروانی و اردنــی

اشکره والتمس لتعود بیــــــه

***

اخوی الما رحمنی او مرمرانـــی

اچم مره ندبته او مرمرانــــــــی

دعیته ارجوک مرنی او مرمرانی

او خل اگلوبنه تفرح سویـــــــــه

***

الگلب من یوم عفته سلّمیــــته

او عدوی الچنت اضده سلّمیته

جفاک النوح والهم سلّمیـــــته

خل نرتاح من ضیم الدنیّـــــه

***

الوکت صالحته لجلک ما تهمنی

اذا خنت ابعهودک ما تهمنـــی

بیت العزه عندی ما تهمنــــی

اهم ابیوم ما تنشد علـــــــیه

***

الزمن جرّح اگلیبی او ما رحمـــــنی

ضربنی او جلس یمی او ما رحمنی

رجا اترجاک منه مارحمـــــــــــنی

اذا ما تحمی گلبی اتعم علیــــــــه

***

موسی ثعلبی (حسّانی) 11/11/1391

تو خودت می دونی عشقِ من ، دلم بی پناهه

کشیدی نگاهت به چشمام، به خدا گناهــــــــه

خوبیهام فرامــوش ، بارت مونـــده بــر دوش

سالها اسیـــــــــرم ، دستبندِ آغـــــــــــــوش

***

  کم کم از تبِ تو می میـــــــــرم

بین زلف و چشمات اسیـــــــــرم

ناز نکن بی وفا به ابـــــــــــروت

پشت اون سبزه زار کویــــــــرم

عشقِ دلت کروزه ، قلبِ و تنم می سوزه

ببین خاکسترش رو ، با قهر تو یـــه روزه

***

آه چرا پریدی تو قلبم ، مشک و عنبری تـــــــو

دودِ شادی روان به عطرم ، جونم  دلبری تــو

با نسیمِ سحر شادمان ، اومدی به کویــــــــــم

فتنه هات در آغوش نشسته ، غنچه پرپری تو

رفتی ای ستاره ، از شفق دوباره

در غروبی تنها ، کو فصلِ بهـــاره

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 27/11/1391

دلم تب داشت تبدارش تویی جان

سراسیمه پیاده رفته زنــــــــدان

زمانه نازگر چرخِ فلــــــــــک را

مقصر نیست بیهوده نگــــــردان

***

دلم بوسید عطرِ هر جدایــــی

وفا سایه به دنبالت کجایــــی

تبسّم کرد شبها دیده با غـــم

عجب تصویر و دردِ  آشنایـی

***

گلم سربازِ هر گشتی شدی تو

گلم ناطور هر دشتی شدی تو

دلم آغوش کرده بی پناهـــی

گلم آبشار هر نشتی شدی تو

***

دلم تنهایی بر دردت پسندیــــــــد

زدورانِ خوشت هر گز نپرسیـــــد

تنم مرده ولیکن تک نفس داشت

رو تختِ بحرِ تو یک لحظه خوابید

***

ز روزی که دلت با من نشستــــــه

چراغِ دیدبانم تار بستـــــــــــــــه

شکست آن آینه از بی وفایـــــــی

ز نازش های یاران دل شکســته

***

بکش لذتِ تنهایی بدونـــــــــم

ز آموزش دو نصفه شد زبونم

معلّم در کنارت شکر حق کو

صلاحِ دل بدون تو بمونــــــم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 26/11/1391

در آتش رشوه گیر و رشـوه دادن

فسادِ مال را بر آن نهــــــــــــادن

حرام این روزی و رزقش مپنـــدار

حدیث از مرسلِ دانا گشـــــادن

***

دلم دار و ندارت را ببخشـــــــــای

تن و روحت به هر سازی نیاسای

شمردم لحظه ی هجرم رسیـده

ثوابِ باز تابت مانده بر جــــــــای

***

نوشتم بر دلم عشقم فرامــوش

فنا کردم هزارن قصّــــه از دوش

سبک گشته دلم چون باد بادک

تو پروازش ستاره کرده آغــوش

***

پریشانم زیارم بی خبر رفــــــــــت

تک و تنها به شهری در سفر رفت

دلم دلواپسِ برگشتنش شــــــــد

بنازم کاکلم با بی خطر رفــــــــت

***

شبم مبهوتِ عشق و آشنایـــی

به ناحق از دلم کرده جدایــــــی

تنم در کوره ی آتش فرا خوانـــد

چو خاکستر شده از بی وفایی

***

تو دردِ روزگار چرخیــدم ای دل

سرِ قبر و مزار نالیـــدم ای دل

دلم از قهر و غم فارغ نگشته

درونِ آبشار غلطیـــدم ای دل

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 25/11/1391

مکن زاری مکن ناله و فریـــــــــــاد

دل از روزی که رفتی دیده اش داد

خدایا داد خواهی کردم از تــــــــو

در ودیوارِ دردم گشته آبــــــــــــاد

***

دلم از دلربایی ها بریــــــــــــده

از آن روی خوشی هر گز ندیده

ندیدم از زبانش حرفِ خـوش را

کنارش خسته و رنگم پریـــــده

***

تنم خسته شد از ناله و فریـــــــــــاد

دلم حیران و لیکن یاورم شــــــــــــاد

دو جنسِ ضد هم جمعش محال است

یکی آتش یکی یخ بسته در بـــــــاد

***

تصّور کن مسیرِ زندگانــــــــــــــی

تکبّر دور کن با دل نشانــــــــــــی

بپیما راهِ بیداری و خلـــــــــــــوت

صراطِ مستقیم در دل بخوانـــــی

***

به یاد آور زمانِ بچّه گانــــــــــــــــــه

تخیّل کن گل آوردی به خانــــــــــــه

چه با سرعت پریدی عمر خـــود را

به پیر ی می رسد با دل نشانــــه

***

زمانه پیر شد یا من غریبـــــــــــــــم

گلم را کاشت در خشکی نصیبـــــم

دلم تشنه تنم چون صخره خشکید

تو دل آوراه شد درد و نحیبــــــــــم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 24/11/1391

آسمون دود و غبار ، اشکِ خود بر دل نبار

عارِ  دنیایم  شدی ، درد و فریادت هـــــوار

***

دلِ تو دیونه شد ، قلبِ  تو بی خونه شــد

بارونِ اشکت نیار ، مستِ در  میخونه شــد

***

کاشتی درد و عزا ، ای فرشته ی سبــــا

خسته کردی التماس ،در جدایی بی وفا

***

برو کارت ندارم ، یه بتی جــات می ذارم

سال ها موندم چنین ، با شبح در مزارم

***

بار ها بخشیدمت ، با خطا می دیدمــــــــت

فالِ  قلبم رو ببین ، از چشات می خوندمت

***

از خجالت می میری ، در خیانت اســـــــــیری

دلم و زود می شکنی ، می گذرم با دلگیری

***

عادتِ قلبت شده ، قولِ  دلسردت نـــــــــده

زود کُشتی جان و دل ، عشقِ تو آشوب زده

***

برو تنهایم بذار ، جای من دردی بکــار

عقلت از سرت پرید ، تو پسندیدی دمار

***

یادته در سفری ، از دلم بی خبــــــری

توی شهری غم تو ، چشیده در به دری

***

سندِ دردت شده ، شاخه ی زردت شــــــــده

خشک کردی باغِ دل ، عشقِ  بی رنگت شده

***

دست بر دار از سرم ، می دونم در خطــرم

نمیخوام زنگ بزنی ، سوختی خشک و ترم

***

جاسم ثعلبی ( حسّانی) 23/11/1391

دلم در باد مانده بی پر وبـــــال

مترسک مانده تنها بی سر و شال

نه دل دارد نه عشق و آشنایــی

کتابی نیست جویایش به هر فال

***

دلم از بی وفایی دور گشــته

سرابِ درد در قهرش نوشته

جدایی را معاذ الله برایـــش

درونِ قلبِ او عشق و فرشته

***

چراغِ مهرِ عشقم گشته خامـــــوش

دل و غم های یارم خوانده بر دوش

خدایا چاره ای جز تو نـــــــدارم

دلم از خاطراتش کن فرامــــوش

***

مرا با مردگان رفتم نمُـــــــــردم

مدالِ مرگ بر قبرم ســـــپـــردم

به دل فریاد زد جایت همینجاست

صراطِ مستقیم در دل نخوانـــدم

***

دلم یاقوتِ زیبای انـــــــاری

دلم چون گلِ خوشبو در بهاری

طمع در طبعِ مشتاقان پدیـدار

انار و گل بریدند افتخـــاری

***

دلم با شعر در گفت و شنیده

درختِ عشق را از ته بریده

چنان آوازِ زیبایی نوا کــرد

شبی را دو قصیده آفریـده

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 20/11/1391

الزمان ایحل علیه اهموم وانشـد

هضمنی ابعازت الخوان وانشــد

علی الزینین اون ابلیل وانشــــد

ازیل اهموم من گلبی ابشچـیه

***

الزمان الدمّر الغالی و بعــداه

زال الفرح من گلبه و بعــــداه

الگمر ما سلّم الغیمه و بعداه

اریدن شوفته قبل المنـــــــیه

***

الزمان الهدم اگلیبی و طشــــــره

اسواره بلسماء شعّت و طشــره

عدل ما مات حی باقی و طشره

تلمّه احباب گلبی و الخویــــــــه

***

عدل بالّحد تانیتک و ندبـــــــاک

دمع عینی غسل گبرک و ندباک

ارید ابموتتی تحضر و ندبــــاک

ابدونک سجن روحی انسد علیه

***

متی یهتز شبح رمشک و شوفـــــــک

من آنه اصغیر احب عرسک و شوفک

سبانی الشیب گرّب لی و شو فــــک

فرح احبابنه ابگعده سویــــــــــــــه

***

اکل شجرة زمانی الدهر برضــــه

غصبنی او ما طمعت ابشبر برضه

دعیته یجتمع ویای برضــــــــــــه

سلب روحی او گص اثنین ادیـــه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی)20 /11/1391

تو خودت باختی ، گلم انداختــــی

رفتی دور از من ، یه غمی ساختی

نمی خوام پیشم بیایی ، تو غریبِ شهرِ من

کاشتی در دل نمایی ، ای ستونِ قهرِ مـن

***

برو دنبالم نیا ، گلِ عشقت بی وفــــــا

دیگه آهی ندارم ، می مونم تو غصّه ها

آسمون باریده برفت ، سرد و بی بارون شدی

توی دیدارِ فریبت ، دردِ بی درمون شــدی

***

کُشتی احساسم ، ای گلِ یاسم

با زبونِ ناز ، بردی الماســم

ساحلِ خودت می بینه ، بی کسِ دریا

باز گشتی هم نداری ، تو دلِ زیبــــا

***

بی جهت باختی ، بر دلم تاختی

بی وجودِ من ، دردِ خود یافتی

برو لا لایی بکن ، در عشقِ مجنونـــــی

برو خدمتکاری کن ، در جشن و مهمونی

***

صحنه ای زیباست ، از دلِ دریاست

دلِ من پر غم ، با همه آواســــت

حیف از حرفِ زبونم گفتمت آری

بشکند دستِ نشونم حقِ تو زاری

***

موندی دور از جون ، ای شاخه ی زیتون

تو بهاری شاد ، با دلِ پر خـــــــــون

حقته باید ببینی ، اشکی در چشمـات

غم پشیمونی نداره ، آهی از خشمات

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 21/11/1391

پاشو پاشو وقتِ رفتن ، خوابی یا دلت گرفتــــه

اشک می ریزی تو دریا ، عشق تو در دل نخفته

***

هق هقِ و گریه ی نرمت ، کنده قلبم از قفس ها

بسِ دیگه دست بردار ، زود بند آمد نفس هــا

***

فصلِ باریدنِ باران ، زود بر گشته به خانه

آب شد بامِ دلم رو ، خیس کرده آشیانـه

***

درفضای عاشقی تو ، گریه کردن حدی داره

روح رنجیدن حرامه ، وقت خندیدن دوباره

***

بیا در محرابِ قلبم ، شاد و شادابی بکاریـــــــم

غم و بی مهری جدا کن ، مستِ عشقِ بی قراریم

***

من و تو خورشید و ماهیم ، سالها همدم نشستیم

غرق شد روزای تنها ، هر غرورِ شب شکستـیم

***

مشت کن ستاره ها رو ، همچو جامِ دلربایی

بنویس با خونِ قلبت ، دوری ازدردِ وجدایی

***

کاشتم لبخندِ مُردن ، توی البومِ بهـــــــارت

رنگ کرده سنگِ قبرم، غنچه ی سرخِ مزارت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی ) 18/11/1391

معنی شعر عربی رساله الی القاید

قلم لرزیده تو دستم ناگهــــان

چاپ شد دردِ دلم در دفتــــرش

یادبودِ صحنه های انقـــــــــلاب

از دگر گونی به نامت خاطرش

***

دلم خوانده رازگویی های تــــــو

ای مردِ توحید و پدیدارِ ســــــلام

با عدالت کاشتی لاله تو قلـــب

در فروع الدین هستی ای امام

***

انقلابت ساخت دنیایی عجیــب

وحدت و ایمان شعارت یـــــاورم

در قمر با عشق اسم تو نوشت

ای امامم روح و عقل و سرورم

***

شمع روشن تویی من پروانـه ام

شب و روز از دوریت بی خوابـــم

نفسم هستی فدایت دل و جان

عطر زیبایت کجا بی تابـــــــــــم

***

ای ستاره کوچ کرده از دیــــــــــــار

همه با اندوه و ماتم در عــــــــــــزا

نیمه افراشته شده قلب جهــــــان

عاشقان میلیونی شد جان در فـدا

***

دوری تو در سفر طولانی شــــد

دلم تنگ و اشک بارم با زمـــان

جمع گردیده سپاهی با فریـب

گم شده دانایی در قهر جهــان

***

آه هزاران بار قلبم کنده شــــــــــــد

آتشم سوزان زدردِ محنتـــــــــــــــم

کاش بر می گردی در دل ای حبیب

اشک بارِ و دل نگارِ عزتـــــــــــــــم

***

از ته دل دوستت دارم خـــــــــــــــدا

روزها بی تو چقدر تاریک شـــــــــــد

با صدا الله و اکبر در نمــــــــــــــــــاز

در نشیبِ مرگِ من نزدیک شـــــــــد

***

میهن آباد و سپاه آماده باش

در درونِ دل ندای رهبــــــرم

نگهبانِ دین و قرآن و وطــــن

با شعارِ دینِ جدت ســرورم

***

در سیاست ناب ودر عزت چنین

باز مهتابی زده میهن و یــــــــار

عاشقانِ یادِ تو دلباختگــــــــان

تن امریکا زده نیـــــــــزه وخار

***

صنعت آوازه گرفته در جهــــــــان

تا کوکب پنجم سپاه موشک زده

در فضا پروازِ ماهواره شتافــــــت

رنگ ورویِ آسمان کوچک شده

***

ارتش و پاسدارِ آماده به جنــــــــگ

دلِ اسرائیل را آتش زدنــــــــــــــــد

دشمنان در وسوسه ماندند چنین

از بسیجی ها چو دیوانه شدنــــــد

***

ترس از کشتن نداریم مرگ کــو

در مسیرِ سخت دل شاکی نبود

باز کردم یقه سینه چاک شـــــد

از ناوهای دشمنان باکی نبـــود

***

میهنم در یاد باش با خون پاکسازی شــدی

شمشیر برّان در شعارم مهرِ طنّازی شدی

کشورم  با اتّحاد و ذکر باز سازی شــــدی

شیشه های کاخ ظلمت ریخت زیبا تا کنون

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/11/1391

القلم متحیّر اشیکتب لک قصـــــید

انطبع گلبی اعلی الورق و اتصوّره

ذکر قصة صولتک شیخ او عجــــید

اسلوب نشر الدین بسمک سیّره

***

هل قیاده صادقه او گلبی یـگول

داعت ابتوحید و ارکان الســـلام

سیف یضرب بلعداله و الحلــــول

یا فروع الدین یا نعم الامـــــــام

***

ثوره مدروسه ابفکر شعّت عجیب

وحدّت کل هل شعب یا مهجتــی

گمر نورک بلسماء و اسمک علیه

یا امامی انت روحی او غایتــــی

***

انت شمعه او داویه او گلبی هــواک

و انت دیوانی او کتابی او سهره الی

انت بیتی او عیشتی او عمری فداک

ارجوک گلبی من ضمیرک عطره الی

***

کوکبک سلّم او تارکت الدیـــــــار

حزنت اجواد السلف کلهه علیک

نکس کل بیرق خبر موتک یحیـد

بلملایین التشیع تشتریــــــــک

***

الفرگه طالت و انت طولت الســــفر

ون دلیلی اعلیک او حیّرت الزمــــان

اتحاشدت بجیوشهه اعدانه ابخلاف

ضاعت المرحمه او تاهت بالامـــان

***

آه الف مره شلع گلبی النهیـــــــت

نار تتلاهب غضب من لوعتــــــــی

ریت ترجع یا بطل ساعه او تشوف

صیحة الفرگه او عذابی او قصتـــی

***

حبتک روحی صدگ وانشد علیـــک

ایّام گذرت الوکت خاطر یطـــــــــوف

صحت حیل الله و اکبر و اندعیـــــــت

الزمن داس ابعزّتی او روحک تشوف

***

الدنیه خیر احفاد موجوده او جیوش

الناس بلساحه او قیاده دائمــــــــه

ناطره القرآن و الحد و الحـــــــــدود

او حکم دین الحق ثبت بلقائمـــــه

***

والسیاسه والفخر والاعتـــــــــــــزار

نوّر ایران او صدر لهل الضـــــــــــلام

رحبّت له ابکل شهامه او تندعـــــیه

امریکه و استعمارها ترمی ابسهام

***

والصناعه شاعت اخبار افتخــــــار

الکوکب الخامس عبر صاروخــــها

للفضاء طارت او فتحت کل ستار

والشجاعه بیّنت معروفــــــــــها

***

الجیش والحرّاس سدوا کل طریــق

احتار ابن صهیون زاد ابنارهـــــــــــا

احتشمت اعدانه توسوس بالصدور

اتجمّع اکذوبات تاخذ ثارهـــــــــــا

***

ما نخاف الموت و اندور علیــــــــــه

ابمنهجک یا شهم موجوده الشباب

وین الاستعمار شرّعنه الصـــــــدور

من الاسطولات ابداً ما نهـــــــاب

***

احنه یضکرنه عدونه ابدمنه طهّرنه الوطــــن

سیف قاطع کل حچینه شاهد النه هل زمن

اشعوبنه متّحده کلهه زلنه منهه کل فتــــن

و اقصور الذل کسرناهـــــــــــــــــــــــــــــا

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 19/11/1391

دلم آغشته در خون شد ، و تو رو سر حنا داری

تنم در ظلمتی خوابید ، و تو در شادی بیـــداری

***

بیابانگردِ صحرایم ، نمت برسبزه ها باریـــــد

عطش روی لبم پنهان ، عذابم رو دلت چسبید

***

تنم چون بید لرزیده، و تو می خندی مستانــه

تو سرمای دلت مجنون ، سیاه چالی تو زندانه

***

برو دست از سرم بر دار ، مترسک بی دل و نازی

کشیدی پوست از تن رو ، نمی خواهم تو دلبــازی

***

شریکِ زندگی گم شد ، تو فوتِ جشنِ بی درمان

سلامِ شمعِ دلم خاموش ، به درد و دلـهره گریان

***

چو سیلابی شده دردم ، شبح از کوه می ریـــــزد

عصای تکیه اش گم شد، چو پیری خسته می خیزد

***

برو راکد شده عشقم ، درونِ صبرِ بیمــــارم

دلم بالونِ دردم شد ، نمی گم به تو غمخوارم

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/11/1391

دلم با یک پرستو همسفر شــد

کنارِ آشیانه هم خطر شـــــد

دوتا دستم فدای بال و پرهاش

دل و جانم نگهبان تا سحر شد

***

دلم با رنگِ دریا شاد گشـــته

زموج و تابِ گیسو یاد گشــته

ندیدی اشکِ آن در روزِ روشن

تو شبها سیلی را بر باد کـرده

***

دلم محتاجِ دیدارت نشســــــته

صد وبیست روز در راهت نشسته

نگفتی بی گناه در انتظـــــــارم

پزشکِ تختِ بیمارت نشســـته

***

دلم سوزید دردِ هر جدایـــــــی

به دور انداخت عشق و بی وفایـی

چه راحت ساده مانده در خیالش

فقط دلسوزِ اشکِ بی خدایــــی

***

دلم مهریه باریده به خانــــه

طمع بر داشت از عشق و ترانه

خدایا چترِ خوشبختی بچرخان

ثوابی جان فشانِ عاشقانــــه

***

دلم دیواری دورِ دلبرم کاشـــــت

از آن معمارِ چینی سنگ بر داشت

نگاهِ یاورم صد رخنه کنــــــــده

هزاران راه بر دیواره ام داشــــت

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/11/1391

دلمُ دادم به دریا ، داد و فریاد دیگـــــه بسِ

توخودت راهت گرفتی ، بی صدا عشقِ یه دسِ

***

باصحنه ساز بی گناهی ، مشکِ دل آلـوده کردی

حدسِ تو دل ماهی دارم ، فیلمِ تو بیهوده کـردی

***

کاشتی صد تیرِ مسموم ، توی قلبم از فریـبت

نمیشه حرفت فراموش ، باز قیچی زد نصیبت

***

این همه اشک و حدیثت ، چرا زیرِ پا گذشــــتی

حرفِ بی حاصل شنیدی ، مگه دل و جان نداشتی

***

من و تو سازش نداریم ، قلب ها تایید کردن

یکی مون باید بمیره ، یکی رو تبعید کــردن

***

دیگه بس ناطوری کردن ، جمع کن دوربینِ مخفی

دلم آزاده نشسته ، دور شد از عشقِ منفـــــــی

***

دیدمت خیسی تو بارون ، با آهِ دل سشوار کردم

خشک کردم زخمِ حرفت ، خارها بیمار کــردم

***

تو برو آهسته دریا ، جایی که با هم می گشتیم

عهد عشقمون تو ساحل، یادته با خون نوشتیم

***

این همه اشک و حدیثت ، چرا زیرِ پا گذشــــتی

حرفِ بی حاصل شنیدی ، مگه دل و جان نداشتی

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 16/11/1391

عندی اهوای اصحاب و لاکن مو حبیبی

خاویت ناس اکثیرو لاکن مو نصیبــــی

***

تعبان گلبی اعلیک او متحمّل اذیّه

حبی دفنته اویاک یلمالک خطیـه

***

جرنی المرار ابغیبتک یلتارکتـــنی

حبیتک امعذب اگلیبی او سودنتنی

***

خطوه خطیت اویای ما اگدر اسامح

من العدو صنعیت صدقان ابملامح

***

روحی حقیقه شافتک یا کعبه فی العین

زوارک ایطوفون ولاکن مو بشر طیـن

***

راس الجبل عالی یشبهونه العشگ بیه

لا رایه تهتز بیه ساکر من احاچـــیه

***

جاسم ثعلبی (حسّانی) 15/11/1391

دلم در تورِ صیّادی گرفتـــــار

چو ماهی در گل و بادی گرفتار

زمانه خشک کرده آبراهـــش

همش در بند فریادی گرفتـار

***

دلم در آسمان پرواز کــــــرده

زمانه دردِ دل بی راز کـــــرده

چو دود آوازه خواند گریه هایـم

تبش صندوقِ دل را باز کـرده

***

دلم تکیه نموده بر درخـــــــتی

همش جان کندنی دارد به سختی

کنارش بلبل و گل آرمــــــیده

خوشی هر گز ندیده پای بخـتی

***

دلم تا نصفِ شب بیداره امروز

سفر کرده کجا غمخوارم امروز

به بدبختی کشیده قلبِ زارم

دل و جان و تنم آواره امروز

***

دلم دیوارِ هر عشقی بنا کـــرد

تو شهرِ عاشقان برجی نما کرد

زدم بالای میلاد آشیانـــــه