قصیده ما اعوفک
الحد آخر وصیّه اتحمسیت اویاک
ابوعودک حسبیت اتصیر دفّانی
کتبت اعلی السدر بیتک یضل مفتوح
شجاک او بدلک و ترید تنسانی
***
صحت لک والمطر بلل ثیابی ابللیل
ارید اویاک اخذنی او حطنی بعیونک
الجفن شمسیه سوه و الدمع مرزاب
تحذر من جمالک لا یحسدونک
***
ولک روحی او شبابی فدوه الک یا طیر
محتاج المحنه ابنسلت ازلوفک
اضل ناطور احرسک من صهیل الخیل
وحق رب التعبده او ربی ما اخونک
***
شمس تضوی ابهوانه یا عسل یا طیف
غزاله الیله گمرا او ساهر اویاهه
الگمر بیدی لزمته و النجوم اشگوص
دم اخدودها او کاتلنی ملگاهه
***
طویت اللیل الاظلم کله عین ابعین
تحرّک ذکریاتی ابهمست اجفونی
اسولف والعطر شع من سدرها ایفوح
سکرت اببین ادیها او نامن اعیونی
***
غفیت او چنّی طایر بالسماء و الگاع
فرحان ابمحبتی الطالت اویاها
ندسنی النده او غسّلنی او گعدنی اگعود
شفتهه امچفنه و البیرق احذاها
***
لزمت الشیله بیدی او هوست و ارخیت
ابعبایتهه احلفت حبچ فلا اخونه
اطوف ابذکریاتچ و انظم الاشعار
و اصیح ابصوت عالی احاه یمزیونه
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 17/02/1394
07/05/2015
:: برچسبها:
قصیده ما اعوفک ,
:: بازدید از این مطلب : 2007
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0